Malus domestica JONAGOLD DE COSTER

jabłoń JONAGOLD DE COSTER

pokrój: drzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 3 m do 5 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

walory: roślina miododajna

Ta roślina nie ma jeszcze opisu tekstowego.

grupa roślin owocowe
grupa użytkowa drzewa owocowe ziarnkowe
forma drzewo
siła wzrostu roślina szybkorosnąca
pokrój drzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
pachnące
barwa kwiatów białe
różowe
pora kwitnienia maj
owoce czerwone
ozdobne i jadalne
kuliste
pora owocowania październik
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby piaszczysta
gliniasta
walory jadalne owoce
ozdobne owoce
pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
roślina miododajna
zastosowanie owoce deserowe
strefa 6
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Miłek Boguszewicz Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: dziewanna fioletowa

Verbascum phoeniceum

dziewanna fioletowa

Roślina dwuletnia ewentualnie krótkowieczna bylina o wzniesionych kwiatostanach, kwitnąca bardzo długo i dobrze znosząca okresowe niedobory wilgoci w podłożu. Cała roślina jest omszona. Wyrasta do wysokości 1 m. Tworzy przyziemne rozety płasko rozłożonych liści. Liście są z wierzchu ciemnozielone, nagie. Liście rozetowe długości do 15 cm, liście łodygowe o wiele mniejsze, szeroko jajowate lub lancetowate, tępe, grubo ząbkowane lub całobrzegie. Spomiędzy liści rozetowych wyrastają pojedynczo długie, wzniesione kwiatostany, czasami rozgałęzione, z dość rzadko osadzonymi kwiatami, pokryte gruczołkowatymi włoskami. Kwiaty purpurowofioletowe, czasem białe, średnicy do 2,5 cm. Kwitnie w maju i czerwcu. Dziewanny najlepiej rosną na glebach piaszczystych, przepuszczalnych, a nie udają się na glebach gliniastych, które zatrzymują wodę. Poziom wody gruntowej w miejscu sadzenia tych bylin powinien być niski. Rośliny odporne na mróz, ale w miejscach odsłoniętych zalecane jest okrywanie roślin na zimę, zwłaszcza po późnoletnim sadzeniu. W optymalnych warunkach dziewanny rozsiewają się obficie, ale nie zawsze jest to pożądane. Nadają się na rabaty i do ogrodów naturalistycznych lub wrzosowiskowych. Na rabatach warto sadzić wiosną zeszłoroczne siewki, które latem będą kwitnąć. Sadzi się 8 roślin na 1 m2. Najlepiej sprawdza się sadzenie pojedynczo lub w niewielkich grupach, po 3-5 sztuk razem, wśród niższych roślin.

Dostępne u producenta
zdjecie rosliny: dzwonek skupiony \'Acaulis\'

Campanula glomerata 'Acaulis'

dzwonek skupiony 'Acaulis'

Najniższa i najpóźniej zakwitająca odmiana dzwonka skupionego. Bylina o wyprostowanych, słabo rozgałęzionych łodygach, rozrastająca się za pomocą podziemnych rozłogów. Z czasem tworzy zwarte łany, a nie oddzielne kępy. Wyrasta zaledwie do wysokości 30 cm. Łodygi proste, mało rozgałęzione, sztywne, nieco kanciaste i czerwonawo nabiegłe. Liście odziomkowe jajowate, o nasadzie sercowatej, długości 4-9 cm, na ogonkach. Liście łodygowe węższe, zaostrzone, siedzące, wszystkie nieregularnie ząbkowane i pokryte ostrymi, ciemnofioletowymi włoskami. Dzwonkowate kwiaty gęsto skupione, zwrócone do góry, ciemnofioletowe, zebrane w gęste, główkowate kwiatostany, wyrastające zaledwie ponad liście odziomkowe, osadzone na wierzchołkach łodyg i wyrastające z kątów liści położonych niżej. Rozkwitają od lipca do sierpnia. Dzwonek ten można uprawiać na każdej glebie, byle nie nazbyt wilgotnej, najlepiej umiarkowanie suchej lub lekko wilgotnej, w miejscach słonecznych. Jest jedną z najodporniejszych na mróz bylin. Po kwitnieniu ścina się pędy kwiatostanowe, jesienią mogą czasem pojawić się pędy i ponownie zakwitnąć. Przed nadejściem zimy ścina się części nadziemne tuż przy gruncie. Latem dzwonek skupiony nie wygląda okazale, zwłaszcza w suchych miejscach. Trzeba o tym pamiętać dobierając rośliny sąsiednie. Na rabatach zaleca się go sadzić obok krwawników, wiesiołków, nachyłków, lilii i maków. Można wprowadzać do założeń naturalistycznych, na przykład jako składnik łąki kwietnej. Ze względu na małą wysokość, sadzony bywa też w ogrodach skalnych.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
146
osób online