Philadelphus 'Frosty Morn'

Larix decidua 'Globus'

modrzew europejski 'Globus'

Wolnorosnący krzew o gęstej, zaokrąglonej koronie. Nie wytwarza pędu przewodniego. Przyrosty roczne krótkie. Po 10 latach osiąga ok. 1 m średnicy. Rozmnażany przez szczepienie i często oferowany w handlu w formie miniaturowego drzewka o kulistej koronie na niewysokim pniu. Pędy jasnobrązowe, gęste, z pączkami pokrytymi obficie żywicą, ładnie wyglądają zimą w stanie bezlistnym. Igły sezonowe, jasnozielone, 1-3 cm dł., przebarwiające się jesienią na żółto. Wymaga żyznej, umiarkowanie wilgotnej gleby i stanowiska w pełnym słońcu. Polecany do małych ogrodów, do ogrodów skalnych i na wrzosowiska.

Lonicera tatarica 'Rosea'

suchodrzew tatarski 'Rosea'

Szeroki, gęsty krzew o rozłożystym pokroju, ozdobny podczas kwitnienia i owocowania. Rośnie silnie, dorasta do 4 m wysokości. Pędy nagie, z charakterystycznymi zaokrąglonymi pąkami, odstającymi prostopadle od pędu. Wcześnie rozpoczyna wegetację wiosną. Liście jajowate lub eliptyczne, długości 4-8 cm, ostro zakończone, u nasady sercowate, z wierzchu ciemnozielone, nagie, pod spodem jaśniejsze, naprzeciwległe. Kwiaty liczne, początkowo czerwonoróżowe z wyraźnym różowym środkiem, później ciemnoróżowe, długości do 2 cm, na krótkich szypułkach, z widocznymi, żółtymi pręcikami. Wyrastają parami z kątów liści. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Owoce – kuliste, niewielkie jagody, dojrzewające w lipcu i sierpniu, z zielonej stopniowo zmieniają barwę na czerwoną. Roślina miododajna, dająca wczesny pożytek. Krzew wytrzymały na mrozy, suszę, o małych wymaganiach glebowych. Dobrze rośnie na każdych przeciętnych glebach. Preferuje stanowisko słoneczne lub półcieniste, ale dość dobrze znosi większe zacienienie. Odporny na zanieczyszczenia powietrza. Polecany do parków, zieleni miejskiej i osiedlowej. Odpowiedni do zadrzewień krajobrazowych. Nadaje się do tworzenia izolacyjnych szpalerów wzdłuż dróg oraz na formowane żywopłoty.

Cotinus coggygria SMOKEY JOE 'Lisjo'

perukowiec podolski SMOKEY JOE 'Lisjo'

Odmiana perukowca o zwartym pokroju, osiągająca wysokość 2-2,5 m. Liście zielone, o kształcie owalnym do odwrotnie jajowatego, o długości 3-8 cm. Pojawiają się późno, w drugiej połowie V. Jesienią wybarwiają się na ładne kolory, od pomarańczowego do czerwonego. Największą atrakcją tej rośliny są kwiatostany, a później owocostany. Kwitną już bardzo młode jednoroczne rośliny, od końca V do VI. Drobne kwiaty zebrane są w dość duże szczytowe wiechy, które rozwijają się w okazałe, różowoczerwone, puszyste owocostany, przypominające peruki. Od wyglądu owocostanów pochodzi nazwa rodzajowa rośliny. Roślina ta jest kserofitem. Ma niewielkie wymagania glebowe. Dobrze rośnie na glebach piaszczystych i przeciętnych ogrodowych, o odczynie zasadowym. Suszę znosi dobrze. Nie lubi gleb gliniastych, zwięzłych. Jest krzewem wybitnie światłożądnym, dlatego najlepiej sadzić go w miejscach słonecznych. Sadząc perukowce należy unikać miejsc, w których wystąpiła choroba spowodowana przez Verticillium. Roślina mrozoodporna w całym kraju.

Magnolia acuminata

magnolia drzewiasta

Ta roślina nie posiada opisu