Althaea officinalis

Bardzo okazała, jedwabiście i miękko owłosiona bylina znana już w starożytności. Cenna roślina lecznicza. Surowcem zielarskim są korzenie, liście i kwiaty. Pędy kwiatostanowe = do 2 m wysokości, słabo rozgałęzione, w dolnej części drewniejące. Ulistnienie skrętoległe. Liście w zarysie jajowatotrójkątne, zaostrzone, o brzegach nieregularnie karbowanych, gęsto, szaro owłosione. Ozdobne kwiaty mają wcięte, bladoróżowe płatki i purpurowoczerwone pylniki. Występują pojedynczo lub w pęczkach skupionych w kątach liści i na szczytach łodyg. Korona pięciopłatkowa, do 5 cm średnicy. Kwitnie długo, od lipca do października. Najlepiej rośnie na stanowiskach wilgotnych, słonecznych, na glebach lekkich, piaszczysto-gliniastych. Bylina w pełni mrozoodporna. Doskonale prezentuje się na rabatach bylinowych, zwłaszcza w założeniach naturalistycznych oraz w ogrodach wiejskich. Ładnie wygląda przy ogrodzeniu lub ścianie budynku. Najczęściej bywa sadzona po kilka w grupie.

zasięg geograficzny	Europa środkowa i południowa, północna Afryka, Bliski Wschód do centralnej Azji
pochodzenie	pierwsza publikacja: Karol Linneusz 1753 Species Plantarum
grupa roślin	byliny
grupa użytkowa	byliny
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	kolumnowy
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł)	szare, niebieskawe, srebrzyste ciemnozielone
rodzaj kwiatów	pojedyncze kwiatostan
barwa kwiatów	różowe
pora kwitnienia	lipiec sierpień wrzesień październik
rodzaj gleby	roślina tolerancyjna
walory	ciekawy pokrój ozdobne z kwiatów
zastosowanie	ogrody przydomowe kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) rabaty w grupach
strefa	5

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C