Odmiana wywodząca się od zawilca japońskiego, o podobnym do niego typie wzrostu (wysoka bylina) i okresie kwitnienia (późne lato i jesień - do mrozów). Wyróżnia się półpełnymi, białymi kwiatami z zielonkawym środkiem, otoczonym pomarańczowożółtym okółkiem pręcików. Jasne kwiaty ładnie kontrastują z ciemnozielonymi liśćmi i sprawiają, że roślina jest atrakcyjnym, dobrze widocznym akcentem dalszego planu rabaty czy innego zakątka ogrodu. Zimową ozdobą tej byliny są czekoladowobrązowe owocostany osadzone na pędach, które zasychają, ale pozostają na roślinach. Zawilec ten osiąga wysokość ok. 60 cm, a w okresie kwitnienia - 1,5 m. Wymaga półcienistego stanowiska (znosi miejsca słoneczne, ale pod warunkiem, że podłoże będzie stale wilgotne). Preferuje glebę próchniczną, przepuszczalną, ale nie za lekką (wskazany udział gliny). Może być ekspansywny - wymaga 'ograniczania' co 2, 3 lata, gdyż rośliny się 'rozpełzają'. Nadaje się na rabaty bylinowe, do ogrodów naturalistycznych, na kwiaty cięte (o krótkiej jednak trwałości).
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
