Rosa gallica 'Versicolor'

róża francuska 'Versicolor'

Grupa Gallica

synonim łaciński: Rosa 'Rosa Mundi',Rosa 'Versicolor

pokrój: krzewiasty wyprostowany

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Jedna z najstarszych uprawianych odmian róż, pochodząca od róży francuskiej (Rosa gallica), tworząca już w końcu maja trójbarwne kwiaty i zawiązująca późno przebarwiające się, pomarańczowoczerwone, kuliste owoce. Tworzy półpełne, płaskie kwiaty zbudowane z płatków w amarantowe, różowe i białe prążki. Środek kwiatu wypełniają złote pręciki. Kwiaty intensywnie pachną, zawiązują się po kilka na końcach co najmniej ubiegłorocznych pędów. Owoce są dość duże i twarde, nadają się np. do wyrobu wina. Liście są szorstkie, z charakterystycznie opadającymi listkami, duże, soczyście zielone, przebarwiają się jesienią na żółto i czerwono (rzadkość u róż). Pędy są wyprostowane, dość sztywne, silnie rozgałęzione, głównie w szczytowych partiach, z charakterystycznymi dla róż francuskich licznymi, drobnymi i ciemnymi kolcami. Krzewy o regularnym pokroju, początkowo wyprostowanych pędach, później wygiętych i pokładających się. Roślina rzadko tworzy odrosty korzeniowe. Dorasta do około 1,2 m wysokości i podobnej szerokości. Krzewy są zdrowe i rosną dość silnie. Są wybitnie odporne na mróz, nie wymagają okrywania na zimę, są wysoce tolerancyjne na choroby, nie chorują na czarną plamistość i nie są porażane przez mączniaka prawdziwego. Cięcie przeprowadza się niekoniecznie corocznie, po kwitnieniu, w lipcu, usuwając najstarsze i słabo już kwitnące pędy, pokładajże się na powierzchni gruntu. Doskonale rośnie na własnych korzeniach. Mało wymagająca, toleruje suchsze gleby o odczynie zasadowym i lekko kwaśnym, a także półcieniste stanowiska. Dobra róża nawet do małych ogrodów, a także do większych parków i na tereny zieleni miejskiej. Ładnie się prezentuje wśród innych niedużych krzewów oraz bylin. Rozstawa sadzenia: 1-1,2 m.

autorzy opisu tekstowego: Marta Monder; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie wprowadzenie do handlu: ok. 1560
grupa roślin róże
grupa użytkowa róże parkowe
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów półpełne
barwa kwiatów wielobarwne
pora kwitnienia czerwiec
lipiec
owoce pomarańczowe
ozdobne i jadalne
kuliste
pora owocowania lipiec
sierpień
wrzesień
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory jadalne owoce
ładne jesienne zabarwienie
odporność na zanieczyszczenia
ozdobne owoce
pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
roślina miododajna
roślina kolczasta lub ciernista
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
rekultywacja
zieleń publiczna
roślina okrywowa
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
w grupach
owoce na przetwory
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11796
rośliny
8111
opisów

Ostatni wpis:

2022-11-23
kalina koralowa 'Park Harvest'
18564
zdjęć
9429
roślin w produkcji
283
osób online