Rhododendron luteum

azalia pontyjska

Synonim łaciński.: Azalea pontica

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 2 m do 3 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Gatunek azalii występujący w Azji Zachodniej. W Polsce naturalnie na jednym stanowisku w Woli Żarczyckiej. Krzew o liściach sezonowych, silnie rozgałęziony. Po 10 latach dorasta do około 3 m wysokości. Młode pędy gruczołowato owłosione. Liście od 6 do 12 cm długości, jajowate do odwrotnie jajowatych, po obu stronach owłosione, jesienią przebarwiają się na żółto, pomarańczowo lub jaskrawoczerwono. Kwiaty intensywnie żółte, lepkie i mocno pachnące, o rurkowato-lejkowatej koronie, 3,2 - 4,5 cm długości i 3,8 - 5 cm średnicy, zebrane po 7 do 12 sztuk w krótkich kwiatostanach. Kwitnie na początku maja. Wymaga stanowisk słonecznych lub półcienistych oraz gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych. Szczególnymi cechami azalii pontyjskiej jest dobra wytrzymałość na mrozy, silny wzrost i małe wymagania, co do stanowiska. Często używana jest w rozległych nasadzeniach grupowych w parkach. Polecana również do ogrodów przydomowych.

autorzy opisu tekstowego: Danuta Ulińska Szkółkarstwo Ozdobne ULIŃSCY

zasięg geograficzny Kaukaz, Dagestan, Zakaukazie, Ukraina / Podole, Polesie i Wołyń, Dolna Słowenia, Polska /Wola Żarczycka koło Leżajska/.
pochodzenie pierwsza publikacja: 1792
grupa roślin wrzosowate
grupa użytkowa azalie wielkokwiatowe
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
pachnące
kwiatostan
barwa kwiatów żółte
pora kwitnienia maj
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn kwaśny
rodzaj gleby próchniczna
walory ładne jesienne zabarwienie
pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
ogrody wrzosowiskowe
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
w grupach
strefa 5
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Danuta Ulińska Szkółkarstwo Ozdobne ULIŃSCY

Poznaj również

zdjecie rosliny: jałowiec nadbrzeżny \'Blue Pacific\'

Juniperus conferta 'Blue Pacific'

jałowiec nadbrzeżny 'Blue Pacific'

Iglasty krzew okrywowy o niebieskozielonych igłach i ozdobnych, fioletowych szyszkojagodach. Odmiana spotykana w handlu także pod nazwą ‘Blue Shore’, w sprzedaży od lat 70 XX wieku. Rośnie dosyć szybko tworząc zwarte kobierce szczelnie okrywające podłoże. Po 10 latach uprawy dorasta do 0,4 m wysokości i około 1 m szerokości. Pędy długie, sztywne, szeroko rozpostarte, ścielące się po ziemi. Kora najmłodszych pędów zielona, starszych jasnobrązowa. Gałązki liczne, obficie i gęsto ulistnione, na końcach wzniesione. Igły gęsto ułożone na pędach, skupione po 3 w okółkach, rynienkowate (w przekroju trójkątne), długości 1,2-1,5 cm, ostro zakończone, w dotyku kłujące, niebieskawe ze srebrzystobiałym, wąskim paskiem przetchlinek, bardzo ładne i zachowujące barwę zimą. Szyszkojagody duże, po dojrzeniu fioletowoniebieskie, mają około 1 cm średnicy, są pokryte srebrzystym, woskowym nalotem, dojrzewają w drugim roku. Wymagania glebowe i wilgotnościowe nieco wyższe, niż innych gatunków jałowców (krzewy mogą cierpieć od mrozu i suszy). Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych i ciepłych. We wschodnich rejonach kraju, szczególnie przy braku pokrywy śnieżnej, może przemarzać, ale stosunkowo dobrze się regenerują. Na pozostałym obszarze Polski zimuje dobrze. Odmiana polecana jako roślina okrywowa do sadzenia w ogrodach przydomowych. Doskonale prezentuje się na skalniakach i murkach skalnych.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
266
osób online