Nepeta ×faassenii

Berberis thunbergii 'Kelleriis'

berberys Thunberga 'Kelleriis'

Średniej wielkości, ciernisty krzew o pstrych liściach. Dorasta do 2-3 m wys. Zielone liście ozdobione są intensywnymi, białymi plamkami. Kwiaty żółte, V. Nie ma specjalnych wymagań glebowych. Wytrzymuje niskie temperatury i okresową suszę. Nadaje się na żywopłoty, szpalery i do barwnych zestawień kompozycyjnych.

Rosa ASTRID GRAFIN ON HARDENBERG 'Tan97150'

Róża ASTRID GRAFIN ON HARDENBERG 'Tan97150'

Atrakcyjna odmiana róży. Kwiaty, pełne, śr. 5-8 cm , o ciepłym i szlachetnym wybarwieniu czerwieni burgunda, złożone są z około 40-60 płatków o aksamitnej teksturze, o wyjątkowo upojnym różanym zapachu. Liście błyszczące, ciemnozielone. Pędy sztywne, wzniesione, łukowato wyginające się. Wzrost silny, wys. 100-150 cm. Dobra odporność na choroby grzybowe. Do wszechstronnego zastosowania. Kwiaty nadają się do wazonu. Gęstość sadzenia: 4 szt/m2.

Miscanthus 'Purpurascens'

miskant 'Purpurascens'

Ozdobna, silnie rosnąca trawa, tworząca duże, gęste kępy wysokości 150 cm. Liście bardzo efektowne zielone, równowąskie, szerokości ok. 2 cm, przebarwiające się rudo jesienią. Kwiaty zebrane w wachlarzowate wiechy długości 20-40 cm, białe, często trochę zaczerwienione. Kwitnie dość wcześnie, od VIII do zimy. Wymaga gleby żyznej i stale wilgotnej. Młodsze rośliny wymagają zabezpieczenia przed zbytnim przemrożeniem. W czasie kwitnienia może wymagać podpór. Polecana do sadzenia na dużych rabatach, w ogrodach nadwodnych, w specjalnych ogrodach przeznaczonych na trawy ozdobne, pojedynczo lub po 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m2 - 3.

Campanula glomerata 'Speciosa'

dzwonek skupiony 'Speciosa'

Silnie rosnąca bylina o wyprostowanych, słabo rozgałęzionych łodygach, rozrastająca się za pomocą podziemnych rozłogów. Z czasem tworzy zwarte łany, a nie oddzielne kępy. Wyrasta do wysokości 60-70 cm. Łodygi proste, mało rozgałęzione, sztywne, nieco kanciaste i czerwonawo nabiegłe. Liście odziomkowe jajowate, o nasadzie sercowatej, długości 4-9 cm, na ogonkach. Liście łodygowe węższe, zaostrzone, siedzące, wszystkie nieregularnie ząbkowane i pokryte ostrymi, ciemnofioletowymi włoskami. Dzwonkowate kwiaty gęsto skupione, zwrócone do góry, ciemnofioletowe, zebrane w gęste, główkowate kwiatostany, osadzone na wierzchołkach łodyg i wyrastające z kątów liści położonych niżej. Rozkwitają od czerwca do sierpnia. Dzwonek ten można uprawiać na każdej glebie, byle nie nazbyt wilgotnej, najlepiej umiarkowanie suchej lub lekko wilgotnej, w miejscach słonecznych. Jest jedną z najodporniejszych na mróz bylin. Po kwitnieniu ścina się pędy kwiatostanowe, jesienią mogą czasem pojawić się pędy i ponownie zakwitnąć. Przed nadejściem zimy ścina się części nadziemne tuż przy gruncie. Latem dzwonek skupiony nie wygląda okazale, zwłaszcza w suchych miejscach. Trzeba o tym pamiętać dobierając rośliny sąsiednie. Na rabatach zaleca się go sadzić obok krwawników, wiesiołków, nachyłków, lilii i maków. Można wprowadzać do założeń naturalistycznych, na przykład jako składnik łąki kwietnej.