Philadelphus coronarius

Daboecia ×scotica 'William Buchanan'

dabecja szkocka 'William Buchanan'

Zimozielona, niska i zwarta krzewinka. Dorasta do 0,25-0,30 m wysokości. Pokrój bardziej kompaktowy niż odmiany dabecji kantabryjskiej. Listki eliptyczne, na brzegach podwinięte, ciemnozielone i błyszczące z wierzchu, od spodu białe i filcowato owłosione. Kwiaty purpurowoczerwone, nieduże, z wywiniętymi do góry 4 płatkami, zebrane w liczne, wierzchołkowe grona o długości około 8 cm. Kwitnie bardzo obficie i długo, od połowy lipca do października. Kwiaty po kwitnieniu opadają. Roślina miododajna. Wymaga stanowisk zacisznych, słonecznych lub półcienistych oraz gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych. Odmiana bardziej mrozoodporna od odmian dabecji kantabryjskiej, tym niemniej w Polsce polecana do nasadzeń w najcieplejszych rejonach kraju i pod zimowym okryciem. Pięknie wygląda na wrzosowiskach, w kompozycjach z innymi krzewinkami wrzosowatymi i karłowymi formami krzewów iglastych.

Rosa rugosa

róża pomarszczona

Róża pomarszczona przywieziona z Dalekiego Wschodu do Europy w 1796 roku jest gatunkiem szeroko rozpowszechnionym w uprawie. Do najważniejszych jej zalet należy zaliczyć: długi okres i powtarzanie kwitnienia, dekoracyjne i pachnące kwiaty, ozdobne i jadalne owoce o dużej wartości odżywczej, łatwość uprawy i wysoką tolerancję na niesprzyjające warunki środowiska: zanieczyszczenie powietrza, zasolenie, suszę, zagęszczenie podłoża oraz odporność na podstawowe choroby róż - czarną plamistość i mączniaka prawdziwego. Z tego powodu od połowy XIX w. próbowano wykorzystać gatunek w hodowli i krzyżowano z licznymi przedstawicielami różnych grup róż. Uzyskano wiele ciekawych i wartościowych odmian, zwłaszcza róż parkowych, okrywowych i owocowych. Róża pomarszczona jest krzewem dorastającym do 1-2 m wysokości, szeroko rozrastającym się za pomocą odrostów korzeniowych. Aby ograniczyć jej ekspansywny charakter należy systematycznie usuwać pojawiające się odrosty albo posadzić w miejscach o ograniczonej przestrzeni (np. rabaty otoczone regularnie koszonym trawnikiem). Pędy są grube, proste, sztywne, wzniesione, zwykle słabo rozgałęzione, ale na szczytach silniej, o bardzo licznych szczeciniastych i igiełkowatych kolcach. Liście duże, zwykle jasnozielone, błyszczące, o pomarszczonej powierzchni, spodem jaśniejsze i owłosione. Jesienią liście przebarwiają się na żółto. Kwiaty amarantowe, dość duże, o średnicy 6-12 cm, o dużych płatkach, żółtych pręcikach, silnie pachnące, skupione najczęściej po kilka na szczytach bocznych pędów. Pojawiają się licznie od końca maja i potem, coraz słabiej, do jesieni. Owoce pozorne są płaskokuliste, duże, średnicy około 3 cm, pomarańczowoczerwone, o mięsistym hipancjum, dojrzewające niejednocześnie do późnej jesieni i pozostające na krzewach. Gatunek odporny na mróz, nie wymaga okrywania. Cięcie odmładzające zaleca się wykonywać raz na kilka lat. Krzewy tolerują stanowiska gorące i mocno nasłonecznione, gleby, suche, piaszczyste i kwaśne. Jest to jeden z najcenniejszych, niezastąpionych gatunków do miast – do obsadzania szlaków komunikacyjnych, nasypów dróg i kolei – gatunek glebochronny, zagospodarowywania terenów poprzemysłowych. Gatunek może być stosowany jako róża okrywowa i parkowa w miejscach trudnodostępnych. Nadaje się do tworzenia żywopłotów. Owoce wykorzystuje się w kuchni, z płatków można przyrządzać desery i konfitury. Przeciętna rozstawa sadzenia 1 m.

Clematis 'Rooran'

powojnik 'Rooran'

Japońska odmiana o intensywnie różowych kwiatach, z jaśniejszą podstawą i z ciemnoróżowym unerwieniem działek. Kwiaty średnicy 15-18 cm, złożone z 6 – 8 eliptycznych, ostro zakończonych działek. Pręciki mają brązowopurpurowe pylniki na kremowych nitkach. Kwitnie w drugiej połowie maja i w czerwcu, a po obcięciu przekwitłych kwiatów, ponownie, ale mniej intensywnie, w sierpniu i wrześniu. Osiąga wysokość 2-3m. Podpór czepia się ogonkami liściowymi. Przydatna do uprawy przy ogrodzeniach, altanach, kratach, tyczkach i innych podporach ogrodowych. Może wspinać się po naturalnych podporach, np. krzewach liściastych lub iglastych oraz krzewinkach niewymagających silnego cięcia. Dobra do uprawy pojemnikowej.

Berberis thunbergii 'Golden Torch'

berberys Thunberga 'Golden Torch'

Atrakcyjny ciernisty krzew osiągający 0,7 m wysokości i 0,5 m szerokości. Posiada pędy wzniesione ku górze, bogato ulistnione. Liście jaskrawożółte, jesienią czerwonawe. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Kwiaty żółte i niepozorne. Po przekwitnięciu na krzewie pojawiają się czerwone owoce. Może rosnąć na stanowisku słonecznym i półcienistym, w przeciętnej, ogrodowej glebie. Polecany do ogrodów przydomowych i zieleni publicznej, do sadzenia w grupach i szpalerach.