Rhododendron 'Irmelies'

Rosa LADY PERFUME 'Jagoda'

róża LADY PERFUME 'Jagoda'

Róża rabatowa o atrakcyjnych, pełnych, pachnących kwiatach w kolorze liliowofioletowym. Dorasta do 0,8 m wysokości. Krzew ma sztywne pędy z ciemnozielonymi, błyszczącymi liśćmi. Rozpoczyna kwitnienie na przełomie maja i czerwca tworząc duże kwiaty gęsto wypełnione liliowofioletowymi, intensywnie i przyjemnie pachnącymi płatkami. Krzewy preferują gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, stanowiska słoneczne. Odmiana odporna na mróz, strefa 6a, polecana do sadzenia pojedynczo lub w grupach w ogrodach przydomowych. Bardzo ładnie komponuje się z innymi krzewami i bylinami. Roślina zgłoszona do Konkursu Roślin Nowości wystawy 'Zieleń to Życie' w 2016 r. przez Szkółka Krzewów Ozdobnych Bogdan HAJDROWSKI.

Corylopsis pauciflora

leszczynowiec skąpokwiatowy

Rzadko spotykany w uprawie, szeroki krzew zrzucający na zimę liście, naturalnie występujący w Japonii i Tajwanie. Jest to jeden z najniższych gatunków leszczynowca, o nieregularnym pokroju, dorasta do 1,5 m wysokości. Tworzy ładne liście, podobne do liści leszczyny. Blaszki liściowe są jajowate, zielone, mają od 5 do 15 cm długości i od 4 do 8 cm szerokości, są ostro zakończone. Ze względu na wczesny termin kwitnienia gatunek zalicza się do tzw. zwiastunów wiosny. Krzewy kwitną w kwietniu lub nawet pod koniec marca, przed rozwojem liści. Tworzą atrakcyjne, zwisające kwiatostany typu kłosa. Kwiatostany nie są zbyt długie, mają około 2-3 cm długości, składają się z kilku drobnych, jasnożółtych, dzwonkowatych kwiatków. Kwiaty te wydzielają intensywny zapach, który przyciąga owady szukające pierwszego nektaru. Jest to roślina miododajna. Krzewy wymagają gleb żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych, stanowisk ciepłych i osłoniętych od wiatru. Dobrze rosną w miejscach półcienistych. Pomimo, że jest to jeden z najbardziej odpornych na mróz gatunków leszczynowca, w Polsce może przemarzać, dlatego poleca się go sadzić w najcieplejszych rejonach kraju. W ostre zimy przemarzają szczytowe fragmenty gałązek. Jest to roślina rzadko spotykana w uprawie, kolekcjonerska, ale z pewnością warta większego upowszechnienia.

Hydrangea macrophylla 'Schöne Bautznerin'

hortensja ogrodowa 'Schöne Bautznerin'

Krzew liściasty o zaokrąglonym, zwartym pokroju, dorastający do 1-1,5 m wysokości. Pędy wyprostowane, rzadko rozgałęzione. Liście eliptyczne, ząbkowane, na krótkich ogonkach, ozdobne przez cały okres wegetacji. Kwiatostany w kształcie spłaszczonych kul, duże, o średnicy ponad 20 cm, zbudowane ze sterylnych (płonnych) różowych kwiatów. Pojedyncze kwiaty składają się z 4 zachodzących na siebie, romboidalnych płatków o piłkowanych brzegach, które pod względem botanicznym są rozrośniętymi działkami kielicha. W początkowym okresie kwitnienia mają wyraźne jasnozielone, następnie kremowe środki. Kwiaty pod koniec kwitnienia stają się różowozielone. W zależności od pH podłoża barwa kwiatów może być niebieskawa lub fioletowa (przy kwaśnym odczynie podłoża i dostępie jonów glinu) lub różowa na glebach lekko kwaśnych i obojętnych. Kwitnie od lipca do września. Kwiaty zawiązują się latem poprzedniego roku, dlatego pędów nie należy wiosną przycinać, a jedynie usuwać pędy stare, przemarznięte i suche. Krzew łatwy w uprawie. Najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, próchniczych, o kwaśnym odczynie podłoża, stale umiarkowanie wilgotnych, zwłaszcza w czasie letnich upałów. Stanowiska słoneczne, lekko ocienione lub cieniste, osłonięte przed wiatrem. Na zimę krzewy wymagają zabezpieczenia przed przemarzaniem. Na wschodzie kraju, gdzie często dochodzi do przemarzania niezdrewniałych pędów z zawiązanymi pąkami kwiatowymi, hortensje ogrodowe można uprawiać w dużych pojemnikach wkopanych do gruntu, na zimę chowanych do nieogrzewanych pomieszczeń. Na zachodzie kraju zwykle dobrze zimują bez okrywania. Odmiana polecana do uprawy w ogrodach przydomowych, na rabatach bylinowych i w towarzystwie niewysokich krzewów liściastych oraz iglastych. Nadaje się na kwiat cięty oraz do zasuszania - do tego celu trzeba wybierać kwiatostany w pełni kwitnienia lub przekwitające, wtedy długo zachowają kształt i kolor.

Picea engelmannii 'Snake'

świerk Engelmanna 'Snake'

Niezwykle osobliwa i efektowna forma świerka o długich, wężowych pędach i ciekawej, niebieskiej barwie igieł. Po 10 latach uprawy dorasta do 3-4 m wysokości i 2-3 m szerokości. Drzewo to tworzy liczne, długie i słabo rozgałęzione pędy, rozrastające się szeroko na boki. Każda gałąź zakończona jest zwykle tylko jednym pąkiem szczytowym. Gałęzie te przypominają wijące się węże, stąd nazwa odmiany. Igły są długie, podobne do igieł świerka kłującego, gęsto osadzone wokół pędów. Młode igły są intensywnie niebieskie, pokryte szarym woskowym nalotem, starsze igły są szarozielone lub niebieskawozielone, wyraźnie ciemniejsze. Korona jest luźna, często przyjmuje fantazyjne kształty, dopiero po wielu latach uprawy zagęszcza się. Roślina tolerancyjna w stosunku do gleby, odporna na mróz. Preferuje stanowiska słoneczne, ewentualnie lekko ocienione. Polecana do sadzenia w miejscach eksponowanych w ogrodzie.