Potentilla fruticosa 'Chilo'

Paeonia suffruticosa

piwonia krzewiasta

Krzewy dorastające do 1-2 m wysokości i podobnej szerokości o pięknych, dużych kwiatach. Są to rośliny rzadko spotykane w uprawie, ale ich popularność w ostatnich latach rośnie. Tworzą grube, słabo rozgałęzione, wzniesione pędy oraz podwójnie pierzastozłożone liście o długości około 35 cm. Na szczytach młodych pędów w maju i czerwcu tworzą się okazałe pąki kwiatowe, z których rozwijają się duże kwiaty od 15 do 25 cm średnicy, w zależności od odmiany pojedyncze, półpełne lub pełne oraz w różnych tonacjach kolorystycznych: różowych, pomarańczowych, czerwonych, białych lub żółtych. Odmiany o kwiatach żółtych cieszą się szczególnym zainteresowaniem miłośników piwonii krzewiastych. Krzewy dobrze rosną na glebach żyznych, próchnicznych, bogatych w wapń, przepuszczalnych, w miejscach ciepłych, osłoniętych od wiatru, słonecznych lub lekko ocienionych. W okresie kwitnienia, jeśli jest sucho wymagają podlewania. Krzewy są dosyć odporne na mróz, ale młode przyrosty mogą być uszkadzane przez późnowiosenne przymrozki. Z wiekiem mrozoodporność krzewów wzrasta. Krzewy polecane do uprawy w ogrodach przydomowych, na rabatach z bylinami lub w miejscach eksponowanych, gdyż są ozdobne przez cały sezon.

Ilex ×meserveae 'Blue Girl'

ostrokrzew Meservy 'Blue Girl'

Zimozielony, wolno rosnący krzew o wyprostowanym pokroju i grubych pędach. Wys. 1,5-2 m. Liście ciemnozielone, skórzaste, sztywne, z falistym, kolczasto ząbkowanym brzegiem. Kwiaty drobne, białe, niepozorne. Odmiana żeńska z czerwonymi, kulistymi owocami. Dobrze rośnie na glebach świeżych i żyznych, o odczynie zbliżonym do obojętnego. Odporność na niskie temperatury niepełna.

Rosa 'Tuscany'

róża 'Tuscany'

Klasyczny i jeden z najstarszych przedstawicieli grupy róż francuskich (Gallica), przyciągający wzrok aksamitnym połyskiem wyjątkowej barwy kwiatów. Tuscany znaczy Toskania, stąd przypuszczenie, że róża ta pochodzi z Włoch. Jest to jedna z najstarszych znanych róż, opisana przez angielskiego botanika Johna Gerarda w słynnym herbarzu, który przetłumaczono w ówczesnych mu czasach na kilka europejskich języków. Krzewy mają tendencje do pokładania się, przeważnie nie przekraczają 1 m wysokości i szerokości. Pędy są pozbawione dużych kolców, pokrywają je za to drobne, ledwo wyczuwalne szczecinki, dające wrażenie szorstkości. Liście duże i świeżozielone, lekko szorstkie w dotyku, trwałe i zdrowe. Kwiaty średniej wielkości (6-8 cm), półpełne, szeroko otwarte, ciemnopurpurowe, z kontrastującym środkiem o długich żółtych pręcikach, silnie pachnące, zebrane w kwiatostanach po kilka. Kwitnie w czerwcu na pędach co najmniej ubiegłorocznych i starszych. Nie powtarza kwitnienia. Zawiązuje ciemnoczerwone owoce średniej wielkości (ok. 1,2 cm średnicy). Mało wymagająca, toleruje suchsze gleby i odczyn zasadowy, a także półcieniste stanowiska. Nie wymaga okrywania na zimę. Cięcie przeprowadza się w czerwcu, po kwitnieniu, wiosną ograniczając się tylko do zabiegu usunięcia pędów martwych i uszkodzonych. Róża polecana do małych ogrodów. Może także rosnąć na rabatach w większych parkach i na terenach zieleni. Dobrze prezentuje się wśród bylin. Wokół niej powinny rosnąć rośliny kwitnące latem i jesienią.

Rhododendron 'Taragona'

różanecznik 'Taragona'

Zimozielony, dość zwarty krzew o pokroju kulistym, lekko spłaszczonym. Po 10 latach dorasta do około 1,2 m wysokości i 1,4 m szerokości. Liście lancetowate, długości około 10 cm, ciemnozielone i matowe. Kwiaty lejkowatego kształtu, szeroko otwarte, ciemno czerwone, z wyraźną, czerwonoczarną plamką na jednym płatku, zebrane po kilka w efektowne, wierzchołkowe kwiatostany. Kwitnie intensywnie od końca maja do połowy czerwca. Wymaga stanowisk półcienistych oraz gleb kwaśnych, wilgotnych i próchnicznych. Odmiana polecana do nasadzeń w ogrodach przydomowych i na wrzosowiskach, w towarzystwie innych krzewów wrzosowatych i krzewów iglastych. Mrozoodporność zadowalająca, do -22 st. C