Pinus mugo 'Jakobsen'

Picea omorika 'Pendula'

świerk serbski 'Pendula'

Drzewo o wąskiej, stożkowatej koronie, zwykle ugałęzione do samej ziemi. Po dwudziestu latach osiąga 10-12 m wysokości i średnicę na dole korony ok. 1,5 m. Boczne konary łukowato wygięte, z długimi odgałęzieniami malowniczo zwisającymi w dół. W starszym wieku wszystkie pędy zwisają wzdłuż pnia. Igły płaskie, 1-2 cm długości i 1-2 mm szerokości, z wierzchu błyszczące, ciemnozielone, od spodu niebieskawobiałe z dwoma białymi paskami, gęsto ułożone na pędach, mieniące się dwoma kolorami. Dobrze znosi klimat miejski. Nie ma specjalnie dużych wymagań glebowych, choć najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, umiarkowanej wilgotnych, lekko kwaśnych. Wymaga stanowisk słonecznych lub lekko cienistych. Jedna z piękniejszych odmian drzewiastych o wąskim, płaczącym pokroju, polecana do wszystkich ogrodów i terenów zieleni, do sadzenia w eksponowanych miejscach. Istnieje kilka typów tej odmiany o podobnych cechach, powstałych za sprawą rozmnażania przez wysiew nasion i selekcji. Pierwsza taka roślina została opisana w Niemczech w 1920 roku.

Aster 'Apollo'

aster 'Apollo'

Żywotna, karłowa odmiana astra rozrastająca się przez podziemne rozłogi. Tworzy zwarte, półkuliste kępy wysokości 30-45 cm i średnicy 30-50 cm. Pędy silnie rozgałęzione. Liście wąskolancetowate, siedzące, całobrzegie, intensywnie ciemnozielone. Najładniej prezentują się rośliny w okresie od sierpnia do października, kiedy pokrywają się koszyczkami kwiatowymi - białymi z żółtym środkiem, przypominającymi duże kwiaty stokrotek. Kwiaty osadzone na długich, ulistnionych szypułkach i zebrane w luźne, baldachokształtne wiechy. Ich pyłek i nektar zwabia tysiące pszczół i motyli. Aster ‘Apollo’ najlepiej rośnie w miejscach słonecznych lub lekko ocienionych, na glebie żyznej, próchnicznej, dostatecznie wilgotnej i przepuszczalnej, o odczynie zasadowym. Nie lubi nadmiaru wilgoci w podłożu, zwłaszcza zimą. W czasie długotrwałej suszy i upałów wymaga systematycznego podlewania. Odmładzanie, co 3-4 lata, poprawia kondycję i kwitnienie roślin. Odmiana odporna na mróz. Rozmnażana wegetatywnie przez podział roślin matecznych wczesną wiosną lub sadzonki wierzchołkowe w maju-czerwcu. Szczególnie polecana do ogrodów nieformalnych – wiejskich i naturalistycznych. Nadaje się do sadzenia w większych grupach na rabatach, zwłaszcza w towarzystwie traw ozdobnych i kwitnących w tym samym czasie bylin. Można wykorzystać ją do ożywiania nieco monotonnych nasadzeń z iglaków i krzewów liściastych, które już przekwitły. Efektowna roślina obwódkowa. Ładnie prezentuje się w pojemnikach: skrzynkach, donicach i misach. Kwiaty można ścinać do wazonu. Ze względu na zwarty pokrój doskonale pełni funkcję rośliny okrywowej. Utworzy wówczas efektowny, biały kobierzec. Zalecana gęstość sadzenia: 7-9 sztuk na m2.

Tsuga diversifolia

choina różnolistna

Gatunek endemiczny. Występuje w górach Japonii na wysokości od 600 m do 2700 m n.p.m. Szerokostożkowy, duży krzew lub niewielkie drzewo z luźnymi, szeroko rozpostartymi konarami. Korona młodych drzew gęsta, z gałęziami do ziemi. W naturalnym środowisku osiąga 25 m wysokości. W ogrodach europejskich dorasta zwykle do 5-8 (10) m wysokości i 3-4 m szerokości. Roczny przyrost 20 cm rocznie. Młode pędy cienkie, lekko przewisające. Igły gęste, rozmieszczone w dwóch szeregach, krótkie, ale różnej długości, od 8 do 14 mm, z wierzchu ciemnozielone, od spodu z dwoma kredowobiałymi, wąskimi paskami. Szyszki liczne, jajowate, małe, 2 cm długości, brązowe, szeroko rozchylone. Dobrze rośnie w słońcu i na jasnych stanowiskach o rozproszonym świetle. Toleruje także cień. Wymaga żyznej, próchnicznej ziemi, lekko kwaśnej lub obojętnej, wilgotnej, ale dobrze zdrenowanej. Gatunek odporny na niskie temperatury i wiatr. Do parków, dużych ogrodów w terenach o wilgotnym klimacie.

Quercus frainetto

dąb węgierski

Szybko rosnący gatunek dębu o pięknej szeroko owalnej koronie. Drzewo osiągające w ojczyźnie do 30 m, a w naszym klimacie do 20 m wysokości. Liście z wierzchu ciemnozielone, od spodu jaśniejsze, odwrotnie jajowate, zwężone ku nasadzie, długie do 18 cm, osadzone na krótkich ogonkach, regularnie głęboko klapowane, o klapach zaokrąglonych. Jesienią przebarwiają się na kolor brązowożółty. Żołędzie brązowe, do 2,5 cm długości. Wymaga stanowisk słonecznych i żyznych gleb. Wytrzymały na suszę i mróz. Piękne drzewo do nasadzeń pojedynczych w parkach i w zieleni osiedlowej.