Rosa moyesii
róża Moyesa
Grupa Moyesii
pokrój: krzewiasty rozłożysty
pokrój: krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość: od 3 m do 5 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
Różę Moyesa wyróżniają oryginalne różowoczerwone kwiaty, o szerokich płatkach z wcięciem po środku i licznych, różowoczerwonych pręcikach o długich nitkach, butelkowate, ceglaste hypancja oraz duże, aksamitne liście, przypominające nieco liście niektórych paproci. Na przełomie maja i czerwca, a czasem i na początku lipca, krzew zdobią spore kwiaty średnicy około 5 cm, osadzone pojedynczo lub skupione po kilka na krótkich pędach wyrastających z wieloletnich i silnie rozgałęzionych pędów. Płatki kwiatów są zmiennej barwy u różnych egzemplarzy, od matoworóżowych po intensywnie różowoczerwone. Owoce pozorne pomarańczowoczerwone, duże, do 5 cm długości, w kształcie miniaturowej butelki o wąskiej szyjce, z charakterystyczną pozostałością kielicha w formie wyprostowanych, ostro zakończonych działek. Dojrzewają późnym latem i jesienią, i do zimy zwykle opadają. Krzewy mogą osiągać ponad 3 metry wysokości, są gęste, wzniesione, o lekko pochylonych pędach zwykle z licznymi i dość dużymi, szarobrunatnymi kolcami. Na pędach wieloletnich kolców może być niewiele. Pędy młode oliwkowe, z czerwonawym odcieniem, potem oliwkowobrunatne, mogą być bez kolców lub z parą ostrych kolców poniżej śladu liściowego. Liście delikatne, złożone z 7-13 niedużych owalnych listków, matowych, młodych owłosionych przez co aksamitnych, świeżozielonych, a jesienią zazwyczaj żółtych i pomarańczowych. Tolerancja na choroby i szkodniki dość dobra, ale krzewy wcześnie tracą liście, wówczas zdobią kolczaste pędy i barwne owoce. Odporna na mróz, niewymagająca corocznego okrywania na zimę, ani wiosennego cięcia. Cięcie przeprowadza się co kilka lat usuwając martwe pędy. Gatunek ten, choć preferuje miejsca słoneczne, a gleby zasobne i o umiarkowanej wilgotności, to może rosnąć również w miejscu nieco ocienionym, i na glebach suchszych i słabszych. Róża Moyesa ma uniwersalny charakter i jest to doskonały element ogrodów w różnym stylu, także z elementami ogrodu chińskiego, skalnego, dla parków i podobnych założeń. Odpowiednia do sadzenia pojedynczo i w grupach, a także jako niecięte żywopłoty, również złożone za kilku gatunków. Rozstawa sadzenia w zależności od sposobu wykorzystania i funkcji – 1,5-3 m. To gatunek bardzo zmienny, ale rzadko tworzący mieszańce z innymi gatunkami róż. Gatunek pochodzi z zachodnich i środkowych rejonów Chin, gdzie rośnie na stokach gór na wysokości 2700-3800 m n.p.m.. Odnaleziona po raz pierwszy przez Antwerp Edgar Pratt w 1894 roku, wiktoriańskiego odkrywcę, przyrodnika i kolekcjonera roślin. Po raz drugi odnalazł ją w 1905 roku i opisał przez angielski botanik i poszukiwacz roślin flory Azji - Ernest Henry Wilson (1876-1930). E.H. Wilson przekazał ją do Harry'ego Veitcha z Veitch Nursery, u którego pracował, gdzie po raz pierwszy zakwitła w 1908 roku. Nazwał ją na cześć Jamesa Moyes’a (1876-1930), u którego mieszkał w trakcie jego drugiej wyprawy do Chin. Wielebny James Moyes zaoferował mu schronienie i gościnę w China Inland Mission, w niebezpiecznym okresie po antychrześcijańskiej i przeciwnej ,'obcym' krwawej rebelii (Boxer Rebellion, 1899-1901) w Chinach.
pochodzenie | pierwsza publikacja: Ernest Henry Wilson 1905 Bull. Misc. Inform. Kew 1906: 159; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Antwerp Edgar Pratt Anglia; wprowadzenie do handlu: Veitch Nursery Anglia |
grupa roślin | róże |
grupa użytkowa | róże parkowe |
forma | krzew |
siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
pokrój | krzewiasty rozłożysty krzewiasty wyprostowany |
docelowa wysokość | od 3 m do 5 m |
barwa liści (igieł) | jasnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
rodzaj kwiatów | kwiatostan pojedyncze |
barwa kwiatów | różowe czerwone |
pora kwitnienia | czerwiec maj |
owoce | ozdobne i jadalne ozdobne pomarańczowe czerwone |
pora owocowania | listopad październik wrzesień sierpień |
nasłonecznienie | stanowisko słoneczne stanowisko półcieniste |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
rodzaj gleby | gliniasta próchniczna przeciętna ogrodowa |
walory | roślina wabiąca owady zapylające roślina kolczasta lub ciernista ozdobne z liści/igieł ozdobne z kwiatów ozdobne owoce ładne jesienne zabarwienie jadalne owoce |
zastosowanie | soliter (pojedynczo) w grupach kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) ogrody orientalne parki |
strefa | 5b |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |