Picea pungens 'Koster'

Cotoneaster salicifolius 'Gnom'

irga wierzbolistna 'Gnom'

Ścielący się po ziemi krzew, do 0,15 m wysokości, tworzący niski, szeroki, kopiec. Liście zimozielone, eliptycznolancetowate, do 2,5 cm długości, grube, z wierzchu nagie, błyszczące. Kwiaty po 3-6 w luźnych kwiatostanach, białe. Owoce drobne, po 3-6 szt, kuliste, jasno i jaskrawo czerwone, 4-6 mm średnicy. Krzew dekoracyjny przez cały rok. Kwitnie i owocuje bardzo obficie. Dobrze zimuje przykryty śniegiem.

Clematis armandii 'Snowdrift'

powojnik Armanda 'Snowdrift'

Egzotyczne, silnie rosnące pnącze o zimozielonych, ciemnych, błyszczących liściach. Owija się wokół podpór za pomocą ogonków liściowych. Osiąga wysokość 3–5 m. Kwiaty pachnące, gwiazdkowate, białe z kremowożółtym środkiem, o średnicy od 4 do 6 cm, na długich szypułkach. Kwitnie od III do V. Wytrzymuje spadki temperatury jedynie do -12°C. Wymaga miejsc osłoniętych, ciepłych, dobrze oświetlonych, o wystawie północnej lub zachodniej. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, wilgotnych, dobrze zdrenowanych, o odczynie od obojętnego do lekko kwaśnego. Nie toleruje gleb podmokłych, zbyt ciężkich, gliniastych lub zbyt lekkich, piaszczystych. Nie wymaga wiosennego cięcia, a jedynie umiarkowanego cięcia korekcyjnego zaraz po zakończeniu kwitnienia. W klimacie Polski odmiana polecana do ogrodów zimowych. Wymaga podpór złożonych z elementów o średnicy do 1cm. Można ją uprawiać w dużych pojemnikach.

Calycanthus 'Aphrodite'

kielichowiec 'Aphrodite'

Nieduży krzew ozdobny o atrakcyjnych, czerwonych kwiatach i ładnym ulistnieniu. Jest to mieszaniec uzyskany z krzyżowania kielichowca chińskiego (C. chinensis) z kielichowcem wschodnim (C. occidentalis). Dorasta do 2,5 m wysokości i 2 m szerokości. Rośnie bardzo szybko, tworzy proste, skierowane ukośnie do góry pędy. Jednoroczne przyrosty mogą mieć do 1 m długości. Liście są duże, ciemnozielone, błyszczące, na zimę opadają. Kwiaty są bardzo atrakcyjne w kolorze czerwonego wina, mają 8-9 cm średnicy, są zbudowane z 10-20 podługowatych, zaokrąglonych działek okwiatu otaczających zebrane w środku żółte pręciki. Działki zewnętrzne są dłuższe, wewnętrzne krótsze, muszelkowato zawinięte do środka kwiatu. Kwiaty pojawiają się naprzemiennie od czerwca do sierpnia, wydzielają delikatny zapach a ich kolor intensywnie kontrastuje z soczystą zielenią liści. Krzew wymaga gleb zasobnych w składniki pokarmowe, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych. Dobrze rośnie zarówno na glebach lekko kwaśnych jak i tych zasadowych. Wymaga starannie dobranego stanowiska. Najlepiej rośnie w miejscu lekko ocienionym lub słonecznym ale zacisznym, osłoniętym przed bezpośrednim działaniem silnych podmuchów wiatru. Krzew o bogatych walorach dekoracyjnych, który powinien być sadzony w eksponowanym miejscu ogrodu. Nie wymaga cięcia. Wiosną należy jedynie wyciąć przemarznięte końcówki zeszłorocznych pędów. Wskazane jest wiosenne zasilenie nawozami wieloskładnikowymi. Najmłodsze egzemplarze wymagają okrywania na zimę, starsze krzewy w zachodniej, cieplejszej części Polski zimują dobrze. We wschodniej części kraju rośliny mogą przemarzać. Bardzo piękny krzew warty popularyzacji.

Caryopteris ×clandonensis

barbula klandońska

Gatunek mieszańcowy, uzyskany ze krzyżowania barbuli szarej (C. incana) z barbulą mongolską (C. mongolica) w latach 30 XX wieku w Wielkiej Brytanii. Niewielki krzew o półkulistym pokroju i ozdobnych, niebieskich kwiatach, rozwijających się w drugiej połowie lata, wabiący liczne owady zapylające. Dorasta do 1 m wysokości. Tworzy cienkie, proste, słabo rozgałęzione pędy oraz zielone, matowe liście, wąskoeliptyczne, nieregularnie ząbkowane, 5-8 cm długości, od spodu pokryte drobnymi włoskami. Liście ułożone naprzeciwlegle. Kwiaty wargowe, o krótkiej rurce, niebieskie do fioletowych, wyrastają z kątów liści na szczytach tegorocznych pędów, zebrane w niewielkie kwiatostany (nibybaldaszki). Kwiaty rozwijają się późno, na przełomie sierpnia i września, przyjemnie pachną. Krzewy kwitną do października. Roślina preferuje gleby przepuszczalne, stanowiska słoneczne, osłonięte zimą od wiatru. Gatunek nie w pełni odporny na mróz, polecana do uprawy w cieplejszych rejonach kraju lub w pojemnikach chowanych na zimę do chłodnych pomieszczeń. Rośliny uprawiane w gruncie warto na zimę kopczykować, tak jak róże. Na wiosnę, po usunięciu kopczyków pędy należy przyciąć na wysokości 10-15 cm o ziemi. Gatunek oferowany w sprzedaży w licznych odmianach różniących się siłą wzrostu kolorem ulistnienia i kwiatów. Coraz częściej spotykany w ogrodach i na działkach.