Abies alba

jodła pospolita

synonim łaciński: Abies pectinata

Rodzime, zimozielone drzewo iglaste o stożkowatej koronie, wyraźnym strzelistym pniu i konarach ułożonych w okółkach. W naturze występuje w górach środkowej i południowej Europy. W Polsce przebiega granica jej naturalnego północnego zasięgu. Korona dość luźno ugałęziona, łatwo oczyszczająca się z bocznych gałęzi. Dorasta do 30-50 m wys. Kora młodych drzew cienka popielata, starych ciemna i spękana. Pąki małe, nie pokryte żywicą, brązowawe. Igły spłaszczone, ułożone grzebieniasto, ciemnozielone, błyszczące, pod spodem z dwoma białymi paskami. Szyszki duże, walcowate, zielone, stojące, z wystającymi łuskami wspierającymi, rozsypujące się po dojrzeniu nasion. W młodości roślina cieniolubna, wrażliwa na niskie temperatury, o dużych wymaganiach wilgotnościowych. Preferuje gleby świeże i głębokie. Wrażliwa na zanieczyszczenie powietrza. W szkółkarstwie używana jako podkładka do szczepienia szlachetnych gatunków i odmian. Może być stosowana w parkach i zadrzewieniach krajobrazowych, ale tylko w miejscach odpowiednich siedliskowo.

autorzy opisu tekstowego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

pochodzenie pierwsza publikacja: Philip Miller (1691–1771) 1768
grupa roślin iglaste
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Statystyka e-katalogu roślin

11999
rośliny
8725
opisów

Ostatni wpis:

2018-08-30
Chamaecyparis obtusa 'Contorta'
19238
zdjęć
9582
roślin w produkcji
199
osób online