Amorpha canescens

amorfa szara

pokrój: krzewiasty rozłożysty

pokrój: nieregularny

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

ph podłoża: roślina tolerancyjna

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Krzew zrzucający liście na zimę, dorastający do 1 m wysokości. Liście złożone, nieparzystopierzaste, składające się z licznych, małych, eliptycznych listków o oryginalnym, popielatym, szaroozielonym kolorze, powstającym w wyniku obecności szarego, gęstego owłosienia. Roślina kwitnąca od czerwca do lipca oryginalnymi, niebieskofioletowymi kwiatami z widocznymi, żółtymi pylnikami. Kwiaty zebrane są w szczytowe kwiatostany typu grona, pięknie prezentują się na tle szarych liści. Roślina miododajna. Owocem jest krótki strąk. Ze względu na niewielkie rozmiary może być stosowana w małych ogrodach, ale także w zieleni parkowej i miejskiej, jako wyższa roślina okrywowa. Gatunek o niewielkich wymaganiach. Dobrze rośnie nawet na słabych, piaszczystych glebach. Ma niewielkie potrzeby wodne, bardzo dobrze znosi okresy suszy. Stanowisko słoneczne. Gatunek ten pochodzi z środkowej części Ameryki Północnej (USA ,Kanada), gdzie rośnie na prerii w suchym klimacie. Roślina całkowicie odporna na mróz, może być sadzona w całym kraju bez ryzyka zmarznięcia. Rzadki, praktycznie niespotykany gatunek, godny upowszechnienia, zarówno ze względu na walory dekoracyjne, jak i niewielkich wymagania.

autorzy opisu tekstowego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

zasięg geograficzny Ameryka Północna
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
nieregularny
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) szare, niebieskawe, srebrzyste
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów purpurowofioletowe
fioletowe
niebieskie
pora kwitnienia czerwiec
lipiec
owoce brązowe
pora owocowania październik
listopad
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
ph podłoża roślina tolerancyjna
odczyn zasadowy
rodzaj gleby piaszczysta
przeciętna ogrodowa
walory odporność na zanieczyszczenia
odporność na zasolenie
ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
roślina miododajna
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
rekultywacja
zieleń publiczna
roślina okrywowa
w grupach
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

Poznaj również

zdjecie rosliny: lilak Meyera \'Palibin\'

Syringa meyeri 'Palibin'

lilak Meyera 'Palibin'

Gęsty, zwarty krzew o regularnym, półkulistym pokroju i drobnych, silni pachnących kwiatach. Po wielu latach uprawy osiąga 1,5 m wysokości i szerokości. Na cienkich, za młodu owłosionych gałązkach wczesną wiosną pojawiają się małe, do 4 cm długości, jajowate liście o lekko pofalowanych, ciemnozielonych blaszkach. Purpurowofioletowe kwiaty, choć znacznie drobniejsze, są podobne to tych, jakie tworzy lilak pospolity. Pojedynczy kwiat jest zbudowany z wąskiej, rozszerzającej się ku górze rurki zakończonej rozpostartymi, drobnymi łatkami. Kwiaty są zebrane w obfite i liczne kwiatostany – krótkie, gęste wiechy. Ich cechą charakterystyczną jest wydzielanie silnego, przyjemnego zapachu. Słodki nektar ukryty wewnątrz rurek wabi motyle. Krzewy zakwitają na przełomie maja i czerwca, później często powtarzają kwitnienie, ale już znacznie słabiej, niż w pierwszym terminie. Cenną zaletą odmiany jest jej wczesne wchodzenie w fazę generatywną. Pierwsze kwiaty pojawiają się na bardzo młodych roślinach. Krzew jest także oferowany w postaci małego drzewka o okrągłej koronie, które uzyskuje się w wyniku szczepienia na podkładce z lilaka pospolitego. Miejsce szczepienia znajduje się zwykle na wysokości od 1 do 1,8 m. Jest to roślina mało wymagająca, w pełni odporna na mróz i zdrowa. Dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych, umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych lub w lekkim półcieniu. Krzewy sadzone w cieniu kwitną słabiej. Odmiana polecana do sadzenia w ogrodach przydomowych, zwłaszcza w pobliżu miejsc rekreacji lub wypoczynku, oraz w pasach zieleni przy ciągach komunikacyjnych: przejściach, ścieżkach, chodnikach, czyli wszędzie tam, gdzie przechodzący lub odpoczywający ludzie będą czuli piękny zapach kwiatów. Krzewy ładnie prezentują się sadzone w formie niskich żywopłotów. Rośliny można uprawiać także w ogrodach dachowych oraz w pojemnikach ustawianych na balkonach, tarasach lub w kawiarnianych ogródkach.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9118
roślin w produkcji
312
osób online