Pinus nigra subsp. nigra

sosna czarna

synonim łaciński: Pinus nigra var. austriaca

synonim polski: sosna czarna odm. austriacka

pokrój: drzewiasty rozłożysty

pokrój: szerokostożkowy

docelowa wysokość: od 15 m do 20 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Podgatunek wschodni sosny czarnej. Występuje w Austrii, na Bałkanach, w Grecji, Turcji, na Cyprze i w Turcji, czyli w górach Europy Południowej i Środkowej oraz w Azji Mniejszej. Zwykle jest to drzewo, dorastające 25-45 m wys. i kilkunastu metrów szer. Początkowo rośnie szybko, szerokostożkowato, później tworzy szerokie, ciemne, parasolowate korony. Kora starych drzew ciemna, spękana. Igły skupione po 2 szt. w pęczku, ciemnozielone, sztywne, długości 8-14 cm. Szyszki jasnobrązowe, długości 4-7 cm, otwierają się w trzecim roku. Małe wymagania glebowe. Zupełnie wytrzymała na mróz. Najlepiej rośnie na glebach wapiennych, zarówno suchych piaszczystych jak i gliniastych. Najbardziej odporna wśród sosen na zanieczyszczenia. Podstawowa sosna do miast i rejonów przemysłowych. Ma kilka odmian geograficznych różniących się morfologią. -var. nigra (odm.austriacka): igły 6-14 cm, szyszki matowe szarobeżowe, 4,5-9 cm, kora na starych drzew szara -var. caramanica (odm.taurydzka): igły 8-16 cm, szyszki jaskrawo beżowożółte, 5-10 cm, kora starych drzew pomarańczowo-różowawa -var. pallasiana (odm.krymska): igły10-18 cm, szyszki matowe szarobeżowe, 7-12 cm, kora starych drzew pomarańczowo-różowawa

autorzy opisu tekstowego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

zasięg geograficzny od Bałkanów po Krym, na północy po Austrię
pochodzenie pierwsza publikacja: J.F. Arnold 1785
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma drzewo
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój drzewiasty rozłożysty
szerokostożkowy
docelowa wysokość od 15 m do 20 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
owoce szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
podłoże umiarkowanie wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby piaszczysta
przeciętna ogrodowa
gliniasta
roślina tolerancyjna
walory ciekawy pokrój
roślina zimozielona
zastosowanie parki
zadrzewienia krajobrazowe
rekultywacja
zieleń publiczna
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
strefa 5b
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Statystyka e-katalogu roślin

11817
rośliny
8176
opisów

Ostatni wpis:

2015-06-13
Alyssum montanum
19017
zdjęć
9420
roślin w produkcji
259
osób online