Picea omorika 'Pevé Tijn'

Magnolia ×soulangeana 'Lennei Alba'

magnolia Soulange'a 'Lennei Alba'

Szeroki, szybko rosnący krzew lub drzewo do 6 m wys. i 4 m szer. Korona szeroko rozpostarta, zaokrąglona. Liście duże, jajowate, całobrzegie, osadzone na krótkich ogonkach, początkowo jasnozielone, później ciemniejące i skórzaste, dekoracyjne. Pąki kwiatowe przed rozkwitnięciem wydłużone, białe, osadzone pojedynczo na wierzchołkach krótkopędów. Kwiaty w kształcie czary, pękate, duże, o mięsistych, wypukłych płatkach, kremowobiałe. Wewnątrz kwiatu, na wypukłym dnie kwiatowym, spiralnie osadzone liczne pręciki i słupki, odwiedzane przez chrząszcze, spełniające rolę zapylaczy. Kwitnie na przełomie IV-V, przed rozwojem liści. Pojedyncze kwiaty ukazują się także latem. Zawiązuje dekoracyjne, okazałe owoce w owocostanach dł. do 25 cm, które jesienią stają się karminowe. Można je używać do jesiennych i zimowych kompozycji kwiatowych. Roślina wrażliwa na uszkodzenia mechaniczne, ze względu na płytki system korzeniowy, zbudowany z nielicznych, grubych, kruchych korzeni. Preferuje stanowisko ciepłe, słoneczne, osłonięte od wiatru i glebę żyzną, próchniczą, dostatecznie wilgotną. Najlepszy odczyn gleby to lekko kwaśny (pH 5-6). Po posadzeniu roślin glebę należy ściółkować. Ściółkowanie zapobiega szybkiemu przesychaniu podłoża, zabezpiecza płytki system korzeniowy przed przemarzaniem, zapobiega zachwaszczeniu. W okresach bezdeszczowych należy krzewy podlewać, gdyż są wrażliwe na suszę. Nie wymaga cięcia. Wykonujemy je tylko sporadycznie w celach usunięcia połamanych lub chorych pędów. Ze względu na walory dekoracyjne, należy sadzić w dobrze wyeksponowanym miejscu.

Miscanthus lutarioriparius

miskant lutarioriparius

Jeden z najwyższych uprawianych u nas miskantów, dorastający do 4-5 m wysokości. Endemiczny gatunek, naturalnie porasta brzegi jeziora Dongting oraz rzeki Jangcy w chińskich prowincjach Hunan i Hubei. Tworzy sztywne, proste i wyjątkowo ozdobne, zabarwione na fioletowo, łodygi oraz soczyście zielone, szerokie liście. Daje długie, podziemne rozłogi, przez co jest dosyć ekspansywny. Sadzony w ogrodach wymaga stosowania głęboko wkopanych barier ograniczających rozrastanie się roślin. Dzięki zastosowaniu ekranów korzeniowych i ograniczeniu powierzchni uprawy łodygi wyrastają blisko siebie, tworząc atrakcyjne skupiny. Latem dolne liście warto obrywać, odsłaniając atrakcyjne, fioletowe łodygi. W dolnych częściach łodyg, z kątów liści, wyrastają niewielkie rozmnóżki, które można ukorzeniać i w ten sposób rozmnażać roślinę. Miskant ten w naszych warunkach klimatycznych nie zakwita. Preferuje gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, stanowiska słoneczne, ciepłe. W ostre zimy przemarza. Zaschnięte pędy ścina się wiosną, można je wykorzystywać tak samo, jak tyczki bambusowe. Oryginalna roślina polecana do sadzenia w miejscach eksponowanych.

Chaenomeles speciosa 'Orange Storm'

pigwowiec okazały 'Orange Storm'

Krzew liściasty o pomarańczowoczerwonych, pełnych kwiatach. Dorasta do 1,5-2 m wysokości i podobnej szerokości. Tworzy liczne, sztywne, szeroko rozrastające się pędy pozbawione cierni oraz ciemnozielone, eliptyczne liście, nieznacznie ząbkowane na brzegach, od góry błyszczące. Kwitnie obficie na zeszłorocznych pędach pod koniec kwietnia i na początku maja, po rozwinięciu pierwszych liści. Kwiaty są bardzo efektowne, duże, intensywnie pomarańczowoczerwone, pełne, dopiero po całkowitym otwarciu ukazują nieliczne, żółte pręciki. Powtarza kwitnienie wczesnym latem. Nie zawiązuje owoców. Krzew dobrze rośnie na wszystkich glebach ogrodowych, najlepiej w pełnym słońcu, odporny na suszę i mróz. Polecany do sadzenia pojedynczo, jako soliter, lub w grupach w formie żywopłotów. Polecany do stosowania w zieleni publicznej. W czasie kwitnienia stanowi mocny akcent kolorystyczny ogrodowych kompozycji. Odmiana zgłoszona w 2017 r. do Konkursu Roślin Nowości 25 Międzynarodowej Wystawy 'Zieleń to Życie' przez Szkółki KUROWSKICH.

Magnolia ×soulangeana 'Speciosa'

magnolia Soulange'a 'Speciosa'

Krzew lub niewysokie drzewo o nisko osadzonej koronie. Osiąga wys. 5-6 m. Kwitnie wraz z rozwojem liści, na przełomie IV/V. Kwiaty duże, kielichowate, białe, u nasady i na zewnątrz zaróżowione, w pełni kwitnienia szeroko rozwarte, pachnące. Wymaga gleb żyznych, próchnicznych, dostatecznie wilgotnych, lekko kwaśnych. Stanowiska słoneczne i osłonięte.