Europejski gatunek dębu. Drzewo o szerokojajowatej koronie, z czasem rozrastające się na szerokość. W naturze osiąga wysokość 25-40 m. Pień prosty i wysoki, z wiekiem często poskręcany. Liście błyszczące, ciemnozielone, odwrotnie jajowate, długości do 12 cm, z 5–8 zaokrąglonymi klapami, od spodu jasnozielone, jesienią przybierają barwę brązu i żółci, na dłuższym ogonku niż u Quercus robur. Wiosną wypuszcza liście nieco później niż dąb szypułkowy i trzyma listowie do późnej jesieni. Żołędzie w bezszypułkowych gronach. Gatunek o małych wymaganiach glebowych. Najlepiej rośnie na stanowiskach piaszczystych, suchych, wapiennych i słonecznych. Nadaje się do tworzenia wysokich osłon wiatrowych oraz do zadrzewień krajobrazowych. Może być sadzony w parkach jako soliter.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
