Picea glauca 'Arneson's Blue Variegated'

świerk biały 'Arneson's Blue Variegated'

pokrój: stożkowy

docelowa wysokość: od 2 m do 3 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Karłowa, wolno rosnąca forma świerka bardzo podobna pod względem pokroju do odmiany ‘Conica’ ale znacznie od niej ciekawsza ze względu na atrakcyjne, wielobarwne zróżnicowanie kolorystyczne w postaci zielonych oraz niebieskich, przenikających się wzajemnie plam. Odmiana amerykańska uzyskana w latach 80 XX wieku w szkółce Arneson’s Nursery. Po 10 latach uprawy dorasta do 1,5 m wysokości i 0,7 m szerokości. Pędy cienkie, sztywne, lekko wzniesione, gałązki ułożone bardzo gęsto, zakończone wyraźnym, jasnobrązowym pąkiem szczytowym, tworzą jednolitą, nierówną powierzchnię odcinająca dostęp do wnętrza korony. Igły cienkie, krótkie, osadzone wokół pędów, lekko kłujące. Zabarwienie igieł niejednolite, dlatego na powierzchni krzewów można wyróżnić plamy: zielone, szarozielone oraz niebieskie. Tego typu przebarwienia nie są rzadkością i dosyć często pojawiają się w postaci rewersji u selektów pochodzących od odmiany ‘Conica’. Natomiast w przypadku ‘Arneson’s Blue Variegated’ mozaika kolorystyczna jest wyjątkowo bogata i intensywna. Nie zawiązuje szyszek. Odmiana nietrudna w uprawie, polecana do sadzenia na glebach zasobnych w składniki pokarmowe, stale umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych. Roślina odporna na mróz. W bezśnieżne zimy zaleca się osłanianie krzewów od strony południowej cieniówką lub agrowłókniną. Lekkie okrycie zabezpieczy igły przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorków pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Odmiana o szerokich możliwościach zastosowania, zarówno w ogrodach prywatnych, przydomowych, jak i w zieleni miejskiej (jednak z dala od ulic), osiedlowej, w parkach. Doskonale nadaje się do sadzenia w dużych ogrodach skalnych, na rabatach z roślinami iglastymi lub na wrzosowiskach. Nadaje się do uprawy w pojemnikach ustawianych w miejscach reprezentacyjnych. W okresie Bożego Narodzenia może służyć za oryginalną choinkę.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój stożkowy
docelowa wysokość od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł) wielobarwne, pstre lub obrzeżone
szare, niebieskawe, srebrzyste
ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory ciekawy pokrój
ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
ogrody skalne
ogrody wrzosowiskowe
ogrody orientalne
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-11-28
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9523
roślin w produkcji
207
osób online