Picea engelmannii 'Glauca'
świerk Engelmanna 'Glauca'
pokrój: stożkowy
docelowa wysokość: od 15 m do 20 m
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża: roślina tolerancyjna
Nazwa zbiorowa obejmująca wiele selektów świerka Engelmana, najczęściej rozmnażanych z siewu, o lepszym niż przeciętnie, srebrzystoniebieskim wybarwieniu w czasie sezonu wegetacyjnego. Odmiana ogólnie podobna do 'świerka srebrnego', ale wyróżniająca się ładnym pokrojem, z regularnie ułożonymi i lekko wygiętymi do góry konarami, z których wyrastają bardzo długie, zwisające do dołu pędy boczne. Igły intensywnie niebieskie, pokryte nalotem woskowym, długie i bardziej miękkie niż u typu. Wzrost silny, dorasta do 20 m wysokości. Gatunek odporny na mrozy i tolerancyjny wobec gleby, ale wrażliwy na przesuszenie korzeni. Bardzo dobrze znosi suche powietrze i zanieczyszczenia klimatu miejskiego. Najładniej wyglądają rośliny posadzone pojedynczo na dużej przestrzeni. Do sadzenia w parkach i dużych ogrodach. Odmiana bardzo dekoracyjna i warta popularyzacji.
pochodzenie | pierwsza publikacja: Ludwig Beissner (1843–1927) 1887 |
grupa roślin | iglaste |
grupa użytkowa | iglaste |
forma | drzewo |
siła wzrostu | roślina szybkorosnąca |
pokrój | stożkowy |
docelowa wysokość | od 15 m do 20 m |
barwa liści (igieł) | szare, niebieskawe, srebrzyste |
zimozieloność liści (igieł) | igły zimozielone |
owoce | szyszki, szyszkojagody |
nasłonecznienie | stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne roślina tolerancyjna |
ph podłoża | roślina tolerancyjna odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa roślina tolerancyjna |
walory | ciekawy pokrój ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona |
zastosowanie | ogrody przydomowe parki w grupach soliter (pojedynczo) |
strefa | 4 |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |