Pinus heldreichii 'Satellit'

sosna bośniacka 'Satellit'

Synonim łaciński.: Pinus leucodermis 'Satellit'

pokrój: kolumnowy

pokrój: stożkowy

docelowa wysokość: od 3 m do 5 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

rodzaj gleby: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Bardzo dekoracyjna i powoli rosnąca sosna o pokroju wąskostożkowym. Po 10 latach osiąga 2 m i 1 m średnicy. Po wielu latach dorasta do ok. 5 m wysokości. Pędy skierowane do góry pod ostrym kątem, lekko łukowato wygięte do środka, ułożone wokół mocnego pędu przewodniego. Igły intensywnie zielone, długie na 6-10 cm, ostro zakończone, skupione po dwie, skierowane do przodu. Młode igły ściśle otulają pęd, skrywając pączki wierzchołkowe. Igły żyją około 5 lat. Po opadnięciu zostawiają na korze charakterystyczne znamiona. Szyszki zawiązują się dosyć wcześnie, już po kilku latach uprawy. Młode szyszki są stożkowate i mają wyjątkowo atrakcyjny, kobaltowy kolor. Dojrzewając brązowieją. Sosna odporna na trudne warunki. Dobrze znosi susze i niskie temperatury. Mało wymagająca co do rodzaju podłoża. Może rosnąć w każdej przeciętnej glebie ogrodowej, o odczynie od zasadowego do lekko kwaśnego. Wymaga stanowisk nasłonecznionych. Polecana do ogrodów i parków, do sadzenia w miejscach eksponowanych, bądź w grupach z innymi roślinami iglastymi. Dobrze sprawdza się w parkach, terenach rekreacyjnych oraz w zieleni osiedlowej.

autorzy opisu tekstowego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

pochodzenie pierwsza publikacja: D.M. van Gelderen 1971 „Dendroflora” nr 8; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Arboretum Gimborn Doorn, Holandia
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma drzewo
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój kolumnowy
stożkowy
docelowa wysokość od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
owoce szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
walory ciekawy pokrój
ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
ogrody wrzosowiskowe
soliter (pojedynczo)
strefa 6a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Poznaj również

zdjecie rosliny: róża czerwonawa

Rosa glauca

róża czerwonawa

Róża czerwonawa to często spotykany gatunek w górzystych rejonach Europy Południowej, w Polsce zadomowiony, uprawiany i dziczejący. Zawdzięcza swą nazwę sinofioletowemu odcieniowi ulistnienia. Znane są odmiany uprawne, np. ‘Parkfeuer’. Sam gatunek był czasami wykorzystywany w krzyżówkach hodowlanych. Ze względu na barwne ulistnienie krzew chętnie sadzony w ogrodach i parkach. Osiąga do 3 m wysokości i 1-1,5 m szerokości. Pąki o rubinowych działkach kielicha rozwijają się w pojedyncze płaskie kwiaty, o ciemnoróżowych do ciemnolilaróżowych, wąskich płatkach z białą podstawą, wyraźnie rozdzielonych. Kwiaty niezbyt duże, o średnicy 3-4 cm, zebrane w kwiatostanach na krótkich pędach wyrastających z ubiegłorocznych przyrostów, pachną słabo. Krzew kwitnie późno, w końcu czerwca i lipcu, niezbyt obficie, ale dość długo. Owoce jasnoczerwone do wiśniowoczerwonych, kuliste, nieduże, o średnicy 1-1,5 cm, gładkie, rzadziej lekko ogruczolone. Owoce (hypancja) są jadalne i mogą być wykorzystywane w kuchni, podobnie jak owoce pozorne innych gatunków róż. Pędy bardzo kolczaste, kolce proste, lekko zgięte lub hakowate, czerwonobrunatne i sinoczerwonofioletowo nabiegłe. Młode pędy często pozbawione kolców. Pędy silne, proste, lekko rozchylone na boki, łukowato wygięte. Liście sinozielone z purpurowym odcieniem, gładkie lub ogruczolone, o 5-7 (9) jajowatych listkach, średniej wielkości, matowe, piłkowane na brzegach. Gatunek łatwy w uprawie, dobrze rośnie prawie na każdej glebie, wytrzymały na okresowe niedobory wody. Krzewy charakteryzuje wysoka mrozoodporność, nie wymagają okrywania. Cięcie tylko odmładzające, co kilka lat. Krzewy nie są podatne na choroby, sporadycznie wymagają opryskiwania tylko w przypadku większego zagrożenia - czasem mogą być porażane przez rdzę i szkodniki. Rośliny preferują stanowiska słoneczne, jednak bardzo dobrze tolerują miejsca lekko zacienione. Różę czerwonawą sadzi się w zestawieniach kolorystycznych pojedynczo, w grupach, w formie swobodnych żywopłotów, w parkach i ogrodach naturalistycznych, skalnych, w trudniejszych warunkach glebowych. Krzewy sadzone w środowisku naturalnym pełnią funkcję ekologiczną np. w zadrzewieniach śródpolnych, na miedzach, przy ogrodzeniach stanowią schronienie i źródło pożywienia dla owadów, drobnych zwierząt i ptaków. Doskonale prezentują się na tle roślin liściastych i iglastych, a także wśród różnorodnych bylin.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
213
osób online