Anemone ×hybrida

Ginkgo biloba 'Fairmount'

miłorząb dwuklapowy 'Fairmount'

Silnie rosnące drzewo charakteryzujące się wąskim, wyprostowanym pokrojem. Po 10 latach uprawy osiąga 3-4 m wysokości oraz 1 m szerokości. Roślina tworzy 2 rodzaje pędów: nagie, żółtobrązowe, ułożone pionowo długopędy oraz znacznie mniejsze i cieńsze, wałeczkowate krótkopędy pokryte licznie bliznami po opadłych liściach. Pąki brązowe, szerokostożkowate, okryte łuskami. Liście typowe jak u gatunku, ciemnozielone, skórzaste, wachlarzowate, szerokości 5–8 cm, z charakterystycznym wcięciem na wierzchołku dzielącym blaszkę liściową na dwie klapy (bilobus – dwuklapowy). Widlaste unerwienie liści jest szczególną cechą pierwotną. Nerwy rozchodzą się wachlarzowato od nasady liścia po brzegi blaszki liściowej. Jest to unerwienie nie spotykane u roślin okrytonasiennych. Liście jesienią spektakularnie przebarwiają się na żółty kolor. Klon męski, nie zawiązuje nasion. Odmiana często oferowana jest pod bardzo podobną, ale nieprawidłową nazwą 'Fairmont'. Drzewo wymaga gleby żyznej, dostatecznie wilgotnej, ale przepuszczalnej, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5–6). Stanowisko słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru. Młode rośliny warto okrywać na zimę. Zabezpieczyć trzeba zarówno system korzeniowy, jak i koronę. Roślina wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Nie należy stosować nawozów zawierających wapń. Jak większość odmian toleruje gleby miejskie oraz znosi zanieczyszczone powietrze. Aby utrzymać silny, pojedynczy pęd przewodni niekiedy potrzebne jest cięcie korekcyjne, polegające na skróceniu lub usunięciu dominujących, pionowo wyrastających gałęzi bocznych. Odmiana uzyskana z egzemplarza posadzonego w parku Fairmount w Filadelfii w USA w 1876 roku, rozpowszechniona w uprawie od 1962 r. Dzięki gęstej i wąskiej koronie drzewo może być z powodzeniem wykorzystywane do obsadzania ciągów komunikacyjnych, miejskich ulic, a także sadzone w parkach oraz ogrodach przydomowych.

Pinus aristata

sosna oścista

Małe drzewo o początkowo krzaczastym pokroju i bardzo powolnym wzroście. Osiąga po 30 latach ok. 3 m wys. Pędy krótkie, czasami wygięte w formie pastorałów. Igły krótkie, ciemnozielone, zebrane po pięć, długowieczne (do 15 lat!), bardzo gęsto ułożone z charakterystycznymi białymi kłaczkami żywicy przypominającymi mszyce wełniste. Wymagania uprawowe bardzo małe, wyjątkowo odporny na suszę. Polecana do małych ogrodów przydomowych, ogrodów skalnych i japońskich.

Sedum alboroseum 'Mediovariegatum'

rozchodnik białoróżowy 'Mediovariegatum'

Okazały, kępiasty rozchodnik kwitnący późnym latem, podobny z pokroju do bardziej znanego rozchodnika okazałego, ale odróżniający się pstrymi liśćmi. Grube, nierozgałęzione, sztywne pędy, dorastają do wysokości 60 cm. Roślina pozostaje w zwartej kępie przez wiele lat, z roku na rok dając więcej pędów. Pędy ulistnione na całej długości, wyrastają bardzo wcześnie wiosną i już wtedy stanowią ozdobę ogrodu. Liście podługowate lub jajowato eliptyczne, z piłkowanym brzegiem, kremowo żółte, ale z szerszym lub węższym, jasnozielonym obrzeżeniem. Kwiaty rozwijają się w sierpniu, początkowo białe, potem jasnoróżowe, zwłaszcza gdy występują ochłodzenia nocą, tworzą gęste, płaskie baldachogrona. Podstawowym wymaganiem jest pełne nasłonecznienie. W cieniu pędy stają się wiotkie, wydłużone, więc z łatwością wylegają i roślina traci walory dekoracyjne. W miejscach wilgotnych może nastąpić zagniwanie korzeni i podstaw łodyg, lepiej więc sadzić rozchodniki w miejscach nie tylko słonecznych, ale suchych, na glebie przepuszczalnej, niezbyt żyznej. Odmiana ‘Mediovariegatum’ jest rośliną w pełni odporną na mróz. Czasami rośliny dają pędy całkowicie zielone. Należy je usuwać jak najszybciej, ponieważ na ogół rosną bujniej i szybko mogą zagłuszyć część roślin o zielono - żółtych liściach. Dla uzyskania bardziej zwartego pokroju i by zapobiec wyleganiu pędów w czasie kwitnienia trzeba pędy uszczknąć, usunąć wierzchołek wzrostu raz lub dwa razy, zanim zaczną powstawać zawiązki kwiatostanowe na szczytach pędów. Można zostawić rozchodniki nie przycięte dla zimowej dekoracji ogrodu, przycinać trzeba jednak wiosną bardzo wcześnie, gdy tylko znikną śniegi, ponieważ rozchodnik ten bardzo wcześnie rozpoczyna wegetację. Sadzi się go na rabatach bylinowych, ze względu na długotrwały efekt dekoracyjny. Można próbować stosować na kwietnikach jednorodnych lub w pojemnikach tarasowych. Zalecana gęstość sadzenia, to 5-8 roślin na 1 m2.

Rhododendron 'Coralium'

różanecznik 'Coralium'

Krzew o nieznanym pochodzeniu, najprawdopodobniej jest to mieszaniec Rh.impeditum. Pokrój zwarty, gęsty i półkulisty. Po 10 latach dorasta do ok. 0,3 m wysokości i ok.0,6 m szerokości. Liście drobne, szarozielone, pokryte licznymi gruczołkami, po roztarciu pachnące korzennie. Kwiaty jasnofioletowe, drobne, bardzo liczne, zebrane w wierzchołkowe kwiatostany. Kwitnie bardzo obficie pod koniec kwietnia. Wymaga stanowisk półcienistych oraz gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych. Mrozoodporność do -24 st.C