Pinus mugo 'Knapenburg'

Hosta 'Green Gold'

funkia 'Green Gold'

Bylina o efektownych, dużych liściach. Liście oliwkowozielone z wyraźnym, jasnym, kremowobiałym nieregularnym marginesem, który utrzymuje się przez cały sezon wegetacyjny, dając silny efekt kolorystyczny nawet w miejscach bardzo zacienionych. Kwiaty lejkowate, lawendowe, w długich kwiatostanach o wys. do 85 cm, VII. Późno rozpoczyna wegetację. Wymaga bardzo żyznej, próchnicznej, stale wilgotnej gleby. Nadaje się na rabaty, do okrywania większych powierzchni w cieniu. Ładniej wygląda sadzona pojedynczo lub w niewielkich grupach. Liczba roślin na 1 m² - 5.

Actaea simplex 'Atropurpurea'

pluskwica prosta 'Atropurpurea'

Okazała, długo kwitnąca odmiana pluskwicy tworząca zwarte, wyprostowane kępy średnicy 70-100 cm złożone z dużych, podwójnie lub potrójnie pierzastosiecznych, długoogonkowych liści złożonych z jajowatych 5-7 klapowych listków o nierówno i podwójnie piłkowanym brzegu. Są one szczególnie dekoracyjnie wiosną, gdy przybierają purpurowozieloną i brązową kolorystykę, jednak w ciągu sezonu w coraz większym stopniu zielenieją. Intensywny, purpurowy odcień zachowują natomiast ogonki liściowe i pędy roślin. We wrześniu i październiku z wnętrza kępy wyrastają sztywne purpurowoczerwone pędy kwiatostanowe wysokości 120-180 cm. Zakończone są smukłymi, lekko wygiętymi na wierzchołku kwiatostanami długości około 40-60 cm. Są to górujące wysoko nad liśćmi wąskie, cylindryczne grona złożone z okrągłych, mahoniowych pąków kwiatowych, z których rozwijają się stopniowo od dołu ku górze silnie pachnące, kremowobiałe, puszyste kwiaty. Główną ozdobą drobnych kwiatów są bardzo długie (5-10 mm), kredowobiałe pręciki okalające białe znamiona słupków. Działki kielicha wcześnie odpadają, a pręciki otoczone są jedynie niepozornymi płatkami kwiatowymi z nektarnikami, które stanowią źródło nektaru dla owadów. W miejscach silnie ocienionych pędy kwiatowe mają tendencję do wyginania się w kierunku światła. Pluskwica prosta to trwała i wytrzymała bylina, łatwa w uprawie, odporna na choroby i szkodniki. Preferuje stanowiska wilgotne, najlepiej półcieniste, osłonięte przed upalnym, południowym i popołudniowym słońcem. Rośliny rosnące w słońcu, na glebie lekkiej, przepuszczalnej ściółkujemy grubą warstwą materii organicznej, by zapewnić im odpowiednią ilość chłodu, wilgoci i próchnicy w podłożu. Lubią żyzne, stale umiarkowanie wilgotne, niezbyt zwięzłe gleby z dużą ilością substancji organicznej o odczynie lekko kwaśnym. W czasie dłuższej suszy wymagają podlewania. Szczególnie wrażliwe na brak wody i niedostatek składników pokarmowych są egzemplarze młode (brązowienie brzegów liści). Rośliny nie wymagają podpór. Rozmnażamy je wczesną wiosną przez podział lub nasiona wysiewane zaraz po zbiorze. W pierwszych 2-3 latach po posadzeniu rosną wolno i słabo kwitną. Bylina szczególnie przydatna do obsadzania półcienistych zakątków między drzewami i krzewami, zwłaszcza w ogrodach naturalistycznych i wiejskich. Imponujące kształtem i wielkością kredowobiałe kwiatostany wspaniale wyglądają na tle żywopłotów, północnych ścian budynków i parkanów. Odmiana bardzo wartościowa ze względu na wiosenną kolorystykę liści i późny okres kwitnienia, gdy większość bylin już przekwitła. Przyciąga wzrok sadzona pojedynczo, jako pionowy, architektoniczny akcent w ogrodzie, dobrze prezentuje się także w grupach na rabatach z innymi wysokimi bylinami (tojadami, zawilcami japońskimi, parzydłem, paprociami, funkiami). Dobra roślina okrywowa w półcieniu. Duże grupy z wielkich, początkowo purpurowoczerwonych, później ciemnozielonych liści wprowadzają do ogrodów i parków nie tylko efektowną kolorystykę, ale także ciekawą strukturę. Oryginalną ozdobą ogrodu są także pozostawione na zimę, przyprószone śniegiem wyschnięte nasienniki roślin.

Pinus mugo 'Hnízdo'

sosna kosodrzewina 'Hnízdo'

Odmiana powstała w Czechach z czarciej miotły znalezionej na podgatunku sosny górskiej Pinus mugo subsp. rotundata. Charakteryzuje się powolnym wzrostem i małymi rozmiarami. Po 20 latach rośliny dorastają do 1 m wys. Roczne przyrosty 4-5 cm. Pokrój bardzo zwarty, początkowo kulisty, z wiekiem staje się bardziej stożkowaty, zaokrąglony. Igły podwójne, żywozielone, proste, promieniście ułożone, tworzą gęsto przylegające do siebie rozetki z pączkiem pośrodku. Gatunek w pełni mrozoodporny, światłolubny i niewybredny w stosunku do gleby. Do wykorzystania w ogrodach skalnych i na wrzosowiskach oraz w pojemnikach. Ładnie wygląda na rabatach w kompozycjach z innymi miniaturowymi iglakami.

×Heucherella 'Solar Power'

żurawkotenella 'Solar Power'

Odmiana żurawki o dużej tolerancji na słońce. Liście złotożółte z ciemnoczerwonym wnętrzem na jaśniejszych stanowiskach, limonkowozielone z ciemnoczerwonymi przebarwieniami w miejscach zacienionych. Nie ulegają poparzeniu nawet przy silniejszym nasłonecznieniu. Do uprawy w pojemnikach, do zestawień kolorystycznych i na obwódki.