Armeria caespitosa

zawciąg jałowcolistny

synonim łaciński: Armeria juniperifolia

pokrój: kępiasty

pokrój: poduszkowaty

docelowa wysokość: do 0,1 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

walory: roślina miododajna

nagrody: RHS Award of Garden Merit 1993r.

Niziutka, wolno rosnąca bylina o ładnej, delikatnej strukturze. Liście oryginalne, krótkie, igiełkowate, trójkanciaste, zebrane w małe kuliste rozetki, szarozielone, pokryte delikatnymi włoskami tworzą zwarte regularne półkuliste kępki (rozety), wysokości 5-8 cm i średnicy 10-15 cm. Najpiękniej prezentują się w maju i czerwcu w czasie kwitnienia. Na wierzchołkach krótkich, bezlistnych szypułek kwiatowych pojawiają się jasnoróżowe, kielichowate kwiaty, zebrane w gęste, główkowate kwiatostany. Rozwijają się tuż nad liśćmi i sprawiają wrażenie jakby były na nich ułożone. W pełni kwitnienia cała roślina pokryta jest gęsto kwiatami i tworzy efektowną, różową półkulę. Delikatne różowe kwiaty są atrakcją dla owadów - pszczół, motyli, trzmieli. Przycięcie przekwitłych kwiatostanów pozwala roślinom ponownie zakwitnąć w lipcu i sierpniu, jednak nie tak obficie jak za pierwszym razem. Zawciąg jałowcolistny jest byliną żywotną, rosnącą w optymalnych warunkach przez wiele lat na tym samym miejscu. Preferuje miejsca słoneczne lub lekko ocienione. W cieniu rośliny tracą zwarty kępiasty pokrój i słabiej kwitną. Dobrze rośnie na każdej niezbyt żyznej, przepuszczalnej, dobrze zdrenowanej glebie, o pH 5.5-8. Nie lubi gleb o dużej zawartości wapnia, a zwłaszcza ciężkich, zlewnych i podmokłych. Toleruje dłuższe okresy suszy, zanieczyszczone powietrze miejskie i zasolenie podłoża. Przycinanie przekwitłych kwiatów nie tylko poprawia estetykę roślin, ale pobudza je do ponownego kwitnienia. Rośliny rozmnażane są przez wysiew nasion jesienią, podział egzemplarzy wiosną i sadzonkowanie małych rozetek liściowych latem. Ze względu na dużą tolerancję na suszę nadaje się do sadzenia na murkach kwiatowych, w ogrodach skalnych i na wrzosowiskach. Sprawdza się doskonale na obrzeżach słonecznych rabat, wzdłuż ścieżek ogrodowych i schodów, zwłaszcza w ogrodach nieformalnych – wiejskich i naturalistycznych. Idealna roślina do zadarniania słonecznych skarp, sadzenia między płytami chodnikowymi, a także do tworzenia barwnych aranżacji w pojemnikach.

autorzy opisu tekstowego: Ewa Chojnowska; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój kępiasty
poduszkowaty
docelowa wysokość do 0,1 m
barwa liści (igieł) szare, niebieskawe, srebrzyste
jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście zimozielone
liście półzimozielone
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów różowe
pora kwitnienia maj
czerwiec
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby piaszczysta
przeciętna ogrodowa
walory odporność na zanieczyszczenia
odporność na zasolenie
ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
roślina miododajna
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
roślina okrywowa
ogrody skalne
ogrody wrzosowiskowe
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
nagrody RHS Award of Garden Merit 1993r.
strefa 5
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Ewa Chojnowska Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9494
roślin w produkcji
290
osób online