Drzewo o regularnej, stożkowatej koronie. W młodości pędy gęsto ułożone, ustawione regularnie, sztywne, lekko wzniesione. Stare okazy mają korony raczej nieregularne, a pędy lekko przewisające. Osiągają w wieku 30 lat do 10-15 m wys. Igły dosyć krótkie, 10-18 mm dł., sinozielone z nalotem woskowym, kłujące, lekko zakrzywione, po roztarciu pachnące czarną porzeczką. Cechą charakterystyczną jest obfite szyszkowanie dziesięcioletnich okazów. Szyszki dekoracyjne, do 5cm długości – dojrzałe jasno brązowe. Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. W ojczyźnie gatunek lasotwórczy o dużym zasięgu, posiada kilka podgatunków geograficznych. U nas rośnie dobrze, jest odporny na niskie temperatury i suszę. Bardzo odporny na wiatry, może być stosowany na wydmy. Gatunek polecany do parków oraz na strzyżone żywopłoty o niebieskawym zabarwieniu, szczególnie w miejscach za suchych dla świerka pospolitego.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
