Prunus ×subhirtella 'Autumnalis Rosea'

Picea abies 'Pumila Nigra'

świerk pospolity 'Pumila Nigra'

Odmiana karłowa początkowo o kulistym, a później płaskokulistym pokroju. Bardzo podobna do P. a. ‘Pumila’ i P. a. ‘Glauca’, ale o ciemniejszym zabarwieniu igieł. Starsze okazy bardzo szerokie, często rozpadają się i wyglądają jakby składały się z kilku osobnych roślin. Wzrost bardzo powolny. Po 10 latach 0,5-0,7 m średnicy. 30-letnie okazy około1,3 m wysokości. Gałązki cienkie, gęsto pokryte igłami skierowanymi do przodu. Igły krótkie, 12 mm, wąskie i spłaszczone, błyszczące, ciemnozielone. Małe wymagania glebowe. Tak jak wszystkie odmiany świerka pospolitego źle toleruje zanieczyszczenia i suche miejskie powietrze. W takich miejscach roślina może być niszczona przez przędziorki. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, próchnicznych, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnych; na stanowiskach nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Odmiana polecana do sadzenia w ogrodach skalnych, na wrzosowiskach i rabatach.

Hosta 'Fragrant Blue'

funkia 'Fragrant Blue'

Niewielka funkia o efektownych liściach, tworząca zwarte kępy. Liście sercowate, kredowoniebieskie. Zachowuje intensywny kolor przez cały sezon, dzięki tendencji do tworzenia nowych liści przez cały sezon wegetacyjny. Kwiaty białe, lekko pachnące, w długich kwiatostanach, VII. Późno rozpoczyna wegetację. Wymaga bardzo żyznej, próchnicznej, stale wilgotnej gleby. Nadaje się na rabaty, do okrywania większych powierzchni w cieniu. Liczba roślin na 1 m² - 9.

Leucanthemum maximum

jastrun wielki

Ozdobna z kwiatów bylina dorastająca do 80-100 cm wysokości. Jedna z najpopularniejszych „swojskich” roślin ogrodowych nazywanych „margaretkami”, a mająca bardziej okazałe kwiatostany niż pospolitszy jastrun właściwy (Leucanthemum vulgare, syn. Chrysanthemum leucanthemum). Skórzaste, ciemnozielone, lancetowate liście osadzone są na rozgałęzionych, dość łamliwych łodygach. Koszyczki kwiatostanowe, które mają średnicę ok. 10 cm, pojawiają się w czerwcu i rozwijają następnie przez całe lato (nie tak jednak licznie jak na początku okresu kwitnienia). Po przycięciu roślina powtarza kwitnienie również jesienią. Koszyczki składają się z białych, stosunkowo szerokich, kwiatów języczkowatych i żółtych rurkowatych (środek). Jastrun jest łatwy w uprawie, ale lepiej udaje się na żyznych glebach z dodatkiem gliny, która utrzymuje w podłożu wilgoć. Na zbyt mokrych stanowiskach jednak może zamierać zimą. Wymaga słonecznego miejsca. Jest chętnie atakowany przez mszyce – żerują one w koloniach na szypule kwiatostanowej i na dolnej stronie koszyczków, powodując ich zniekształcenie; dodatkowo na liściach pojawia się rosa miodowa wydzielana przez te szkodniki, która szpeci rośliny i nie nadają się one na kwiaty cięte. Z chorób najbardziej daje się we znaki mączniak prawdziwy, który objawia się występowaniem białego nalotu na roślinie. Jest to natomiast gatunek odporny na mróz. Jastrun w okresie kwitnienia jest niepowtarzalnym towarzystwem dla innych kwitnących wówczas na rabatach roślin, np. róż czy łubinów. Nadaje się do tworzenia trawników łąkowych, gdzie będzie się rozsiewał. To typowa bylina do ogrodów wiejskich, założeń naturalistycznych, gdzie wabi owady pożyteczne. Rozmnażanie jastrunu właściwego z nasion dotyczy przede wszystkim gatunku, natomiast większość jego atrakcyjnych (przeważnie pełnokwiatowych lub o zwartym pokroju) odmian trzeba mnożyć przez podział (dzielenie i rozsadzanie kęp, najlepiej wczesną wiosną, jest wskazane co 3 lata – jako metoda odmładzania tych krótkowiecznych bylin). Najbardziej efektowne wielkokwiatowe „margaretki” bylinowe są jednak mieszańcami, które klasyfikowane są do – wywodzącego się od L. maximum – gatunku Leucanthemum ×superbum.

Salix caprea 'Kilmarnock'

wierzba iwa 'Kilmarnock'

Dekoracyjne drzewko z małą koroną i pędami zwisającymi do ziemi. Wysokość zależy od wysokości szczepienia, najczęściej 1,8-2,5 m. Liście matowozielone, pokryte białoszarym kutnerem. Złocistożółte bazie, pojawiają się wzdłuż zeszłorocznych pędów przed rozwojem liści, III-IV. Niewymagający krzew, potrzebujący do bujnego rozwoju dużo wody i światła.