Odmiana sosny pospolitej o barwie igieł zmieniającej się z zielonej na żółtą w czasie zimy. Drzewo w formie zbliżone do gatunku – sosny pospolitej, lecz nieco słabiej rosnące. Początkowo rośnie w formie gęstego stożka. Później korona staje się luźniejsza. Roczny przyrost ok. 30 cm. Z czasem drzewo osiągnie ok. 10 m wysokości. Igły sztywne, zebrane po dwie, długości 4-5, lekko skręcone, matowozielone, niekiedy szarozielone, w okresie zimy intensywnie żółte. Zmiana barwy następuje po pierwszych przymrozkach i cofa się wiosną, kiedy drzewo zaczyna wegetację. Szyszki niewielkie, 3-7 cm długości, po dojrzeniu szare i matowe, dojrzewają w drugim roku, ale otwierają się w trzecim. Roślina odporna na niskie temperatury i suszę, dość wrażliwa na zanieczyszczenia przemysłowe. Wymaga stanowiska słonecznego. Nie ma specjalnych wymagań glebowych. Najlepiej rośnie na glebach lekkich, piaszczystych, przepuszczalnych, o umiarkowanej wilgotności i dobrze zdrenowanych, o odczynie od lekko kwaśnego po słabo zasadowy. Polecana do większych ogrodów i parków. Bardzo efektowna zimą, kiedy rozświetla ogród nawet w pochmurne dni.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
