Pinus thunbergii 'Thunderhead'

Picea orientalis 'Early Gold'

świerk kaukaski 'Early Gold'

Świerk o złotych przyrostach na wiosnę, podobny do odmiany Picea orientalis ‘Aureospicata’, której jest mutacją. Wyprostowane drzewo o ładnym, wąskostożkowym pokroju. Korona gęsta, niezbyt regularna, ugałęziona do samej ziemi. Rośnie wolno. W wieku 10 lat osiąga 2,5 m wysokości i 1,5 m szerokości. Po wielu latach dorasta do 10 m wysokości i 3-4 m szerokości korony. Rozwija się na wiosnę bardzo późno, lecz wcześniej o dwa tygodnie niż P.o. ‘Aureospicata. Młode przyrosty są jeszcze bardziej intensywnie żółte i utrzymują się dłużej. Na tle ciemnej zieleni starych gałęzi daje to niezwykły, kontrastowy rysunek. Po około czterech tygodniach przebarwienie zanika i igły stają się ciemnozielone, błyszczące. Igły bardzo krótkie, 10 mm, grube, zaokrąglone na końcach, promieniście ustawione na gałązkach. Na niektórych pędach igły pozostają przebarwione na żółto przez cały rok. Szyszki młode fioletowe, później brązowe, 5-10 cm długości. Ma małe wymagania co do gleby, ale źle znosi gleby wapienne. Najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, o kwaśnym odczynie, w miejscach półcienistych lub słonecznych. Dobrze znosi zacienienie. Do sadzenia w parkach i dużych ogrodach, w miejscach osłoniętych od zimowych wiatrów. Poza okresem wiosennym praktycznie nie odróżnia się od gatunku.

Berberis julianae

berberys Juliany

Zimozielony krzew o wyprostowanym pokroju. Dorasta do 2-3 m wys. Pędy ma pokryte ostrymi cierniami. Liście skórzaste, do 10 cm długie, ciemnozielone. Kwiaty żółte, V-VI. Nadaje się na stanowiska słoneczne lub półcieniste. Toleruje gleby umiarkowanie suche do wilgotnych, kwaśne do alkalicznych. Polecany do ogrodów, parków i do założeń miejskich. Powinien być sadzony w miejscach osłoniętych od wiatru. W ostrzejsze zimy może przemarzać.

Geranium macrorrhizum 'Ingwersen`s Variety'

bodziszek korzeniasty 'Ingwersen`s Variety'

Bujnie rosnąca bylina, tworząca kępy wysokości do 40 cm. Liście błyszczące, ozdobne przez cały sezon wegetacyjny, jesienią trochę czerwieniejące, aromatyczne. Kwiaty jasnoróżowe, w V - VI. Do sadzenia w pełnym słońcu lub częściowym cieniu, na przeciętnej, wilgotnej, dobrze zdrenowanej glebie. Nadaje się do ogrodu skalnego, na rabaty, jako wypełnienie między wyższymi roślinami i do zadarniania dużych powierzchni. Polecany do podsadzania drzew i krzewów. Liczba roślin na 1 m2: 8 - 10.

Rosa 'Mrs. John Laing'

róża 'Mrs. John Laing'

Nieprzerwanie od blisko 150 lat chętnie uprawiana odmiana róży z grupy remontantów, o licznych, słodko i intensywnie pachnących, szlachetnie zbudowanych kwiatach przypominających piwonie. Nazwana na cześć żony londyńskiego ogrodnika Johna Lainga. Krzew bardzo żywotny i zdrowo rosnący. Osiąga przeciętnie 1,2-1,5 m wysokości, a w dobrych warunkach nawet do 2 m. Forma krzewu jest smukła, a bardzo długie pędy często wymagają podpierania, zwłaszcza w drugiej połowie lata. Pędy jasnozielonooliwkowe, sztywne, proste, prawie bez kolców, o jasnozielonych, matowych, gęsto ułożonych, dużych liściach. Kwiaty osadzone pojedynczo lub po 3-5 sztuk na szczytach pędów. Pąki kształtne, czystoróżowe, o kształcie zbliżonym do kulistego, powoli rozwijają się w duży, o średnicy ok. 12 cm, bardzo pełny kwiat. Płatki wewnętrzne regularnie ułożone, długo skupione nie ukazują wnętrza. Kwitnienie powtarza się całe lato do późnej jesieni. Odmiana przeciętnie tolerancyjna na choroby, w wilgotne lata wskazana ochrona przed chorobami grzybowymi. Dość odporna na mróz, ale na zimę krzewy trzeba kopczykować. Krzewy najlepiej rosną na dobrze uprawionych glebach ogrodowych, w pełnym słońcu.Wiosną róże te przycina się dość silnie, do wysokości 40-60 cm, skracając wszystkie silne pędy i usuwając najsłabsze. Po kwitnieniu przekwitłe kwiaty i kwiatostany usuwa się do pierwszego liścia właściwego. Krzewy do sadzenia w parkach i ogrodach, zwłaszcza historycznych, w miejscach reprezentacyjnych, zarówno na jednolitych rabatach, jak i w otoczeniu innych gatunków – niewielkich krzewów i bylin, roślin jednorocznych. Kwiaty nadają się do wazonu i bukietów. Przeciętna rozstawa sadzenia 0,5-0,6 m.