Rhododendron 'Diamant Rot'

Picea abies 'Pendula Major'

świerk pospolity 'Pendula Major'

Silnie rosnące drzewo o malowniczym pokroju. Pokrój regularny, szerokostożkowy, z prostym, strzelistym przewodnikiem. Wzrost silny, roczne przyrosty do 50 cm. Może dorastać do 20 m wysokości i średnicy korony do 10 m u podstawy. Konary ułożone poziomo, szeroko rozpostarte, wygięte łukowato, ze zwisającymi w dół długimi odgałęzieniami. Igły długie, grube, żywozielone. Szyszki duże, wydłużone, zwisające. Wymagania glebowe przeciętne. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, próchnicznych, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnych. Odmiana wrażliwa na suche powietrze i zanieczyszczenia przemysłowe. Wymaga stanowisk nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Roślina soliterowa, o wyróżniającym się malowniczym pokroju. Najładniej wyglądają starsze drzewa posadzone na dużej, otwartej przestrzeni. Do sadzenia w parkach i dużych ogrodach przydomowych.

Iris sibirica

kosaciec syberyjski

Rodzima, choć rzadko spotykana w kraju, kępiasta bylina porastająca wilgotne łąki i bagna. Występuje w Europie Środkowo-Wschodniej, na wschodzie Rosji, po Jezioro Bajkał i Kaukaz. W ogrodach uprawiana dla ozdobnych kwiatów oraz dekoracyjnych liści, zebranych w gęste, strzeliste kępy o wysokości od 0,5 do 1 m. Blaszki liściowe są jasnozielone, bardzo wąskie, mają nie więcej niż 1 cm szerokości, wyrastają z krótkich, podziemnych kłączy. W maju pośród liści ukazują się okrągłe w przekroju pędy kwiatostanowe, na których tworzy się od 3 do 5 kwiatów. Niebieskofioletowe kwiaty, z jasnym rysunkiem na dolnych płatkach, mają około 6-7 cm średnicy, rozwijają się w czerwcu, są wyniesione ponad liście. Pojedynczy kwiat jest zbudowany z 6 działek, trzy z nich (zewnętrzne) są szersze, wywinięte do dołu, mają jaśniejszą plamkę z niebieskimi żyłkami, a pozostałe trzy (wewnętrzne) są węższe i wznoszą się. Kwiaty są zapylane przez trzmiele. Nasiona zawiązują się w cylindrycznych, zielonych torebkach nasiennych, brązowiejących i otwierających się po dojrzeniu. Zaschnięte torebki są dekoracyjne, można je ścinać i wykorzystywać do suchych bukietów. Po kwitnieniu roślina pozostaje ozdobna z liści. Bylina łatwa w uprawie, najlepiej rośne na stanowiskach wilgotnych, na glebach żyznych, torfowych, próchnicznych, o lekko kwaśnym pH. Preferuje miejsca słoneczne do lekko ocienionych. Sadzony w cieniu słabo kwitnie. Co roku wiosną trzeba obcinać zaschnięte liście. Co kilka lat kępy wymagają dzielenia i rozsadzania, co dobrze wpływa na kondycję roślin. Bylina odporna na mróz i zdrowa, problem mogą stanowić czarne, drobne mszyce pojawiające się wiosną na młodych liściach. W przypadku ich zauważenia rośliny wystarczy opryskać środkiem mszycobójczym. W ogrodach wykorzystuje się zarówno gatunek, jak i odmiany hodowlane o kwiatach w kolorach od białego, przez różowe, lila i błękitne, po fioletowe i granatowe. Rośliny te stanowią ciekawy element rabat bylinowych, kompozycji naturalistycznych i rustykalnych. Świetnie rosną nad brzegami naturalnych zbiorników wodnych, oczek i strumieni. Kwiaty można ścinać i wstawiać do wazonów. Spotykany w naturze kosaciec syberyjski jest rośliną objętą ochroną.

Pseudotsuga menziesii

daglezja zielona

Drzewo z sylwetki przypominające świerk pospolity. W naturze występuje w zachodniej części Ameryki Północnej. Pokrój młodych drzew szerokostożkowaty, przy dobrym naświetleniu długo utrzymują dolne gałęzie. Pień u starszych roślin rosnących w zwarciu wysoko oczyszczony, pokryty grubą, czerwonobrązową korowiną. Należy do najszybciej rosnących i najwyższych drzew iglastych. W swojej ojczyźnie osiąga 110 m wysokości i 4,5 m średnicy i żyje 1000 lat. W Europie najwyższe drzewa mają 45-50 m wys. Igły daglezji są soczystozielone, długie i miękkie. Roztarte pachną jabłkami. Charakterystyczne są jej szyszki o długości 8-10 cm., pokryte haczykowatymi, trójdzielnymi łuskami wspierającymi. Wykazuje dużą tolerancję, co do gleby. Najlepiej rośnie na glebach głębokich i żyznych, w okolicach o dużej wilgotności powietrza i łagodnych zimach. W ogrodzie możemy ją zastosować jako szybko rosnącą przysłonę. Doskonale będzie się prezentować we wszelkich założeniach naturalistycznych. Może być uzupełnieniem doboru roślin dla działki leśnej.

Carpinus betulus 'Variegata'

grab pospolity 'Variegata'

Drzewo średniej wielkości o stożkowatej, a w starszym wieku kulistej koronie i pstrokatych liściach. Wzrost i pokrój typowy dla grabu pospolitego. Dorasta do 10-20 m wys. i 7-12 m szer. Kora gładka, popielatoszara z jasnymi smugami. Liście owalne, ząbkowane na całej powierzchni mają nieregularne kremowobiałe lub żółte przebarwienia. Efekt słabo widoczny z większej odległości. Odmiana o skłonnościach do rewersji. Nadaje się na stanowiska słoneczne i cieniste. Najlepiej rośnie na glebach świeżych i żyznych, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Odmiana kolekcyjna, o ciekawych liściach. Polecana do kompozycji naturalistycznych w parkach i w zieleni osiedlowej.