Magnolia ×soulangeana 'Amabilis'

Hemerocallis 'Pardon Me'

liliowiec 'Pardon Me'

Długowieczna, kępiasta bylina o dekoracyjnych liściach i kwiatach. Odmiana diploidalna uzyskana w 1982 roku. Rośnie wolniej niż inne odmiany liliowców. Dorasta do 50 cm wysokości i 60 cm szerokości. Wyróżnia się ładnymi, czerwonymi kwiatami z żółtą gardzielą i różowymi, później czerwonymi pylnikami. Płatki szerokie, zachodzące na siebie, mocno wygięte do tyłu. Kwiaty delikatnie przyjemnie pachną. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Pojedynczy, w pełni rozwinięty kwiat, ma żywotność około jednej doby. Po przekwitnięciu pędy kwiatostanowe należy usunąć, wtedy kępy liści pozostają bardzo dekoracyjne. Roślina łatwa w uprawie na każdej glebie ogrodowej, niezbyt jałowej i suchej, dobrze kwitnie i rozwija się także na słabszym podłożu. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub lekko ocienionych. Polecana do sadzenia pojedynczo w ogrodach przydomowych, na małych rabatach bylinowych w zestawieniu z kosaćcami syberyjskimi, bylinami kwitnącymi latem i trawami ozdobnymi. Może być sadzona w dużych jednorodnych grupach na rabatach osiedlowych lub parkowych.

Juniperus ×pfitzeriana 'Gold Star'

jałowiec Pfitzera 'Gold Star'

Wartościowa i popularna odmiana jałowca uzyskana w Kanadzie w 1961 roku. Roślinę wyselekcjonowano spośród krzewów odmiany 'Pfitzeriana Aurea'. Jest to niezbyt duży, szybko rosnący krzew o złocistożółtej barwie. Po 10 latach uprawy osiąga 0,5 m wysokości przy 1 - 1,5 m średnicy. Ulistnienie wałeczkowatych pędów stanowią zarówno łuski jak i krótkie, miękkie igiełki, wszystkie w kolorze złocistym. Igły i łuski na pędach ukrytych wewnątrz krzewu są najczęściej jasnozielone lub cytrynowe. Wyrastające promieniście ze środka krzewu gałązki są lekko uniesione nad ziemią. Najintensywniej wybarwiają się młode przyrosty, nieznacznie opadające ku ziemi. Z czasem gałązki tworzą warstwy lub piętra, dzięki którym krzewy zachowują atrakcyjną formę i nie są zbyt ekspansywne. Krzew w pełni mrozoodporny, o niewielkich wymaganiach, dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych, na glebach przeciętnych, lekkich i przepuszczalnych, również na tych o niskiej zawartości składników pokarmowych. System korzeniowy płytki, szeroko rozgałęziony. Z tego względu źle znosi przesadzanie. Należy kupować rośliny uprawiane w doniczkach lub kopane z dużą bryłą korzeniową, nigdy z tak zwanym gołym korzeniem. Krzewy dobrze znoszą letnie upały i susze, są zdrowe i żywotne. Odmiana polecana do uprawy w ogrodach przydomowych oraz zieleni publicznej, zarówno pojedynczo, jak i w grupach. Świetnie sprawdza się w roli rośliny okrywowej, zwłaszcza na wszelkiego rodzaju stokach i skarpach. Płytki system korzeniowy zabezpiecza nasypy przed erozją wodną, zaś bujna część nadziemna chroni powierzchnię gleby przed wiatrem i zachwaszczeniem.

Koeleria glauca

strzęplica sina

Bylinowa trawa o niebieskozielonych, sztywnych liściach, tworząca atrakcyjne kępy. Jej ojczyzną jest m.in. środkowo-wschodnia Europa. Osiąga wysokość 25-35 cm i szerokość ok. 30 cm. Wiechowate kwiatostany, które pojawiają się w VI-VII, są początkowo ażurowe, niebieskawozielone, a w trakcie rozwoju stają się jasnobeżowe i wąskie. Bylina ta wymaga stanowiska słonecznego oraz przepuszczalnego, niezbyt żyznego podłoża, z domieszką piasku. Znosi suszę. Najszybciej rośnie i rozwija się wiosną – gdy nie jest zbyt gorąco. Nadaje się do ogrodów skalnych, nasadzeń naturalistycznych, a także na obwódki rabat i jako roślina okrywowa. Co kilka lat trzeba ją odmładzać, dzieląc kępy, gdyż jest byliną krótkowieczną.

Calluna vulgaris 'Jette'

wrzos pospolity 'Jette'

Zimozielona krzewinka o gęstych pędach, żywozielonych liściach i jasnoczerwonych kwiatach typu pąkowego. Duża ilość pąków oraz zachowanie ich koloru do późnej jesieni (nawet początków zimy) czynią z niej bardzo atrakcyjną odmianę. Może być stosowana zarówno w ogrodach jak i w bukieciarstwie. Wymaga stanowisk słonecznych, gleby kwaśnej (pH 4,5), próchnicznej lecz przepuszczalnej. Nie toleruje zalewania. Do podlewania najlepiej stosować linie kroplujące, gdyż nadmiar wilgoci może powodować choroby. Każdej wiosny należy przycinać pędy tuż pod kwiatostanami.