Prunus domestica 'Węgierka Wczesna'

Betula 'Hoseri'

brzoza 'Hoseri'

Drzewo o stożkowatej, gęstej koronie, dorastające do kilkunastu metrów wys. Kora wiśniowobrązowa, łuszcząca się okrężnie cienkimi strzępkami. Młode pędy delikatnie omszone. Liście duże, zdecydowanie wydłużone, jajowate z ostrym wierzchołkiem, do 12 cm dł. i 8 cm szer., brzegiem klapowane i nierówno ząbkowane. Jesienią przebarwiają się na żółto. Odmiana odporna i tolerancyjna. Nadaje się do nasadzeń parkowych i zieleni osiedlowej.

Acer negundo

klon jesionolistny

Drzewo pochodzące z Ameryki Północnej, zupełnie zadomowione w Polsce. Rośnie szybko, najczęściej jako drzewo wielopniowe lub nisko rozgałęzione, z długimi, często zwisającymi gałęziami. Pnie często krzywe, poskręcane, z licznymi naroślami. W Polsce dorasta do wysokości 10-15 m, w naturalnych siedliskach nawet do 20 m. Młode pędy gładkie, nagie, o barwie jasnozielonej lub fioletowej, pokryte nalotem woskowym. Liście złożone, u licznych odmian barwne. Kwiaty rozdzielnopłciowe. Owoce to wydłużone orzeszki ze skrzydełkiem – popularne „noski”. Drzewo dekoracyjne głównie ze względu na malowniczy, rozłożysty pokrój oraz jasnożółte ubarwienie jesienne. Niezbędne w założeniach naturalistycznych. Nie wskazane do nasadzeń miejskich ze względu na szeroki pokrój i wielopniowość oraz łatwo rozłamujące się pod naporem śniegu i wiatru korony. Drzewo mało wymagające, tolerancyjne w stosunku do gleby i światła, bardzo odporne na suszę, odporne na mrozy. Do stosowania głównie na gleby suche, małowartościowe, piaszczyste i ubogie. Uwaga – szybko rozsiewa się i zachwaszcza okolicę.

Rhododendron 'Elite'

różanecznik 'Elite'

Zimozielony krzew o pokroju początkowo dość luźnym, a później gęściejszym i wyprostowanym.Po 10 latach dorasta do około 1m wysokości i około 1,2 m szerokości. Liście skórzaste, od 3 do 5cm długości, eliptyczne, z wierzchu ciemnozielone i błyszczące, zimą przebarwiające się na kolor czekoladowy. Kwiaty drobne, lejkowate, od 3,5 do 4,5 cm średnicy, bardzo liczne, purpuroworóżowe z czerwonawym odcieniem i z wyraźnymi, białymi pręcikami, zebrane po 9-11 sztuk w wierzchołkowych, prawie kulistych kwiatostanach. Kwitnie bardzo wcześnie. już od połowy kwietnia. Wymaga gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych oraz stanowisk półcienistych lub zacienionych. Równie dobrze znosi pełne nasłonecznienie. Odmiana charakteryzuje się wyjątkowo wysoką mrozoodpornością, do -35 st. C. Polecana jest do ogrodów przydomowych i wrzosowiskowych. Może być sadzona pojedynczo lub w większych grupach, razem z wcześnie kwitnącymi karłowymi różanecznikami i bylinami.

Carpinus betulus

grab pospolity

Rodzime drzewo osiągające 15-20 m wysokości. Gatunek wykorzystywany w ogrodach i parkach do tworzenia formowanych żywopłotów i szpalerów. Wraz z bukiem najlepiej znosi strzyżenie i zacienienie spośród wszystkich krajowych drzew liściastych. Tworzy krótki, pojedynczy lub wielokrotny pień o nierównej powierzchni, zanikający w górnej części. Korona miotlasta, owalna, osiąga 10-15 m średnicy. Pień i konary pokrywa gładka, szaropopielata kora, miejscami z podłużnymi, jasnymi smugami. Młode pędy cienkie i wiotkie, lekko zygzakowate, zielone, z drobnymi przetchlinkami i włoskami. Liście eliptyczne, ciemnozielone, mają do 12 cm długości i do 7 cm szerokości. Na blaszkach liściowych widocznych jest 10-15 nerwów, ich brzegi są podwójnie piłkowane a cała powierzchnia pofałdowana jak harmonijka. Kwiaty są rozdzielnopłciowe, pozbawione okwiatu, wiatropylne, rozwijają się wraz z liśćmi pod koniec kwietnia i na początku maja. Kwiaty żeńskie są niepozorne, trudno je zauważyć, są zebrane w luźne kłosy na końcach pędów. Kwiaty męskie są zebrane w zwisające, dekoracyjne kotki długości 3-5 cm. Owoce w postaci małych, owalnych orzeszków o żeberkowanej powierzchni, zaopatrzonych w 3-5 cm długości skrzydełka. Skrzydełka są zbudowane z 3 klap, z których środkowa jest ponad dwukrotnie dłuższa od pozostałych. Orzeszki są zebrane w luźne, nastroszone, zwisające owocostany o długości 10-15 cm, dojrzewają we wrześniu i październiku. Dojrzałe owoce stanowią pokarm grubodzioba (syn. pestkojad, grabołusk). Jesienią liście grabu żółkną, brązowieją i opadają. Ale u młodych roślin część zaschniętych liści utrzymuje się na gałęziach aż do wiosny. Preferuje gleby żyzne, ciężkie, umiarkowanie wilgotne, wapienne. Tworzy zespoły leśne zwane grądami. Rośnie stosunkowo wolno, jest też zaliczany do drzew krótkowiecznych. W wieku 80-90 lat osiąga swoją maksymalną wysokość. Dożywa zwykle nie więcej niż 100-120 lat. Jest jednym z najważniejszych rodzimych gatunków liściastych stosowanych do tworzenia żywopłotów, szpalerów, łuków, labiryntów i wszelkiego rodzaju rzeźb ogrodowych. Intensywnie cięte rośliny dają liczne odrośla i pozwalają szybko uzyskać efekt gęstych zielonych ścian.