Lonicera xylosteum

suchodrzew pospolity

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 2 m do 3 m

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

rodzaj gleby: roślina tolerancyjna

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Rodzimy, szeroki, gęsto ugałęziony krzew o rozłożystym pokroju, o ozdobnych kwiatach i owocach. Naturalnie występuje w Europie i Azji, w Polsce na całym niżu, w lasach i zaroślach. Osiąga wysokość do 2 m. Gałęzie łukowato przewieszające się. Młode pędy pokryte włoskami, z charakterystycznymi zaostrzonymi pąkami, odstającymi prostopadle od pędu. Liście ułożone naprzeciwlegle, jajowate lub szerokoelipytyczne, długości 3-6 cm, wierzchu ciemnozielone, pod spodem jaśniejsze, w całości pokryte miękkimi włoskami. Kwiaty 5-krotne, ze zrośniętymi płatkami tworzącymi długą rurkę o długości 1,5 cm, kremowobiałe w pąku, później białe, w miarę przekwitania żółknące, po dwa na wspólnej szypułce, pokryte włoskami. Wyrastają parami z kątów liści. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Roślina miododajna, dająca wczesny pożytek. Owoce kuliste jagody, lśniące, ciemnoczerwone, czasem zrośnięte parami, dojrzewające w lipcu i sierpniu. Owoce są chętnie zjadane przez ptaki, które przyczyniają się do rozprzestrzeniania roślin. Krzew wytrzymały na mrozy, suszę, o małych wymaganiach glebowych. Dobrze rośnie na każdych przeciętnych glebach. Preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste, ale dość dobrze znosi większe zacienienie. Odporny na zanieczyszczenia powietrza. Polecany do dużych parków, zieleni miejskiej i osiedlowej. Odpowiedni do zadrzewień krajobrazowych. Nadaje się do tworzenia izolacyjnych szpalerów wzdłuż dróg.

autorzy opisu tekstowego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

zasięg geograficzny Europa i wschodnia Azja; w Polsce na całym niżu i w niższych położeniach górskich
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
barwa kwiatów kremowe
białe
żółte
pora kwitnienia maj
czerwiec
owoce czerwone
ozdobne
kuliste
pora owocowania sierpień
wrzesień
nasłonecznienie stanowisko cieniste
stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
roślina tolerancyjna
walory odporność na zanieczyszczenia
odporność na zasolenie
ozdobne owoce
ozdobne z kwiatów
roślina miododajna
zastosowanie parki
zadrzewienia krajobrazowe
rekultywacja
zieleń publiczna
szpaler
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
strefa 5
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Poznaj również

zdjecie rosliny: cis pospolity \'Dovastonii Aurea\'

Taxus baccata 'Dovastonii Aurea'

cis pospolity 'Dovastonii Aurea'

Piękna, stara odmiana francuskiego pochodzenia o drzewiastym pokroju i raczej wolnym tempie wzrostu, notowana w literaturze ogrodniczej już w 1867 roku. Po 10 latach uprawy rośliny dorastają do 1,5 m wysokości i 1 m średnicy. Stare egzemplarze osiągają do 5 m wysokości i do 8 m szerokości. Najczęściej wytwarza ona prosty przewodnik a pędy boczne są regularnie, piętrowo ułożone, dlatego starsze rośliny z daleka mogą przypominać świerki. Końce gałęzi bocznych lekko przewieszają się. Pędy pokryte są igłami o złocistozielonym zabarwieniu z żółtym brzegiem. Odmiana ta jest żeńska i zawiązuje dużo nasion pokrytych czerwoną (jadalną!) osnówką. Cis do uprawy wymaga gleb dość żyznych, próchnicznych i umiarkowanie wilgotnych, ale z powodzeniem znosi także okresy suszy. Nie rośnie na glebach zimnych, kwaśnych i podmokłych a także na suchych glebach piaszczystych. W czasie ostrych zim może przemarzać lub wysychać szczególnie od strony południowej, dlatego do jego uprawy lepiej wybierać stanowiska półcieniste a nawet cieniste (ewentualnie cieniować w okresie mroźnych zim). Krzewy odmiany ‘Dovastonii Aurea‘ są polecane do dużych ogrodów i parków, gdzie dobrze prezentują się sadzone pojedynczo w eksponowanych miejscach. W uprawie warto zwrócić uwagę na miseczniki, które chętnie opanowują rośliny. Odmiana wyróżniona prestiżową nagrodą Award of Garden Merit w 1993 r.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
171
osób online