Odmiana świerka kłującego o stożkowym pokroju i charakterystycznych igłach o różnej długości. Wzrost średnio silny. Dorasta do 5 m wysokości i 1,5-2 m średnicy. Pędy grube, silne, wyrastające z pnia pod prostym kątem, lekko poskręcane, różnej długości, powodujące że korona jest nieregularna i luźna. Igły sztywne, grube, czworokanciaste, kłujące, po obu stronach, intensywnie srebrzystoniebieskie przez cały rok, na pędach ułożone promieniście, typowej długości u podstawy pędu, krótsze i przylegające na końcu. Za sprawą różnej długości igieł pęd przypomina lisi ogon, co znajduje odzwierciedlenie w nazwie odmiany. Szyszki zwisające, jasnobrązowe, długości 6-10 cm, z drobnymi, miękkimi łuskami. Roślina o małych wymaganiach glebowych, odporna na niskie temperatury i suszę. Dobrze rośnie na wszystkich uprawnych, ogrodowych glebach, najlepiej na żyznych, wilgotnych, przepuszczalnych, kwaśnych lub lekko kwaśnych. Do sadzenia w miejscach słonecznych. Polecana do większych ogrodów. Odmiana rozmnażana przez szczepienie. Młode szczepione rośliny wymagają palikowania do momentu wytworzenia regularnego pokroju.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
