Molinia arundinacea 'Transparent'

trzęślica trzcinowata 'Transparent'

pokrój: kępiasty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

wilgotność: podłoże wilgotne

rodzaj gleby: roślina tolerancyjna

Okazała trawa o bardzo wysokich pędach kwiatostanowych. Tworzy zwarte kępy. Liście zielone, szerokości do 12 mm, długości do 50 cm, jesienią przebarwiające się z barwy zielonej na żywo żółtą. W lipcu pędy wyrastają znacznie ponad liście, do wysokości nawet 1,5 m. Siła wzrostu zależy głównie od wilgotności podłoża. Kwiatostany wąskie, długie do ponad 20 cm, w postaci wiechy o dłuższych rozgałęzieniach, przez co wydają się lżejsze i bardziej przejrzyste. Trzęślica jest trawą występująca w naturze w miejscach wilgotnych i słonecznych i takie siedlisko preferuje. Gleba powinna być próchniczna, przepuszczalna, o odczynie obojętnym lub kwaśnym. Bylina odporna na choroby i szkodniki roślin. Jest w pełni zimotrwała w naszych warunkach. Nadaje się do uzupełniania rabat bylinowych obsadzonych bylinami kwitnącymi późnym latem i jesienią oraz do sadzenia pojedynczo na tle trawnika lub w większych grupach w założeniach naturalistycznych. Dobrze prezentuje się w nasadzeniach nadwodnych oraz na wilgotnych łąkach. Należy sadzić 3-4 rośliny na 1 m2.

autorzy opisu tekstowego: Jacek Marcinkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu roślina szybkorosnąca
pokrój kępiasty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów beżowe
pora kwitnienia sierpień
wrzesień
październik
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
podłoże wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
walory ciekawy pokrój
ozdobne z kwiatów
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
ogrody wodne i bagienne
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
owoce deserowe
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Jacek Marcinkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: pluskwica prosta \'Prichard\'s Giant\'

Actaea simplex 'Prichard`s Giant'

pluskwica prosta 'Prichard's Giant'

Wysoka, wyprostowana odmiana, podobna do 'White Pearl', lecz nieco od niej wyższa. Po kilku latach uprawy w optymalnych warunkach osiąga około 2 m wysokości. Tworzy zwarte kępy średnicy 60-90 cm z dużych, podwójnie lub potrójnie pierzastosiecznych, długoogonkowych liści długości 40-70 cm, początkowo jasno, później ciemnozielonych. Liście złożone są z szerokich, owalnych lub jajowatych, 3-5 klapowych listków o podwójnie i nieregularnie piłkowanym brzegu. W lipcu i sierpniu ponad kępę liści wyrastają pędy kwiatowe zakończone długimi (6-30 cm), czasem rozgałęzionymi i łukowato wygiętymi, groniastymi kwiatostanami przypominającymi wysmukłe świece. Tworzą je gęsto osadzone na pędach, drobne, puszyste kwiaty, w pąkach purpurowe, po rozwinięciu białokremowe. Kwiaty złożone są głównie z licznych pręcików o długich (5-10 mm) nitkach i niepozornych, bladoróżowych, kubeczkowatych płatków korony z nektarnikami, (działki kielicha zwykle po rozwinięciu kwiatów odpadają). Kwiaty są cennym źródłem nektaru i pyłku dla motyli oraz pszczół. Ich silny, duszący zapach przyciąga liczne owady. Jesienią miejsce kwiatów zajmują brunatne owocostany (nasienniki). Przyprószone śniegiem zdobią ogród do wiosny. Rośliny preferują miejsca w świetle rozproszonym, częściowo ocienione, osłonięte w południe przez drzewa czy parkany, a oświetlone rano i po południu. Mogą rosnąć także w słońcu i głębokim cieniu. Unikać należy jednak gorących, południowych stanowisk, w których intensywne promieniowanie słoneczne może uszkadzać liście. Lubią żyzne, wilgotne, dobrze zdrenowane gleby, bogate w próchnicę o pH w zakresie 5,6-7,5. Dość łatwo przystosowują się zarówno do podłoży ciężkich, gliniastych, jak i lżejszych, piaszczystych. W okresie dłużej utrzymującej się suszy wymagają podlewania. Pozytywnie reagują na ściółkowanie podłoża grubą warstwą kory i torfu, zwłaszcza w przypadku egzemplarzy rosnących w miejscach słonecznych. Odmiana w pełni mrozoodporna. Po zimie wycinamy zaschnięte kwiatostany i liście. Stare, słabiej kwitnące egzemplarze dzielimy wczesną wiosną lub jesienią na duże fragmenty z kilkoma pąkami. Ze względu na głęboki, palowy system korzeniowy nie jest to czynność łatwa. Elegancka, dostojna odmiana przeznaczona do miejsc półcienistych. Szczególnie przydatna do sadzenia w sąsiedztwie drzew i krzewów. Pasuje zwłaszcza do ogrodów nieformalnych o charakterze naturalistycznym i wiejskim. Doskonała na obrzeża lekko ocienionych rabat z innymi wysokimi bylinami i niższymi krzewami. Tworzy efektowne kompozycje z kwitnącymi w tym okresie rudbekiami, pysznogłówkami i dzielżanami. Do sadzenia pojedynczo i w grupach (3-5 roślin na m2). Ciemnozielone liście są dobrym tłem dla innych kolorowo kwitnących gatunków bylin. Oryginalną dekoracją zimowego ogrodu są pokryte szronem lub obsypane śniegiem efektowne, wąskie nasienniki.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9118
roślin w produkcji
224
osób online