Platycladus orientalis 'Meldensis'

Odmiana młodociana o jajowatym pokroju, u starszych egzemplarzy prawie kulistym i o wolnym tempie wzrostu. Po wielu latach uprawy krzewy dorastają do 1 m wysokości i podobnej szerokości. Pędy wzniesione. Gałązki rozpostarte, częściowo uniesione, a częściowo skierowane do dołu, bardzo gęsto skupione, tworzące zwarte, kompaktowe krzewy. Liście w postaci małych, pięciomilimetrowych, przylegających igiełek, czasami obecne także łuski, szarozielone latem, zimą śliwkowofioletowe. Gałązki szorstkie w dotyku. Na starszych osobnikach pojawiają się szyszki, tej samej wielkości, co u gatunku. Krzew łatwy w uprawie, wytrzymały na suszę i wysokie temperatury w okresie lata, niestety nie w pełni mrozoodporny. Wymagania glebowe niewielkie. Stanowiska słoneczne, ciepłe i zaciszne, osłonięte od silnych wiatrów w okresie zimy. Odmiana polecana do sadzenia przede wszystkim w najcieplejszych rejonach kraju, w ogrodach przydomowych, na skalniakach i wrzosowiskach.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie	pierwsza publikacja: Masters 1855; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Odmiana uzyskana przed 1852 rokiem przez Cauchois w Meaux niedaleko Paryża Francja
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	krzew
siła wzrostu	roślina wolnorosnąca
pokrój	kulisty
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
owoce	szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	roślina tolerancyjna
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa
walory	ciekawy pokrój ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe ogrody skalne ogrody wrzosowiskowe w grupach
strefa	6b

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich