Armeria caespitosa
zawciąg jałowcolistny
synonim łaciński: Armeria juniperifolia
pokrój: kępiasty
pokrój: poduszkowaty
docelowa wysokość: do 0,1 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże suche
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
walory: roślina miododajna
nagrody: RHS Award of Garden Merit 1993r.
Niziutka, wolno rosnąca bylina o ładnej, delikatnej strukturze. Liście oryginalne, krótkie, igiełkowate, trójkanciaste, zebrane w małe kuliste rozetki, szarozielone, pokryte delikatnymi włoskami tworzą zwarte regularne półkuliste kępki (rozety), wysokości 5-8 cm i średnicy 10-15 cm. Najpiękniej prezentują się w maju i czerwcu w czasie kwitnienia. Na wierzchołkach krótkich, bezlistnych szypułek kwiatowych pojawiają się jasnoróżowe, kielichowate kwiaty, zebrane w gęste, główkowate kwiatostany. Rozwijają się tuż nad liśćmi i sprawiają wrażenie jakby były na nich ułożone. W pełni kwitnienia cała roślina pokryta jest gęsto kwiatami i tworzy efektowną, różową półkulę. Delikatne różowe kwiaty są atrakcją dla owadów - pszczół, motyli, trzmieli. Przycięcie przekwitłych kwiatostanów pozwala roślinom ponownie zakwitnąć w lipcu i sierpniu, jednak nie tak obficie jak za pierwszym razem. Zawciąg jałowcolistny jest byliną żywotną, rosnącą w optymalnych warunkach przez wiele lat na tym samym miejscu. Preferuje miejsca słoneczne lub lekko ocienione. W cieniu rośliny tracą zwarty kępiasty pokrój i słabiej kwitną. Dobrze rośnie na każdej niezbyt żyznej, przepuszczalnej, dobrze zdrenowanej glebie, o pH 5.5-8. Nie lubi gleb o dużej zawartości wapnia, a zwłaszcza ciężkich, zlewnych i podmokłych. Toleruje dłuższe okresy suszy, zanieczyszczone powietrze miejskie i zasolenie podłoża. Przycinanie przekwitłych kwiatów nie tylko poprawia estetykę roślin, ale pobudza je do ponownego kwitnienia. Rośliny rozmnażane są przez wysiew nasion jesienią, podział egzemplarzy wiosną i sadzonkowanie małych rozetek liściowych latem. Ze względu na dużą tolerancję na suszę nadaje się do sadzenia na murkach kwiatowych, w ogrodach skalnych i na wrzosowiskach. Sprawdza się doskonale na obrzeżach słonecznych rabat, wzdłuż ścieżek ogrodowych i schodów, zwłaszcza w ogrodach nieformalnych – wiejskich i naturalistycznych. Idealna roślina do zadarniania słonecznych skarp, sadzenia między płytami chodnikowymi, a także do tworzenia barwnych aranżacji w pojemnikach.
grupa roślin | byliny |
grupa użytkowa | byliny |
forma | bylina |
siła wzrostu | roślina wolnorosnąca |
pokrój | kępiasty poduszkowaty |
docelowa wysokość | do 0,1 m |
barwa liści (igieł) | szare, niebieskawe, srebrzyste jasnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście zimozielone liście półzimozielone |
rodzaj kwiatów | kwiatostan |
barwa kwiatów | różowe |
pora kwitnienia | maj czerwiec |
nasłonecznienie | stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże suche podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
rodzaj gleby | piaszczysta przeciętna ogrodowa |
walory | odporność na zanieczyszczenia odporność na zasolenie ozdobne z kwiatów ozdobne z liści/igieł roślina miododajna roślina zimozielona |
zastosowanie | ogrody przydomowe roślina okrywowa ogrody skalne ogrody wrzosowiskowe rabaty pojemniki, balkony, tarasy w grupach |
nagrody | RHS Award of Garden Merit 1993r. |
strefa | 5 |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |