Magnolia denudata 'Double Diamond'

Chamaecyparis lawsoniana 'Mini Globus'

cyprysik Lawsona 'Mini Globus'

Krzew o powolnym wzroście i regularnym, zwartym, kulistym pokroju. W wieku dziesięciu lat dorastający do około 0,5 m wysokości i 0,6 m szerokości. Gałązki delikatne, lekko przewisające, pierzaste, szaroniebieskawozielone. Do właściwego wzrostu roślina wymaga średnio żyznych i lekko wilgotnych gleb oraz osłoniętych, słonecznych stanowisk. Nadaje się jako element pokrojowy do małych ogrodów przydomowych i ogrodów skalnych. Odmiana spotykana także pod nazwą ‘Miniglobe’, ‘Globus Mini’ i 'Barabit's Globe'.

Pinus mugo 'Ježek'

sosna kosodrzewina 'Ježek'

Bardzo wolnorosnąca kulista i regularna forma sosny. W wieku 10 lat dorasta do 0,2 m wysokości i 0,3 m szerokości, dwudziestoletnie egzemplarze osiągają 0,45 m średnicy. Roczne przyrosty 1,5-2,5 cm. Starsze krzewy tworzą sferyczną formę o jednolitej powierzchni, złożoną z rozetek na końcach pędów. Igły nastroszone, bardzo gęsto osadzone, krótkie, 1,5-2 cm dł., lekko zakrzywione na końcach, żywozielone, skupione po 2. Pączki małe, pokryte kroplami żywicy. Odmiana uznawana za jedną z najładniejszych karłowych form kosodrzewiny, a dodatkowo bardzo odporna i żywotna. W pełni mrozoodporna, odporna na suszę i niewybredna w stosunku do gleby. Wymaga stanowiska słonecznego. Często szczepiona na niewysokim pniu. Doskonała do ogrodów skalnych oraz do kompozycji w pojemnikach.

Picea pungens f. glauca

świerk kłujący forma niebieska

Nazwa zbiorowa dla wszystkich form o cechach gatunku, srebrzystym zabarwieniu igieł i nieznanej tożsamości odmianowej. Poszczególne egzemplarze mogą różnić się pomiędzy sobą, ponieważ zwykle rośliny rozmnażane są przez wysiew nasion, a następnie selekcję najlepiej wybarwionych egzemplarzy. Rośliny o takich cechach występują także w naturalnym środowisku Gór Skalistych w zachodniej części Ameryki Północnej. Jest to duże drzewo o regularnym, stożkowym pokroju, powszechnie znane jako srebrny świerk. Na naturalnych stanowiskach osiąga wysokość ponad 30 m. Drzewa rosnące swobodnie posiadają korony ugałęzione do samej ziemi. Gałęzie sztywne, odstające pod kątem prostym od przewodnika. Igły sztywne, zaostrzone, bardzo kłujące, do 3 cm długości, czterokanciaste, ułożone promieniście, srebrzystozielone do srebrzystych. Poszczególne egzemplarze różnią się od siebie intensywnością barwy. Szyszki zwisające, jasnobrązowe, długości 8-10 cm, z drobnymi, miękkimi, pofalowanymi łuskami. Gatunek światłolubny, odporny na niskie temperatury i warunki miejskie. Wymagania glebowe i wilgotnościowe małe. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, wilgotnych, przepuszczalnych, kwaśnych lub lekko kwaśnych. Polecany do nasadzeń pojedynczych i kompozycji ogrodowych oraz szpalerów. Często wykorzystywany jako bożonarodzeniowa choinka. Gałęzie wykorzystywane do kompozycji bukieciarskich. Gatunek uprawiany z nasion, wskutek tego sadzonki różnią się między sobą i w różnym stopniu zachowują cechy odmiany matecznej.

Paeonia 'Władysława'

piwonia 'Władysława'

Popularna polska odmiana piwonii tworząca okazałe oraz bardzo dekoracyjne kępy o wysokości 70-90 cm. Główną jej ozdobą są słodko pachnące kwiaty osadzone na szczycie bogato ulistnionych pędów. Dolne, ciemnozielone liście są podwójnie trójlistkowe, ostro zakończone. Listki w zarysie są wąskoeliptyczne lub lancetowate, mają lekko ząbkowane brzegi. Kwiaty ukazują się w czerwcu. Szerokie, różowe płatki korony otaczają jasnożółty środek wypełniony licznymi wąskimi prątniczkami. Barwa prątniczek ładnie kontrastuje z barwą płatków. Kwiaty są średniej wielkości, ale za to ukazują się w dużych ilościach. Po kwitnieniu rośliny pozostają ozdobne z liści aż do końca sezonu wegetacyjnego. Piwonia należy do bylin niezwykle dekoracyjnych, a przy tym nietrudnych w uprawie. Najlepiej rośnie i najobficiej kwitnie na stanowiskach słonecznych, osłoniętych od wiatru, na glebach umiarkowanie wilgotnych. Uprawiana w lekkim półcieniu kwitnie dłużej. Preferuje gleby gliniasto-piaszczyste, głęboko uprawione. Jest całkowicie mrozoodporna, długowieczna, nie toleruje częstego przesadzania. Zabieg przesadzania silnie rozrośniętych kęp piwonii wykonuje się dopiero wtedy, gdy zajdzie potrzeba ich odmłodzenia lub rozmnożenia. Roślina jest odporna na choroby grzybowe, jednak w latach wilgotnych i chłodnych, gdy rośliny są posadzone w dużym zagęszczeniu może się na nich pojawić się szara pleśń. Dlatego jesienią zaschnięte pędy roślin należy ścinać i kompostować lub palić. Piwonia jest byliną o uniwersalnym zastosowaniu. Efektownie wygląda zarówno w ogrodach przydomowych, ogrodach orientalnych, jak i w parkach miejskich. Dzięki pięknym kwiatom jest chętnie sadzona na wyeksponowanych miejscach na trawnikach tworząc kolorowy szpaler lub żywopłot oddzielający fragment ogrodu. Najciekawiej prezentuje się w grupach. Kwiaty można ścinać i wstawiać do wazonu.