Lonicera sempervirens 'Blanche Sandman'

Clematis 'Red Star'

powojnik 'Red Star'

Japońska odmiana o czerwonych, pełnych i półpełnych kwiatach, średnicy 10-14 cm. Działki nieregularne, szeroko lancetowate, z pofalowanymi brzegami, ostro zakończone, jasnoczerwone z różowym pasem przez środek, rozjaśniające się ku podstawie, z zielonymi przebarwieniami, najbardziej widocznymi na zewnętrznych okółkach. Pręciki mają purpurowe pylniki na kremowożółtych nitkach. Kwitnie w drugiej połowie maja / czerwcu i ponownie, ale mniej obficie w sierpniu / wrześniu. Osiąga wysokość 1,5 - 2m. Podpór czepia się ogonkami liściowymi. Odmiana przydatna do uprawy przy ogrodzeniach, altanach, kratach, tyczkach i innych podporach ogrodowych. Może wspinać się po naturalnych podporach, np. krzewach liściastych lub iglastych oraz krzewinkach niewymagających silnego cięcia. Lubi miejsca słoneczne.

Abies cephalonica 'Meyer's Dwarf'

jodła grecka 'Meyer's Dwarf'

Krzew iglasty rosnący płasko, rozłożyście i nieco nieregularnie. Pokrój luźny. Pędy krótkie i sztywne. Nie wytwarza przewodnika. Rośnie powoli. Roczny przyrost 5-8 cm. Po 10 latach osiąga 0,5 m wys. i 1 m szer. Igły ciemnozielone, sztywne, ostro zakończone, lekko kłujące, krótsze niż u gatunku (8-15 mm), srebrne od spodu, ustawione promieniście i prostopadle do gałązki, nadają roślinie kolczasty wygląd. Młode przyrosty jasnozielone. Wymaga gleby żyznej i wilgotnej, ale dobrze zdrenowanej. Nadaje się do miejsc półcienistych i słonecznych, ale zacisznych. Odmiana nie w pełni odporna na mróz, zwłaszcza we wschodniej części kraju. Do sadzenia w małych ogrodach, na rabatach i w alpinariach. Nadaje się do większych ogrodów skalnych.

Microbiota decussata 'Gold Spot'

mikrobiota syberyjska 'Gold Spot'

Iglasty krzew płożący o rozłożystym, lekko wzniesionym pokroju, osiągający do 0,3 m wysokości i 2 m szerokości. Pędy są początkowo wzniesione, później ułożone horyzontalnie. Gałązki są delikatne, ażurowe, pokryte ciemnozielonymi łuskami. Gałązki zachodzą na siebie dachówkowato, a ich końcówki lekko zwisają. Na krzewach pojawiają się charakterystyczne, kremowo-złociste, częściowo odbarwione fragmenty pędów, rozmieszczone w nieregularny sposób. Późną jesienią krzewy zmieniają barwę na rudobrązową i pozostaje takie przez całą zimę. Wiosną, gdy wzrasta temperatura, rośliny odzyskuje zieloną barwę. Krzew o niewielkich wymaganiach glebowych. Dobrze rośnie na przepuszczalnych glebach o odczynie lekko kwaśnych. Odporny na suszę i zanieczyszczenie powietrza. Polecany do sadzenia zarówno na stanowiskach słonecznych, półcienistych, a nawet całkowicie zacienionych, w których jednak kremowe fragmenty tracą swą wyraźną barwę. Dobra odmiana okrywowa. Zalecana gęstość sadzenia to 2 – 4 sztuki na metr kwadratowy. Odmiana kolekcjonerska, rzadko spotykana w uprawie.

Vinca major

barwinek większy

Zimozielona bylina okrywowa, ze względu na drewniejące podstawy pędów często zaliczana do grupy krzewów liściastych. Roślina tworzy cienkie, długie, płożące się po ziemi pędy wegetatywne, łatwo zakorzeniające się w miejscach kontaktu z podłożem, oraz krótsze, wzniesione pędy generatywne, na których wiosną rozwijają się kwiaty. Po kilku latach uprawy roślina wypiętrza się do 20-30 cm wysokości. Liście szerokolancetowate, od 3 do 10 cm długości i od 2 do 8 cm szerokości, zielone, z wierzchu błyszczące. Kwiaty fioletowoniebieskie, duże, średnicy 3-5 cm, zbudowane z pięciu skośnie uciętych, łopatkowatych płatków zrośniętych u nasady w 1,5 cm rurkę, przypominają miniaturowe wiatraczki. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Roślina preferuje gleby żyzne, stale umiarkowanie wilgotne, ale nie podmokłe, stanowiska półcieniste do cienistych, osłoniętych zimą od wiatru. Na wschodzie kraju wymarza, w centrum wymaga okrywania w przypadku mroźnych, bezśnieżnych zim, zwłaszcza gdy rośnie w miejscach eksponowanych na słońce. Ciekawa roślina okrywowa polecana do sadzenia w ogrodach i parkach pod koronami drzew i krzewów. Tworzy całoroczny, atrakcyjny, gęsty, zielony dywan.