Rhododendron ROSINETTA 'Hachrosi'

azalia ROSINETTA 'Hachrosi'

Grupa Japanese Azalea (ind. Kurume Azalea &Kaempferi Azalea)

nazwa handlowa: Rhododendron ROSINETTA

nazwa hodowlana: Rhododendron 'Hachrosi'

pokrój: poduszkowaty

docelowa wysokość: od 0,2 m do 0,5 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

nagrody: Oldenburg Certyfikat RHODO '98,Westerstede 1998

Bardzo piękna, nowa odmiana o pełnych kwiatach. Karłowy krzew o powolnym wzroście i zwartym, kulistym pokoju. Po 10 latach dorasta do 0,6 m wysokości i 0,8 m szerokości. Liście ciemnozielone, błyszczące, 2,5 cm długości. Kwiaty pełne, ułożone rozetowo w trzech okółkach, składające się z 23 płatków korony, intensywnie różowe, bardzo liczne, od 4,5 do 6 cm średnicy, zebrane po 2-3 sztuki na wierzchołkach pędów. Kwitnie bardzo obficie pod koniec maja i na początku czerwca. Wymaga stanowisk słonecznych lub półcienistych oraz gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych. Pięknie wygląda w ogrodach japońskich, posadzona w dużych grupach kolorystycznych razem z innymi azaliami i karłowymi, zimozielonymi różanecznikami.

autorzy opisu tekstowego: Danuta Ulińska Szkółkarstwo Ozdobne ULIŃSCY

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Hans Hachmann, 1988 Barmsted, Niemcy; wprowadzenie do handlu: 1998
grupa roślin wrzosowate
grupa użytkowa azalie japońskie
forma krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój poduszkowaty
docelowa wysokość od 0,2 m do 0,5 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście półzimozielone
rodzaj kwiatów pełne
kwiatostan
barwa kwiatów różowe
pora kwitnienia maj
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn kwaśny
rodzaj gleby próchniczna
walory ozdobne z kwiatów
zastosowanie ogrody przydomowe
ogrody skalne
ogrody wrzosowiskowe
ogrody orientalne
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
nagrody Oldenburg Certyfikat RHODO '98,Westerstede 1998
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Danuta Ulińska Szkółkarstwo Ozdobne ULIŃSCY

Poznaj również

zdjecie rosliny: miłorząb dwuklapowy \'King of Dongting\'

Ginkgo biloba 'King of Dongting'

miłorząb dwuklapowy 'King of Dongting'

Silnie rosnące drzewo o wyprostowanym pokroju i regularnej, luźnej koronie. Charakteryzujące się wyjątkowo dużymi liśćmi i nasionami. Siła wzrostu podobna jak u gatunku. Po 10 latach uprawy drzewo dorasta do 3 m wysokości. Kora drzewa przez długi czas jest szara i gładka, z wiekiem staję się ciemnobrązowa, a u starych drzew dość głęboko spękana. Roślina tworzy 2 rodzaje pędów: nagie, żółtobrązowe, ułożone pionowo długopędy oraz znacznie mniejsze i cieńsze, wałeczkowate krótkopędy pokryte licznie bliznami po opadłych liściach. Pąki brązowe, szerokostożkowate, okryte łuskami. Liście typowe, jak u gatunku, ciemnozielone, skórzaste, wachlarzowate, szerokość 6–10 cm, z charakterystycznym wcięciem na wierzchołku dzielącym blaszki na dwie klapy (bilobus – dwuklapowy). Na długopędach liście są ułożone pojedynczo i skrętolegle, natomiast na krótkopędach skupiają się od 3 do 5 w rozetkach. Za szczególnie pierwotną cechę należy uznać widlaste unerwienie liści. Nerwy rozchodzą się wachlarzowato od nasady ogonka. Jest to unerwienie nie spotykane u roślin okrytonasiennych. Liście jesienią przebarwiają się na żółtozłocisty kolor i pięknie mienią się w promieniach słonecznych. Jest to kolon żeński, tworzący duże nasiona. Wiosną na krótkopędach wyrastają cienkie, długie szypułki z zalążkami. Zazwyczaj tylko jeden z nich rozwija się i przekształca w nasiono. Do zapylenia dochodzi wiosną, jeśli w pobliżu rośnie egzemplarz męski. Miłorząb jest wiatropylny, a pyłek może być przenoszony nawet na odległość 1,5 km. Zapłodnienie przebiega w kilka miesięcy po zapyleniu, często już w opadłych na ziemię zalążkach i przy udziale ruchliwych plemników. Kuliste nasiono (nie owoc, rośliny nagonasienne nie tworzą owoców) miłorzębu pokryte jest mięsistą, początkowo zieloną, a po dojrzeniu bursztynowożółtą osnówką. Dojrzałe nasiono po opadnięciu na ziemię bardzo nieprzyjemnie pachnie wydzielając woń zjełczałego masła. W krajach azjatyckich nasiona, a właściwie ich jądra, spożywa się w różnych postaciach, natomiast drzewa miłorzębów uprawia się w sadach, tak, jak u nas drzewa owocowe. Kandyzowane nasiona sprzedawane są jako „orzechy”, a pozyskany z nich wyciąg wykorzystuje się jako dodatek w procesie produkcji niektórych gatunków piwa. Drzewo wymaga ziemi żyznej, dostatecznie wilgotnej, przepuszczalnej, zasobnej w próchnicę o odczynie lekko kwaśnym (pH 5-6). Odmiana odporna na choroby, szkodniki oraz tolerancyjna na zanieczyszczenie powietrza. Przycinanie pędów nie jest wskazane. Zaleca się ściółkowanie gleby wokół drzewa, szczególnie po posadzeniu młodych roślin. Starsze rośliny odporne na mróz, młode warto w pierwszych latach osłonić na zimę. Odmiana rzadko spotykana w uprawie, nietypowa i poszukiwana przez kolekcjonerów. Nadaje się do sadzenia jako soliter w przydomowych ogrodach oraz w założeniach parkowych.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9118
roślin w produkcji
263
osób online