Picea abies 'Finedonensis'

Cotoneaster atropurpureus 'Variegatus'

irga purpurowa 'Variegatus'

Nisko rozpościerający się krzew, z prawie poziomymi pędami i charakterystycznymi, podobnymi do ości ryby, rozgałęzieniami. Osiąga ok. 1 m wys. i podwójną szerokość. Liście małe, pofalowane, zielone z białym obrzeżeniem. Stanowisko słoneczne. Toleruje wszystkie rodzaje uprawnych gleb ogrodowych. Polecany do ogrodów skalnych, na murki i skarpy, jako interesujący akcent kolorystyczny.

Rhododendron 'Melina'

azalia 'Melina'

Zwarty krzew o pokroju, półkulistym, poduszkowatym. Po 10 latach dorasta do 0,4 m wysokości i 0,6 m szerokości. Liście 2,5 cm długości, odwrotnie jajowate, ciemnozielone, błyszczące, zimą czerwonobrązowe, utrzymujące się na krzewie. Kwiaty purpuroworóżowe, wewnątrz bardziej czerwone, pełne lub czasem półpełne, składające się z 12-15 płatków korony, lejkowate, od 4 do 5 cm średnicy, na brzegach ozdobnie pofalowane i liczne. Kwitnie obficie i dość długo w końcu maja i w pierwszej dekadzie czerwca. Wymaga stanowisk słonecznych lub półcienistych oraz gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych. Odmiana mrozoodporna i bardzo atrakcyjna, polecana do nasadzeń w ogrodach przydomowych i japońskich, razem z azaliami japońskimi i karłowymi różanecznikami.

Heuchera americana 'Dale'

żurawka amerykańska 'Dale'

Jedna z bardziej odpornych żurawek. Rośnie silnie osiągając do 35 cm wysokości i podobną średnicę. Blaszki liściowe zaokrąglone, lekko klapowane, zielone ze srebrnym rysunkiem i purpurowym unerwieniem. Późnym latem i jesienią, po chłodach, liście stają bardziej purpurowobązowe. Kwiaty drobne, białe, w luźnych wiechowatych kwiatostanach, wyrastają ponad kępę liści do 50-60 cm wysokości. Bylina łatwa w uprawie, niewymagająca w stosunku do gleby, odporna na mróz polecana do uprawy na delikatnie ocienionych rabatach. Na miejscach słonecznych rośnie bardzo dobrze, jeśli gleba jest stale lekko wilgotna. Odmiana wytrzymała na letnie upały. W bezśnieżne zimy rośliny rosnące na stanowiskach słonecznych warto okryć stroiszem. Jedna z odmian żurawek polecanych do masowych nasadzeń na osiedlach i dużych rabatach parkowych. Doskonale nadaje się do tworzenia barwnych kompozycji z innymi odmianami żurawek, do sadzenia w ogrodach skalnych oraz w pojemnikach ustawianych na balkonach i tarasach. Ładnie komponuje się z odmianami o liściach czerwonych i purpurowych oraz kwitnącymi bylinami.

Hydrangea macrophylla 'Glowing Embers'

hortensja ogrodowa 'Glowing Embers'

Półkulisty krzew o ładnym, sezonowym, ciemnozielonym ulistnieniu oraz silnych i wyprostowanych pędach, zakończonych kulistymi kwiatostanami w odcieniu czerwieni. Odmiana szybko rosnąca, dorastająca do 1,3 m wysokości oraz podobnej średnicy. Wytwarza średniej wielkości kwiatostany, średnicy około 15 cm, zbudowane z pojedynczych, dekoracyjnych kwiatów płonnych, niezbyt gęsto skupionych w kulę. Pojedyncze kwiaty są zbudowane z 3-5, najczęściej jednak 4, szerokich, romboidalnych płatków z ostrym zakończeniem, delikatnie zachodzących na siebie u podstawy. Pod względem botanicznym płatki te są rozrośniętymi, wybarwionymi działkami kielicha. Kwiaty początkowo różowe do ciemnoróżowych, z odcieniem purpurowym lub fioletowym. Najintensywniejszą czerwoną barwę kwiatów mają krzewy rosnące w podłożu o pH w granicach 6,5. W środku kwiatów są widoczne małe, kremowe pączki utworzone przez zredukowane płatki korony, które po dojrzeniu przyjmują barwę niebieską lub fioletową i szybko odpadają. Kwiaty pojawiające się w czerwcu, zawiązują się latem poprzedniego roku, dlatego pędów nie należy wiosną przycinać, a jedynie usuwać pędy stare, przemarznięte i suche. Odmiana polecana do uprawy na glebach żyznych, stale umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych. W okresie kwitnienia ma duże zapotrzebowanie na wodę. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatru. W ostre zimy pędy mogą przemarzać, dlatego na wschodzie i w centrum kraju krzewy wymagają okrycia. Na zachodzie kraju zwykle zimują dobrze i regularnie kwitną. Jeśli nawet pędy przemarzną, to krzewy dobrze regenerują z pąków przyziemnych, ale wówczas nie zakwitną w danym roku. Ich ozdobą pozostaną bujne liście. Roślina polecana do uprawy w miejscach wyeksponowanych w ogrodach przydomowych oraz w grupach w parkach i w zieleni osiedlowej. Odmiana wyhodowana w Niemczech w latach 50, występująca pod kilkoma nazwami synonimicznymi.