Pinus parviflora 'Fukai'

sosna drobnokwiatowa 'Fukai'

pokrój: drzewiasty rozłożysty

pokrój: nieregularny

pokrój: szerokostożkowy

docelowa wysokość: od 5 m do 10 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

rodzaj gleby: roślina tolerancyjna

Wolno rosnąca, drzewiasta odmiana sosny drobnokwiatowej o nieregularnym pokroju i oryginalnie przebarwionych igłach. Po 10 latach osiąga 1,5 m wysokości i 0,7 m średnicy. Po latach dorasta do 5-8 m wysokości. Pędy ułożone dość luźno, w wyraźnych okółkach. Z upływem czasu korona zagęszcza się i przybiera formę szerokiego stożka. Igły sztywne, krótkie, lekko poskręcane, zebrane w pęczki po pięć, charakterystyczne zabarwione, zielone z żółtymi poprzecznymi paskami. Pod spodem widoczne białe paski. Żółte paski na igłach są w różnych latach i porach roku bardziej lub mniej wyraziste. Dodatkową ozdobę stanowią szyszki skupione po kilka sztuk, początkowo zielone, zamknięte, następnie brązowiejące, długo pozostające na drzewie. Szyszkują już młode rośliny. Wymaga starannie dobranego stanowiska, świetlistego dla dobrego wybarwienia igieł, lecz nie w pełnym słońcu, gdyż żółte części igieł narażone są na poparzenia. Wymagania glebowe i wilgotnościowe bardzo małe. Najlepiej rośnie na glebach umiarkowanie wilgotnych, lekko kwaśnych lub obojętnych. Podobnie jak inne sosny drobnokwiatowe jest dość odporna na mrozy i dobrze sprawdza się w naszej strefie klimatycznej. Polecana do ogrodów skalnych, japońskich i wrzosowiskowych. Doskonale znosi formowanie. Łatwo można nadać jej orientalny wygląd – „bonsai”, poprzez odpowiednie cięcie.

autorzy opisu tekstowego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Tage Lundell Helsingborg, Szwecja; wprowadzenie do handlu: G. Horstmann 1986 Niemcy (Germany)
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma drzewo
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój drzewiasty rozłożysty
nieregularny
szerokostożkowy
docelowa wysokość od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł) wielobarwne, pstre lub obrzeżone
jasnozielone
żółte, złociste
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
owoce ozdobne
szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
wilgotność roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
walory ciekawy pokrój
ozdobne szyszki/szyszkojagody
ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
ogrody skalne
ogrody wrzosowiskowe
ogrody orientalne
soliter (pojedynczo)
strefa 5b
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Poznaj również

zdjecie rosliny: zawilec mieszańcowy \'Whirlwind\'

Anemone ×hybrida 'Whirlwind'

zawilec mieszańcowy 'Whirlwind'

Jedna z piękniejszych odmian mieszańcowych, zdobiąca ogrody późnym latem i jesienią. Roślina długowieczna, szybko rosnąca. Już w 2-5 lat po posadzeniu osiąga wysokość 80-120 cm i średnicę 60-100 cm. Rozrasta się przez podziemne rozłogi. Wczesną wiosną rozwija duże, ciemnozielone, trójdzielne, nieregularnie klapowane, delikatnie owłosione liście, przypominające liście winogron, które tworzą efektowną, przyziemną rozetę. W sierpniu nad rozetą wyrastają sztywne, rozgałęzione górą pędy kwiatostanowe zakończone kielichowatymi kwiatami, zebranymi na wierzchołkach pędów w luźne wielokwiatowe (12-18 kwiatów) baldachy. Kwiaty śnieżnobiałe, półpełne, średnicy 8-10 cm, zbudowane z żółtozielonego słupkowia, otoczonego jaskrawopomarańczowym okółkiem pręcików i wąskimi, lekko skręconymi płatkami. Kwitnienie trwa ok. 5 tygodni, od sierpnia do października, a w optymalnych warunkach jeszcze dłużej. Najlepsze do uprawy tej odmiany są miejsca osłonięte, wilgotne i półcieniste. Na stanowiskach słonecznych i zacienionych także daje sobie dobrze radę. Rośliny posadzone w cieniu słabiej kwitną, zaś liście i płatki kwiatowe egzemplarzy rosnących w miejscach silnie nasłonecznionych mogą być uszkadzane przez intensywne promieniowanie słoneczne. Preferuje podłoża żyzne, stale umiarkowanie wilgotne, dobrze zdrenowane, bogate w próchnicę. Źle rośnie na glebach ciężkich, zwięzłych, podmokłych, zwłaszcza zimą. Nie znosi dłuższych okresów suszy. Późną jesienią należy przyciąć pędy roślin tuż nad ziemią. W chłodniejszych rejonach kraju, wskazane jest ściółkowanie podłoża na zimę grubą, 10-15 cm, warstwą ściółki. Starsze rośliny zabezpieczamy lżejszym materiałem np. stroiszem. Odmiana okazale prezentująca się na rabatach, w połączeniu z innymi bylinami: odętkami, astrami, ozdobnymi trawami, zwłaszcza w ogrodach nieformalnych, wiejskich i naturalistycznych. Efektowna, strukturalna roślina, która wspaniale rozjaśnia wszystkie ocienione zakątki ogrodów. Doskonale sprawdza się w półcienistych miejscach pod drzewami i wyższymi krzewami, świetnie czuje się w pobliżu zbiorników wodnych oraz pod wschodnimi lub zachodnimi ścianami budynków i parkanów. Nadaje się do ogrodów japońskich. Kwiaty ścięte do wazonów długo utrzymują świeżość.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
175
osób online