Wolno rosnąca, drzewiasta odmiana sosny drobnokwiatowej o nieregularnym pokroju i oryginalnie przebarwionych igłach. Po 10 latach osiąga 1,5 m wysokości i 0,7 m średnicy. Po latach dorasta do 5-8 m wysokości. Pędy ułożone dość luźno, w wyraźnych okółkach. Z upływem czasu korona zagęszcza się i przybiera formę szerokiego stożka. Igły sztywne, krótkie, lekko poskręcane, zebrane w pęczki po pięć, charakterystyczne zabarwione, zielone z żółtymi poprzecznymi paskami. Pod spodem widoczne białe paski. Żółte paski na igłach są w różnych latach i porach roku bardziej lub mniej wyraziste. Dodatkową ozdobę stanowią szyszki skupione po kilka sztuk, początkowo zielone, zamknięte, następnie brązowiejące, długo pozostające na drzewie. Szyszkują już młode rośliny. Wymaga starannie dobranego stanowiska, świetlistego dla dobrego wybarwienia igieł, lecz nie w pełnym słońcu, gdyż żółte części igieł narażone są na poparzenia. Wymagania glebowe i wilgotnościowe bardzo małe. Najlepiej rośnie na glebach umiarkowanie wilgotnych, lekko kwaśnych lub obojętnych. Podobnie jak inne sosny drobnokwiatowe jest dość odporna na mrozy i dobrze sprawdza się w naszej strefie klimatycznej. Polecana do ogrodów skalnych, japońskich i wrzosowiskowych. Doskonale znosi formowanie. Łatwo można nadać jej orientalny wygląd – „bonsai”, poprzez odpowiednie cięcie.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
