Pinus mugo 'Knapenburg'

sosna kosodrzewina 'Knapenburg'

pokrój: krzewiasty wyprostowany

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

rodzaj gleby: roślina tolerancyjna

Odmiana kosodrzewiny o luźnym, wyprostowanym pokroju z wyraźnym przewodnikiem. Dorasta do 2 m. Roczne przyrosty 10-15 cm. Pędy wyprostowane, wzniesione do góry. Igły podwójne, żywozielone, proste, ułożone promieniście. Roślina w pełni mrozoodporna, odporna na suszę i niewybredna w stosunku do gleby. Dobrze rośnie zarówno na piaszczystych i żwirowych glebach, jak i na żyznych, lekko wilgotnych. Wymaga stanowiska słonecznego. Do sadzenia w większych ogrodach skalnych, na wrzosowiskach, na rabatach.

autorzy opisu tekstowego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Draijer B.V., (1970) Holandia (Netherlands)
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
walory ciekawy pokrój
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
ogrody skalne
ogrody wrzosowiskowe
rabaty
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Poznaj również

zdjecie rosliny: pluskwica prosta \'Atropurpurea\'

Actaea simplex 'Atropurpurea'

pluskwica prosta 'Atropurpurea'

Okazała, długo kwitnąca odmiana pluskwicy tworząca zwarte, wyprostowane kępy średnicy 70-100 cm złożone z dużych, podwójnie lub potrójnie pierzastosiecznych, długoogonkowych liści złożonych z jajowatych 5-7 klapowych listków o nierówno i podwójnie piłkowanym brzegu. Są one szczególnie dekoracyjnie wiosną, gdy przybierają purpurowozieloną i brązową kolorystykę, jednak w ciągu sezonu w coraz większym stopniu zielenieją. Intensywny, purpurowy odcień zachowują natomiast ogonki liściowe i pędy roślin. We wrześniu i październiku z wnętrza kępy wyrastają sztywne purpurowoczerwone pędy kwiatostanowe wysokości 120-180 cm. Zakończone są smukłymi, lekko wygiętymi na wierzchołku kwiatostanami długości około 40-60 cm. Są to górujące wysoko nad liśćmi wąskie, cylindryczne grona złożone z okrągłych, mahoniowych pąków kwiatowych, z których rozwijają się stopniowo od dołu ku górze silnie pachnące, kremowobiałe, puszyste kwiaty. Główną ozdobą drobnych kwiatów są bardzo długie (5-10 mm), kredowobiałe pręciki okalające białe znamiona słupków. Działki kielicha wcześnie odpadają, a pręciki otoczone są jedynie niepozornymi płatkami kwiatowymi z nektarnikami, które stanowią źródło nektaru dla owadów. W miejscach silnie ocienionych pędy kwiatowe mają tendencję do wyginania się w kierunku światła. Pluskwica prosta to trwała i wytrzymała bylina, łatwa w uprawie, odporna na choroby i szkodniki. Preferuje stanowiska wilgotne, najlepiej półcieniste, osłonięte przed upalnym, południowym i popołudniowym słońcem. Rośliny rosnące w słońcu, na glebie lekkiej, przepuszczalnej ściółkujemy grubą warstwą materii organicznej, by zapewnić im odpowiednią ilość chłodu, wilgoci i próchnicy w podłożu. Lubią żyzne, stale umiarkowanie wilgotne, niezbyt zwięzłe gleby z dużą ilością substancji organicznej o odczynie lekko kwaśnym. W czasie dłuższej suszy wymagają podlewania. Szczególnie wrażliwe na brak wody i niedostatek składników pokarmowych są egzemplarze młode (brązowienie brzegów liści). Rośliny nie wymagają podpór. Rozmnażamy je wczesną wiosną przez podział lub nasiona wysiewane zaraz po zbiorze. W pierwszych 2-3 latach po posadzeniu rosną wolno i słabo kwitną. Bylina szczególnie przydatna do obsadzania półcienistych zakątków między drzewami i krzewami, zwłaszcza w ogrodach naturalistycznych i wiejskich. Imponujące kształtem i wielkością kredowobiałe kwiatostany wspaniale wyglądają na tle żywopłotów, północnych ścian budynków i parkanów. Odmiana bardzo wartościowa ze względu na wiosenną kolorystykę liści i późny okres kwitnienia, gdy większość bylin już przekwitła. Przyciąga wzrok sadzona pojedynczo, jako pionowy, architektoniczny akcent w ogrodzie, dobrze prezentuje się także w grupach na rabatach z innymi wysokimi bylinami (tojadami, zawilcami japońskimi, parzydłem, paprociami, funkiami). Dobra roślina okrywowa w półcieniu. Duże grupy z wielkich, początkowo purpurowoczerwonych, później ciemnozielonych liści wprowadzają do ogrodów i parków nie tylko efektowną kolorystykę, ale także ciekawą strukturę. Oryginalną ozdobą ogrodu są także pozostawione na zimę, przyprószone śniegiem wyschnięte nasienniki roślin.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
334
osób online