Rosa 'Prairie Dawn'

róża 'Prairie Dawn'

Grupa Shrub (Modern shrub)

pokrój: krzewiasty wyprostowany

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

wilgotność: podłoże wilgotne

wilgotność: roślina tolerancyjna

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Cenna odmiana parkowa, mało wymagającą pod względem warunków uprawy. Gęsty krzew o wzniesionym pokroju i przeciętnej sile wzrostu, dorasta do 1,5-2 m wysokości. Daje nieliczne odrosty korzeniowe. Liście są nieduże, o kilkunastu listkach średniej wielkości, jasnozielone, matowe, osadzone na stosunkowo grubych, oliwkowozielonych pędach. Kolce są bardzo liczne, przede wszystkim igiełkowate i szczecinkowate. Pąki małe, stożkowate, szlachetnego kształtu, rozwijają się w nieduże, około 10 cm średnicy, półpełne kwiaty zbudowane z 20-35 płatków. Kwiaty są płaskie, płatki delikatne, jasnoróżowe, pręciki duże, żółte. Kwiaty przyjemnie pachną. Skupione są zwykle po kilka sztuk w kwiatostanach osadzonych wzdłuż pędów ubiegłorocznych i starszych. Kwitnie dość obficie w czerwcu, potem kwiaty pojawiają się rzadko. Krzew nie zawiązuje owoców i nie wymaga przycinania przekwitłych kwiatów. Kwiaty są odporne na warunki pogodowe. Krzew w pełni odporny na mróz, nie wymaga okrywania. Starsze pędy dość często zasychają, słabo kwitną. Cięcie podstawowe przeprowadza się po kwitnieniu latem, usuwając głównie najstarsze, słabo kwitnące pędy. Wiosną przeprowadza się tylko cięcie sanitarne, jeśli jest konieczne. Odmiana stosowana jako róża parkowa w założeniach o charakterze naturalistycznym, w dużych ogrodach i parkach, także w formie żywopłotów i szpalerów. Toleruje mniej żyzne gleby, okresowe susze i stanowiska nie w pełni nasłonecznione.

autorzy opisu tekstowego: Marta Monder; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): H.F. Carp Kanada; wprowadzenie do handlu: Morden Experimental Farm 1959 Kanada
grupa roślin róże
grupa użytkowa róże parkowe
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów półpełne
pachnące
kwiatostan
barwa kwiatów różowe
lila
pora kwitnienia maj
czerwiec
owoce pomarańczowe
ozdobne
kuliste
pora owocowania lipiec
sierpień
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
podłoże umiarkowanie wilgotne
podłoże wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
próchniczna
walory jadalne owoce
ładne jesienne zabarwienie
pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
roślina miododajna
roślina kolczasta lub ciernista
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
kwiaty cięte
w grupach
soliter (pojedynczo)
strefa 3
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Marta Monder Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: irga płożąca \'Queen of Carpets\'

Cotoneaster procumbens 'Queen of Carpets'

irga płożąca 'Queen of Carpets'

Krzew okrywowy o ścielących się pędach, zimozielonych liściach, białych kwiatach oraz kulistych, czerwonych owocach. Rośnie wyjątkowo wolno, płasko, osiąga zaledwie 10-15 cm wysokości. Od gatunku różni się przede wszystkim jaśniejszymi, większymi i grubszymi liśćmi oraz niżej położonymi owocami. Pędy pełzają po ziemi i często się zakorzeniają. Liście są małe, zaokrąglone, skórzaste, dosyć grube, z wierzchu błyszczące, na brzegu lekko podwinięte. W maju rozwijają się drobne, białe kwiaty zbudowane z 5 okrągłych płatków. Kuliste owoce mają 5-6 mm średnicy, po dojrzeniu są czerwone, pozostają nieco ukryte pod liśćmi. Podobną odmianą, nieznacznie wyższą i o nieco większych liściach, jest C. procumbens ‘Streb’s Filding’. Irga płożąca ma umiarkowane wymagania glebowe. Preferuje gleby lżejsze i przepuszczalne. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, ciepłych i osłoniętych. Krzewy niestety nie są w pełni odporne na mróz. W Polsce centralnej, zwłaszcza w bezśnieżne zimy, wymagają lekkiego okrycia. Na wschodzie rośliny mogą przemarzać, ale na zachodzie zwykle zimują dobrze. Krzewy rosną zdrowo, rzadko są atakowane przez szkodniki. Choroby porażają rośliny sporadycznie, zwykle tylko wtedy, gdy krzewy są sadzone na miejscach podmokłych lub okresowo zalewanych wodą. Odmiana ‘Queen of Carpets’ jest jednym z najniższych zimozielonych krzewów okrywowych. Posadzona między karłowymi iglakami tworzy dla nich szczególnie ładne tło. Pełzające po ziemi pędy łatwo zakorzeniają się, chroniąc glebę przed erozją. Tego typu niskie odmiany irgi najpiękniej prezentują się tam, gdzie ich pędy mogą swobodnie ścielić się pośród kamieniami, swobodnie opadać lub zwieszać się, a więc na skalniakach, skarpach lub murkach oporowych zabezpieczających nasypy.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
176
osób online