Monarda didyma
pysznogłówka dwoista
synonim polski: pysznogłówka szkarłatna
pokrój: kępiasty
docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża: roślina tolerancyjna
walory: roślina miododajna
zastosowanie: zieleń publiczna
Aromatyczna i miododajna bylina pochodząca z Ameryki Północnej. Roślina lecznicza, uprawiana w ogrodach ze względu na purpurowe kwiaty masowo oblatywane przez owady zapylające. Tworzy krótkie podziemne kłącza, za pomocą których się rozrasta. W sprzyjających warunkach może być ekspansywna. Wiosną z kłączy wyrastają proste, czterokanciaste, ulistnione łodygi. Liście ciemnozielone, jajowate do lancetowatych, zaostrzone na wierzchołkach, ułożone w parach naprzeciw siebie oraz nakrzyżlegle. Liście po roztarciu intensywnie pachnące. Same kwiaty są dosyć małe, rurkowate, dwuwargowe, purpurowoczerwone, mają od 2,5 do 4 cm długości, są zebrane w główkowate kwiatostany na szczytach łodyg oraz w kątach górnych liści. Kwiatostany te od spodu są ozdobione purpurowozielonymi, całobrzegimi podsadkami - wybarwionymi liśćmi podkwiatostanowymi, przypominającymi płatki kwiatów. Roślina dorasta do 1 m wysokości, kwitnie obficie od czerwca do sierpnia. Po ścięciu przekwitłych kwiatostanów ponownie zakwita. Kwiaty są odwiedzane przez różne gatunki owadów zapylających - pszczoły, trzmiele, ćmy i motyle. Roślina łatwa w uprawie. Preferuje gleby przepuszczalne, piaszczysto-gliniaste, umiarkowanie wilgotne, stanowiska słoneczne. Jest odporna na mróz, ale bywa porażana przez mączniaka. Co kilka lat wymaga podzielenia i przesadzenia na nowe miejsce. Polecana do sadzenia na rabatach o charakterze rustykalnym oraz w kompozycjach naturalistycznych, tworzonych w ogrodach przydomowych, osiedlowych, na działkach oraz w zieleni publicznej.
zasięg geograficzny | Ameryka Północna |
grupa roślin | byliny |
grupa użytkowa | byliny |
forma | bylina |
siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
pokrój | kępiasty |
docelowa wysokość | od 0,5 m do 1 m |
barwa liści (igieł) | ciemnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
rodzaj kwiatów | kwiatostan |
barwa kwiatów | czerwone purpurowe |
pora kwitnienia | lipiec sierpień czerwiec |
nasłonecznienie | stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | roślina tolerancyjna |
rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa |
walory | roślina miododajna roślina wabiąca owady zapylające ozdobne z kwiatów odporność na zasolenie odporność na zanieczyszczenia |
zastosowanie | rabaty w grupach ogrody osiedlowe kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) zieleń publiczna parki ogrody przydomowe |
strefa | 4 |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |