Populus tremula
topola osika
Rodzimy gatunek topoli dorastający do około 30 m wysokości. Korona owalna i luźna. Często wydaje odrosty korzeniowe i tworzy grupy. Kora oliwkowa z deltoidalnymi przetchlinkami. Liście wczesne okrągłe, drobno ząbkowane, osadzone na długich spłaszczonych bocznie ogonkach. Liście późne (na silnie rosnących długopędach) jajowate, na krótkim ogonku. W jesieni bardzo dekoracyjne, żółte, pomarańczowe, czerwone lub nawet fioletowawe. Gatunek pionierski, bardzo tolerancyjny w stosunku do gleby oraz warunków uprawy, w pełni odporny na mróz. Prawie niestosowany w architekturze krajobrazu, jednak bardzo cenne przy rekultywacji oraz na terenach otwartych i w parkach.
| zasięg geograficzny | Europa i Azja |
| pochodzenie | pierwsza publikacja: Karol Linneusz 1753 Species Plantarum |
| grupa roślin | liściaste |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |
