Wysoka bylina o wzniesionym pokroju oraz intensywnie niebieskich kwiatach zebranych na szczytach pędów w gęstych kwiatostanach. Została wyhodowana w Holandii w 1995 r. Roślina tworzy okazałe kępy dorastające do 100 cm wysokości. Pędy są proste, nierozgałęzione, zielono-fioletowe, pokryte ciemnozielonymi, jajowatolancetowatymi liśćmi. Blaszki liściowe są całobrzegie i ostro zakończone. Kwiaty mają około 2 cm średnicy, składają się z pięciu płatków korony tworzących u podstawy długą, niebieskawą rurkę, na szczycie są rozpostarte, łopatkowate, równomiernie ułożone. Barwa kwiatów zmienia się w zależności od pory dnia. W południe kwiaty są czerwonofioletowe, natomiast rano i wieczorem intensywnie niebieskie. Odmiana jest uznawana za jedną z najbardziej niebieskich spośród floksów z Grupy Paniculata. Rośliny kwitną od lipca do września, kwiaty wydzielają delikatny zapach. Jest to bylina mało wymagająca. Dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych, najlepiej piaszczysto-gliniastych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych. Preferuje stanowiska słoneczne do półcienistych. Może rosnąć w jednym miejscu przez wiele lat. Usuwanie przekwitłych kwiatostanów stymuluje rośliny do ponownego kwitnienia. Wiosną zaschnięte pędy należy przycinać nisko przy ziemi. Bylina całkowicie odporna na mróz. Kwiaty nadają się do cięcia. Rośliny można wykorzystywać do tworzenia barwnych szpalerów wzdłuż ścieżek w ogrodach prywatnych oraz zieleni miejskiej. Najładniej prezentują się sadzone w grupach od kilku do kilkunastu sztuk wraz z innymi bylinami.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
