Jedyny rodzimy, lasotwórczy gatunek świerka, wykazujący dużą zmienność geograficzną. Dorasta do 50 m wys. i 2 m średnicy pnia. Korona smukła, stożkowata. Dolne konary z wiekiem zwieszają się, górne pozostają w większości poziomo. Duże wymagania siedliskowe, szczególnie w stosunku do wilgotności i czystości powietrza. Nie nadaje się do klimatu miejskiego, więc ma ograniczone zastosowanie w ogrodach. Dobrze znosi ocienienie. Gatunek wytworzył bardzo dużo odmian ogrodowych, zazwyczaj bardziej odpornych i mniej wymagających od typu. W sprzyjających warunkach (klimat górski) tworzy wspaniałe, ogromne drzewa, nadaje się również na regularnie cięte żywopłoty.
Europa (poza jej zachodnią częścią i Anglią) do Uralu, od poziomu morza do wysoko położonych terenów górskich w Alpach i Karpatach, w Polsce w pasie północnym (niżowym) i południowym (górskim)
pochodzenie
pierwsza publikacja: (Linnaeus) Karsten (1753)1881
grupa roślin
iglaste
grupa użytkowa
iglaste
forma
drzewo
siła wzrostu
roślina szybkorosnąca
pokrój
stożkowy drzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość
od 15 m do 20 m
barwa liści (igieł)
ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)
igły zimozielone
nasłonecznienie
stanowisko słoneczne stanowisko półcieniste stanowisko cieniste
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
