Rhododendron 'Caroline Allbrook'

Amelanchier 'Ballerina'

świdośliwa 'Ballerina'

Odmiana wywodzi się od mieszańca, świdośliwy wielkokwiatowej (A.×garndiflora) uzyskanego przez stację Doświadczalną w Boskoop. Krzewy lub czasem małe drzewka mają pokrój rozłożysty. Młode liście wiosną brązowo podbarwione, starsze są ciemnozielone, błyszczące, szerokoeliptyczne, jesienią jaskrawo purpurowoczerwone. Kwiaty białe, na długich szypułkach, zebrane w grona. Kwitnie obficie w kwietniu/maju, przed rozwojem liści. Owoce jaskrawoczerwone, dojrzałe purpurowczarne, duże, soczyste i słodkie, jadalne. Preferuje stanowisko słoneczne do półcienistego. Rośnie dobrze i zdrowo na każdej glebie, poza podmokłą. W pełni mrozoodporna. W ogrodzie polecany do nasadzeń pojedynczych oraz na szpalery, żywopłoty.

Fagus sylvatica 'Tortuosa Purpurea'

buk pospolity 'Tortuosa Purpurea'

Oryginalne niewielkie drzewo o nieregularnej, parasolowatej koronie i czerwonych liściach. Gałęzie szeroko rozpostarte, powykręcane i malowniczo pogięte, w większości ułożone poziomo i obwisłe na końcach. Wzrost powolny. Dziesięcioletnie okazy mają 0,6-0,8 m wys. i 1-1,2 m szer., starsze dorastają do 3 m wys. i 4,5 m szer. Rośliny mają tendencje do wypiętrzania się, ale lepiej kształtować je przez podwiązywanie do podpory. Liście początkowo purpurowoczerwone, latem stają się purpurowozielone, a jesienią przed opadnięciem - brązowoczerwone. Gatunek wrażliwy na suszę i upały oraz wahania poziomu wody gruntowej. Nie znosi silnych mrozów i wiosennych przymrozków, które uszkadzają rozwijające się liście. Duże wymagania siedliskowe. Preferuje gleby żyzne i świeże, przewiewne, gliniaste lub gliniasto-piaszczyste, chętnie wapienne. Dobrze znosi zacienienie. Stosunkowo dobrze rośnie w miastach i w rejonach o silnie zanieczyszczonym powietrzu. Odmiana o fantastycznej strukturze korony, szczególnie efektowna w stanie bezlistnym.

Hydrangea macrophylla 'Nymphe'

hortensja ogrodowa 'Nymphe'

Kompaktowy, zwarty krzew o wyprostowanych pędach i półkulistym pokroju. Dorasta do 1 m wysokości i podobnej średnicy. Pędy grube, nierozgałęzione, u podstawy zdrewniałe, pokryte dużymi, zielonymi liśćmi. Blaszki liściowe mięsiste, osadzone na grubych ogonkach. U starszych liści brzegi delikatnie purpurowe, przed opadnięciem brązowe. W czerwcu na szczytach pędów rozwijają się atrakcyjne kuliste kwiatostany, złożone z białych, płonnych kwiatów o czystej barwie. Pojedynczy kwiat składa się z 4 szerokich płatków o ząbkowanych brzegach, które pod względem botanicznym są rozrośniętymi działkami kielicha. Pod koniec kwitnienia płatki są nakrapiane różowymi plamkami. Kwitnienie jest obfite, trwa do końca września. Kwiaty zawiązują się latem poprzedniego roku, dlatego pędów nie należy wiosną przycinać, a jedynie usuwać pędy stare, przemarznięte i suche. Krzew łatwy w uprawie. Najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, próchniczych, o kwaśnym odczynie podłoża, stale umiarkowanie wilgotnych, zwłaszcza w czasie letnich upałów. Stanowiska słoneczne, lekko ocienione lub cieniste, osłonięte przed wiatrem. Na zimę krzewy wymagają zabezpieczenia przed przemarzaniem. Na wschodzie kraju, gdzie często dochodzi do przemarzania niezdrewniałych pędów z zawiązanymi pąkami kwiatowymi, hortensje ogrodowe można uprawiać w dużych pojemnikach wkopanych do gruntu, na zimę chowanych do nieogrzewanych pomieszczeń. Na zachodzie kraju zwykle dobrze zimują bez okrywania. Odmiana polecana do uprawy w ogrodach przydomowych, na rabatach bylinowych i w towarzystwie niewysokich krzewów liściastych oraz iglastych.

Primula vulgaris

pierwiosnek bezłodygowy

Bylina nie tworząca rozłogów. Liście do czasu kwitnienia długości 3-6 cm, potem dwa razy dłuższe. Pęd kwiatostanowy zwykle bardzo krótki lub brak go zupełnie. Kwiaty jasnożółte z ciemniejszym oczkiem, średnicy 2-3 cm, w IV-V. Do sadzenia w miejscach półcienistych lub nawet słonecznych przy stałej, umiarkowanej wilgotności podłoża. Dobrze sprawdza się w nasadzeniach naturalistycznych. Najlepiej sadzić w grupach po 3-10 lub po 10-20 razem. Liczba roślin na 1 m² - 16. Najczęściej w handlu spotykane są rasy rozmnażane z nasion, o kwiatach w różnych barwach lub dwubarwne: żółte, czerwone, białe, niebieskie. Uprawiane są w szklarniach i oferowane jako kwitnące zimą rośliny doniczkowe. Podobnie jak rasy pierwiosnka wyniosłego, nie zawsze są dość trwałe i odporne na mróz po wsadzeniu do gruntu.