Rhododendron 'Catawbiense Album'

Glyceria maxima 'Variegata'

manna mielec 'Varigata'

Odmiana rodzimej trawy występującej nad brzegami wód, o niższym wzroście niż gatunek. Dorasta do 70 cm wysokości. Liście ozdobne, paskowane, żółto-białe, z wąskimi tylko zielonymi smugami. Szeroko rozgałęzione wiechy wyrastają w VII. Najlepiej rośnie w stanowiskach bagiennych, ale przy stałej wilgotności podłoża może rosnąć również na rabatach. Dobrze się prezentuje w ogrodzie nadwodnym, w małych grupach po 3-10 razem. Liczba roślin na 1 m2 - 3.

Clematis 'Henryi'

powojnik 'Henryi'

Pnącze o atrakcyjnych kwiatach, owijające się wokół podpór za pomocą ogonków liściowych. Jedna z najstarszych odmian wielkokwiatowych – wyhodowana w 1855 roku, przez cały czas popularna i ceniona. Osiąga wysokość 3-3,5 m. Kwiaty duże, jedwabistobiałe, ze środkiem wypełnionym pręcikami o kawowych pylnikach na białych nitkach. Rośliny cięte słabo - kwitną obficie w VI i kontynuują kwitnienie do VIII. Rośliny cięte silnie - rozpoczynają kwitnienie miesiąc później, ale kontynuują kwitnienie do IX. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, wilgotnych, dobrze zdrenowanych, o odczynie od obojętnego do lekko kwaśnego. Nie toleruje gleb podmokłych, zbyt ciężkich, gliniastych lub zbyt lekkich, piaszczystych. Może rosnąć na każdej wystawie, od południowej do północnej. Najlepiej kwitnie na stanowiskach dobrze oświetlonych. Wymaga delikatnego cięcia wczesną wiosną, polegającego na wycinaniu zamarłych lub uszkodzonych pędów. Pozostałe pędy można przycinać dowolnie. W ogrodzie wymaga podpór złożonych z elementów o średnicy do 1 cm. Pięknie się prezentuje na siatkach, kratach, drabinkach i linkach oraz na naturalnych podporach np. krzewach liściastych i iglastych.

Rhododendron 'Gislinde'

azalia 'Gislinde'

Zwarty krzew o spłaszczonym, poduszkowatym i nieregularnym pokroju. Po 10 latach dorasta do 0,4 m wysokości i około 0,6 m szerokości. Liście ciemnozielone, błyszczące, jajowate, około 2 cm długości, zimą utrzymujące się na krzewie. Kwiaty karminowoczerwone, lejkowatego kształtu, od 4 do 4,5 cm średnicy, najczęściej pełne lub półpełne, rzadziej pojedyncze, na słońcu nie blednące i bardzo liczne. Kwitnie obficie w drugiej połowie maja. Wymaga stanowisk słonecznych lub połcienistych oraz gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych. Odmiana mrozoodporna, ale zaleca się wybór miejsc zacisznych i osłoniętych oraz okrywanie na zimę. Bardzo ładna odmiana do nasadzeń w ogrodach przydomowych i japońskich, w barwnych grupach kolorystycznych razem z innymi azaliami i różanecznikami.

Hydrangea macrophylla 'Bergfink'

hortensja ogrodowa 'Bergfink'

Niewielki krzew o półkulistym pokroju, wyprostowanych, rzadko rozgałęzionych pędach, ładnym ulistnieniu i ciekawych, łososiowych kwiatostanach. Dorasta do około 1-1,2 m wysokości. Liście duże, szerokojajowate, brzegiem piłkowane, ciemnozielone. Kwiatostany płaskie, talerzowate, z pojedynczym wianuszkiem różowych kwiatów płonnych, otaczających skupione w środku kwiaty płodne. Kwiaty płonne zbudowane z 4 romboidalnych, dużych płatków, osadzonych na długich, różowych szypułkach kwiatowych. Kwiaty płodne małe, ale liczne, zbudowane najczęściej z 5 różowych płatków, o jaśniejszych, białawych krawędziach, i białych nitkach pręcików. Kwiatostany tworzą się na szczytach pędów, od czerwca do sierpnia. Bardzo ładnie prezentują się na tle błyszczących, zielonych liści. Krzew nietrudny w uprawie. Najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, próchniczych, o kwaśnym odczynie podłoża, stale umiarkowanie wilgotnych, zwłaszcza w czasie letnich upałów. Wymaga stanowiska słonecznego, osłoniętego przed wiatrem. Ponieważ pąki kwiatowe zawiązują się latem, pędów nie wolno przycinać od lata aż do kwitnienia w kolejnym roku. Na zimę krzewy wymagają zabezpieczenia przed niskimi temperaturami. Na wschodzie kraju, gdzie często dochodzi do przemarzania pędów z zawiązanymi pąkami kwiatowymi, hortensje ogrodowe można uprawiać w dużych pojemnikach, wkopanych do gruntu, a na zimę chowanych do nieogrzewanych pomieszczeń. Odmiana polecana do uprawy w ogrodach przydomowych, na rabatach bylinowych, w towarzystwie niewysokich krzewów liściastych oraz iglastych.