Rosa ORANGE PIN'S 'WEKcatlart'

róża ORANGE PIN'S 'WEKcatlart'

nazwa handlowa: Rosa ORANGE PIN'S

nazwa hodowlana: Rosa 'WEKcatlart'

Synonim łaciński.: Rosa GIZMO

pokrój: krzewiasty wyprostowany

docelowa wysokość: od 0,2 m do 0,5 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

wilgotność: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Róża miniaturowa o oryginalnym charakterze kwiatów i szerokich możliwościach zastosowania. Kwiaty o nietypowym dla róż kształcie, małe, średnicy około 5 cm, jaskrawopomarańczowe, z jasnym, białym ,,oczkiem”, zbudowane z 5-8 płatków i z widocznymi pręcikami. Kwiaty są zebrane w wielokwiatowych, luźnych kwiatostanach, wydzielają przyjemny, lekko owocowy zapach. Krzew zakwita w połowie czerwca i kwitnie bardzo obficie, potem po krótkiej przerwie powtarza kwitnienie do jesieni. Nie zawiązuje ozdobnych owoców, nie wymaga cięcia po kwitnieniu. Liście są drobne, ciemnozielone, lekko błyszczące, gęsto ułożone na pędach. Krzewy dobrze się rozrastają, w zarysie są półkuliste i regularne, mają liczne, proste i sztywne pędy. Dorastają do 50-60 cm wysokości i podobnej szerokości. Mrozoodporność przeciętna, jednak na zimę krzewy trzeba starannie okrywać kopczykiem, zwłaszcza młode i rosnące na własnych korzeniach. Odmiana zdrowa, ale w wilgotne lata porażana przez czarną plamistość. Wskazane coroczne usuwanie najsłabszych pędów i skracanie pozostałych. Odmiana tolerancyjna co do gleby, dobrze rośnie w pełnym słońcu oraz półcieniu. Krzewy można sadzić na jednolitych rabatach, ale ciekawie komponuje z innymi gatunkami roślin, zwłaszcza iglastych, bylin, a w szczególności traw, które eksponują jaskrawą barwę kwiatów. Dobrze wygląda w ogrodach skalnych, wśród roślin kobiercowych, a także posadzona w jednym lub dwóch rzędach wzdłuż alejek. Bardzo dobrze prezentuje się w pojemnikach i w formie piennej.

autorzy opisu tekstowego: Marta Monder; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie pierwsza publikacja: Tom F. Carruth 1998 w 1999 opis patent PP12327, USA; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Tom F. Carruth USA; wprowadzenie do handlu: Weeks Wholesale Rose Grower 2000 USA
grupa roślin róże
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość od 0,2 m do 0,5 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
pachnące
kwiatostan
barwa kwiatów czerwone
pomarańczowe
wielobarwne
pora kwitnienia czerwiec
lipiec
sierpień
wrzesień
październik
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
roślina tolerancyjna
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
roślina kolczasta lub ciernista
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
rekultywacja
zieleń publiczna
ogrody skalne
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
soliter (pojedynczo)
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Marta Monder Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: chaber górski

Centaurea montana

chaber górski

Ozdobna z kwiatów bylina naturalnie występująca w górach Europy, od Pirenejów, przez Alpy, po Karpaty. Gatunek uprawiany w ogrodach, tworzy okazałe, półkuliste kępy dorastające do 50 cm wysokości. Pojedyncze łodygi są proste, słabo rozgałęzione. Liście pojedyncze, szerokolancetowate, z wierzchu zielone, od sodu szaro owłosione. Pąki kwiatowe tworzą się na szczytach łodyg, rozwijają się w maju i czerwcu. Kwiaty wyrastają z ozdobnych, kulistych koszyczków kwiatowych, pokrytych zachodzącymi na siebie jak dachówki, trójkątnymi listkami o brązowych brzegach. W środku koszyczków skupione są krótsze, ciemnoróżowe kwiaty obupłciowe, wyrastające spomiędzy szczecinkowatych plewinek. Otaczają je dłuższe, lejkowate, niebieskie kwiaty brzeżne. Po ścięciu przekwitłych kwiatów rośliny powtarzają kwitnienie. Chaber górski preferuje podłoża przepuszczalne, wapienne, umiarkowanie wilgotne, zasobne w wodę w okresie intensywnego wzrostu wiosną oraz w trakcie kwitnienia. Później dosyć dobrze znosi brak wody, choć jej niedostatek sygnalizuje utratą turgoru. Dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych, na stanowiskach słonecznych. Jest w pełni odporny na mróz, zdrowy. Dobrze komponuje się z innymi gatunkami bylin. Nadaje się do tworzenia rabat w stylu angielskim, oraz sadzenia w większych grupach jednorodnych, zwłaszcza w parkach i w ogrodach osiedlowych. Roślinę można rozmnażać przez wysiew nasion lub podział rozrośniętych egzemplarzy.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11350
rośliny
7793
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9118
roślin w produkcji
267
osób online