Magnolia 'Betty'

magnolia 'Betty'

Synonim łaciński.: Magnolia liliiflora 'Betty'

pokrój: krzewiasty wyprostowany

pokrój: jajowaty

docelowa wysokość: od 3 m do 5 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Jeden z ośmiu mieszańców powstałych w 1965 w U. S. National Arboretum w Waszyngtonie i nazwanych grupowo „osiem małych dziewczynek'. Zwarty krzew, o zaokrąglonej koronie. W wieku 15 lat osiąga 3-4 m wys. Liście jasnozielone, eliptyczne, zaostrzone, 10-15 cm dł. Pąki kwiatowe purpurowoczerwone. Kwiaty duże, otwarte, o średnicy do 30 cm, składające się z 18 tepali, zewnątrz ciemnoróżowe, wewnątrz jaśniejsze. Kwitnie bardzo obficie przed rozwojem liści, IV-V. Stanowisko słoneczne i lekko cieniste, osłonięte. Wymaga świeżych, próchnicznych gleb. Bardzo atrakcyjna odmiana do ogrodów i terenów zieleni.

autorzy opisu tekstowego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Francis de Vos i William Kosar USA; wprowadzenie do handlu: U. S. National Arboretum w Waszyngtonie 1965 USA
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma małe drzewo lub duży krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój krzewiasty wyprostowany
jajowaty
docelowa wysokość od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
barwa kwiatów różowe
pora kwitnienia kwiecień
maj
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby próchniczna
walory ozdobne z kwiatów
zastosowanie ogrody przydomowe
strefa 6a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Poznaj również

zdjecie rosliny: świerk biały \'Laurin\'

Picea glauca 'Laurin'

świerk biały 'Laurin'

Jedna z najwolniej rosnących form świerka, superkarłowa, tworząca gęste, wąskie stożki, uzyskana w Niemczech w 1952 roku jako mutacja odmiany ‘Conica’. Roślina rocznie przyrasta jedynie o 1,5-2,5 cm, osiągając po 10 latach uprawy od 0,3 do 0,4 m wysokości. Igły bardzo krótkie, nieznacznie pogięte, cienkie, słabo kłujące, osadzone wokół pędów. Pędy liczne, wzniesione do góry, bardzo gęsto upakowane obok siebie, cienkie, wałeczkowate, zakończone wyraźnym pąkiem szczytowym otoczonym rozetką igieł. Młode przyrosty jasnozielone. Dojrzałe igły ciemnozielone. Odmiana nietrudna w uprawie, polecana do sadzenia na glebach zasobnych w składniki pokarmowe, stale wilgotnych, przepuszczalnych, lekko kwaśnych, na stanowiskach słonecznych. Roślina odporna na mróz. W bezśnieżne zimy zaleca się osłanianie krzewów od strony południowej stroiszem, cieniówką lub agrowłókniną. Lekkie okrycie zabezpieczy igły przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorków pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Odmiana kolekcjonerska, polecana do sadzenia przede wszystkim w ogrodach skalnych, na rabatach z miniaturowymi roślinami iglastymi lub na wrzosowiskach. Nadaje się do uprawy w pojemnikach.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
153
osób online