Rhododendron 'Blurettia'

Dianthus gratianopolitanus 'Badenia'

goździk siny 'Badenia'

Niska bylina o zwartym, poduszkowatym pokroju. Rośliny dorastają do wysokości 10 cm; osiągają szerokość 25-30 cm. Mają wąskolancetowate, zimozielone liście koloru szarozielonego lub srebrzystozielonego (zależnie od ilości światła). Niewielkie pachnące i liczne kwiaty mają płatki o brzegu nieregularnie ząbkowanym. Ich barwa jest oryginalna, jeśli chodzi o bylinowe goździki – czerwonoróżowa. Kwitnienie jest efektowne – gęste kolorowe kobierce bardzo ładnie się prezentują – i wczesne u tej lubianej odmiany goździka sinego, a ponadto długotrwałe; można jeszcze przedłużyć ten okres, usuwając przekwitłe kwiaty. Rośliny w okresie kwitnienia wabią owady pożyteczne (w tym pszczoły). Mogą być, jak wszystkie goździki, zjadane przez ślimaki. Inne typowe szkodniki to mszyce. Z chorób zdarzają się: uwiąd, któremu sprzyja zbyt wilgotne podłoże i zacienione stanowisko, a ponadto rdza oraz wirusy. Goździk ten nie ma specjalnych wymagań, ale najlepiej rośnie i kwitnie na stanowisku dobrze nasłonecznionym. Preferuje podłoże o odczynie obojętnym lub lekko alkalicznym, wapienne oraz przepuszczalne. Polecany jest na rabaty bylinowe – zaleca się sadzić ok. 10 roślin na 1 m2, obwódki oraz do ogrodów skalnych i na murki kwiatowe. Jest również przydatny do pojemników balkonowo-tarasowych i do ogrodów na dachach.

Carex morrowii 'Ice Dance'

turzyca Morrowa 'Ice Dance'

Zimozielona, dekoracyjna również zimą, turzyca o wąskich, lekko wygiętych liściach, tworzących szerokie, gęste kępy do 40 cm wysokości. W odróżnieniu od podobnej, bardziej znanej odmiany ‘Variegata’, biały brzeg liści jest nieco szerszy, bardziej widoczny oraz odmiana ta wytwarza nieco dłuższe, podziemne rozłogi. Efektowna także w czasie kwitnienia, dzięki okazałym, żółtym pręcikom. Kwitnie w kwietniu. Wymaga gleby próchnicznej, przepuszczalnej, stale, lecz umiarkowanie wilgotnej. Roślina odporna na szkodniki i choroby. Wymaga osłoniętego stanowiska. Nadaje się do zazieleniania miejsc pod drzewami, choć jest nieco wrażliwa na mróz i wysuszające wiatry. Mrozoodporność zależy od miejscowych warunków siedliska i kondycji roślin. Wiosną dobrze jest przyciąć całkowicie lub częściowo przemarznięte liście. Ta czynność może być uciążliwa przy większej liczbie roślin, warto więc sadzić kilka roślin w sąsiedztwie odmian funkii lub zimozielonych różaneczników. Z powodu dłuższych rozłogów zaleca się sadzić 5 roślin na 1 m2. Wybór rozstawy zależy głównie od szybkości z jaką chcemy uzyskać efekt rośliny okrywowej.

Sedum kamtschaticum var. middendorffianum

rozchodnik kamczacki odm. amurska

Szybko rosnący rozchodnik o ciemnozielonych liściach, ozdobnych kwiatach i owocach, tworzący gęste kepy. Nie jest zimozielony. Dorasta do wysokości 8-30 cm. Łodygi, o grubych, drewniejących nasadach, na ogół nie rozgałęziają się. Liście naprzeciw- lub naprzemianlegle, wąskolancetowate, ciemnozielone, tylko na wierzchołku głęboko ząbkowane. Na stanowiskach bardzo słonecznych liście stają się brunatne lub purpurowo nabiegłe. Kwiaty żółte z pomarańczowymi pylnikami, zebrane w rozgałęzione widlasto kwiatostany, ozdobne także po przekwitnieniu dzięki pomarańczowym, gwiazdkowatym słupkom. Rozwijają się w lipcu i sierpniu. Wymaga stanowiska słonecznego. Nie znosi nadmiaru wilgoci w glebie i w powietrzu. Gleba może być piaszczysta, prawie pozbawiona składników pokarmowych, ale sucha. Jest odporny na mrozy. Znajduje zastosowanie w ogrodach skalnych, zwłaszcza do sadzenia na suchych murkach i w szczelinach między większymi kamieniami. Wykorzystywany bywa jako bylina zadarniająca do okrywania powierzchni w miejscach bardzo słonecznych. Ilość roślin na 1 m2 - do 16 sztuk.

Davidia involucrata

dawidia chińska

Niezwykle interesujące drzewo, będące jedynym przedstawicielem swojego rodzaju. W naszym klimacie osiąga wysokość do 10 m. Korona szeroka, rozłożysta. Liście pojedyncze, szerokojajowate, na długich ogonkach, podobne do liści lipy. Jesienią przebarwiają się na ładny, żółty kolor. Największą atrakcją tego drzewa są kwiatostany, które pojawiają się w V-VI. Pojedynczy kwiatostan ma kształt kulistej główki i składa się z licznych kwiatów męskich otaczających jeden kwiat żeński. Ozdobę stanowią 2 białe, zrośnięte podsadki, długości do 20 cm. Całość prezentuje się bardzo okazale i daje roślinie potoczną nazwę: drzewo chusteczkowe. Kwitnie bardzo obficie. Kwiaty z ozdobnymi podsadkami są dobrze widoczne na tle liści, szczególnie patrząc od dołu korony. Dawidia wymaga żyznych, próchnicznych gleb, odpowiednio wilgotnych. Źle znosi suszę. Stanowisko słoneczne i półcieniste. Młode rośliny, w wieku do 5 lat, wymagają starannego okrywania. Starsze egzemplarze są odporne na niskie temperatury. Dawidia powinna być sadzona w miejscu osłoniętym od wiatrów. Nadaje się do zachodnich regionów kraju o łagodniejszym klimacie. Kwiatostan dawidii jest symbolem Ogrodu Dendrologicznego w Przelewicach. Na terenie tego arboretum znajduje się kilka największych krajowych egzemplarzy tej rośliny. Drzewo o charakterze kolekcjonerskim, poszukiwane przez koneserów i miłośników roślin. Znajduje się w Światowej Czerwonej Księdze roślin ginących i zagrożonych.